Ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Αλ. Παπαδόπουλος είναι υπέρ των λύσεων τύπου «νόμου Γιαννίτση», όπως ο ίδιος λέει. Ο Ευάγγ. Βενιζέλος, βουλευτής και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ κι αυτός, είναι υπέρ των λύσεων τύπου «νόμου Ρέππα». Ποια είναι η διαφορά των απόψεών τους; Επί της ουσίας και παρά τα όσα λέγονται και γράφονται, καμιά απολύτως. Και οι δυο απόψεις βρίσκονται στην κατεύθυνση του ευρωμονόδρομου, της «ελεύθερης αγοράς» και της ανταγωνιστικότητας, των αντιδραστικών αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Οι όποιες διαφορές τους - αν πάρουμε τοις μετρητοίς όσα λένε - δε βρίσκονται στην πολιτική κατεύθυνση και εντοπίζονται, αποκλειστικά και μόνο, στο εύρος και τους ρυθμούς υλοποίησης των αντιδραστικών αντεργατικών αλλαγών. Ο πρώτος προτιμά δραστικά μέτρα και παριστάνει τον «τολμηρό μεταρρυθμιστή». Ο δεύτερος προτιμά πιο αργούς ρυθμούς και παριστάνει τον «κοινωνικά ευαίσθητο» και «σοσιαλιστή». Βλέπετε, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πρέπει να λύνει καθημερινά ένα «δύσκολο πρόβλημα». Να διαβεβαιώνει την εγχώρια ολιγαρχία ότι είναι περισσότερο ικανή και αποτελεσματική από τη ΝΔ στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Οτι μπορεί να κάνει όσα και η κυβέρνηση και ακόμη περισσότερα και, μάλιστα, χωρίς κοινωνικές εντάσεις και εκρήξεις. Και, ταυτόχρονα, να ψαρεύει τις ψήφους των εργαζομένων. Ε, κάποιος γέρνει περισσότερο προς το πρώτο και κάποιος προς το δεύτερο. Αυτές είναι οι ...διαφορές τους.