Η επιτάχυνση, του - κυριολεκτικά - ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων, η κατεδάφιση κάθε έννοιας εργατικού δικαιώματος και κατάκτησης, μέσω της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση του ορίου απολύσεων, η καθιέρωση της ανταγωνιστικότητας ως «εθνικού στόχου», η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας με την άμεση επιβολή στοιχείων «ανταγωνισμού». Αυτές είναι οι κυριότερες αξιώσεις της νέας ηγεσίας του ΣΕΒ, όπως διατυπώθηκαν στη χτεσινή πρώτη συνάντηση με τους δημοσιογράφους. Βέβαια, οι εν λόγω - και άλλες πολλές απαιτήσεις - δεν είναι πρωτόγνωρες, αφού για την ηγεσία του ΣΕΒ αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες στη διαμόρφωση της πολιτικής τους για την αύξηση των υπερκερδών τους. Ωστόσο, η ένταση με την οποία προβάλλονται σε συνδυασμό με την εκλογή της νέας ηγεσίας τους, σηματοδοτεί την απαρχή των πιεστικών απαιτήσεων για το εδώ και τώρα ξεκαθάρισμα με ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις, τη μείωση του κόστους παραγωγής, την καθιέρωσης της ανταγωνιστικότητας ως «διαρκούς στόχου».

Η πρωτοφανής «αιχμή» του νέου προέδρου του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλου για την τακτική που ακολουθεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, είναι ενδεικτική των προθέσεων των μεγαλοβιομηχάνων. Είπε, λοιπόν, ο Οδ. Κυριακόπουλος: «Στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων το ΥΠΕΘΟ ακολουθεί μια τακτική καθυστερήσεων, μόνο και μόνο για να αυξήσει το τίμημα, προκειμένου να γεμίσουν τα ταμεία και να κλείσουν έτσι κάποιες "τρύπες". Για μας το τίμημα είναι τελείως δευτερεύον ζήτημα. Εμείς προτείνουμε ιδιωτικοποιήσεις εδώ και τώρα», για να συνεχίσει ο έτερος πρόεδρος Λ.Αντωνακόπουλος, με το «δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Φτάνει πια το αργότερα και αργότερα»!

Η «αναρρύθμιση» των εργασιακών σχέσεων είναι η νέα ορολογία, με την οποία περιτυλίχτηκε η επιχείρηση ανατροπής κάθε έννοιας εργατικού δικαίου και δικαιώματος, κάθε κατάκτηση δεκαετιών. «Εμείς δε μιλάμε για αναδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων, μιλάμε για "αναρρύθμιση"» σημείωσε χθες ο Ν. Αναλυτής, για να συνεχίσει λέγοντας ότι «οι νόμοι που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις έχουν θεσπιστεί από τη δεκαετία του 1920. Οι εποχές αλλάζουν και σήμερα δεν μπορούν να ισχύουν οι ίδιες συνθήκες»! Για να δικαιολογήσει την εμμονή των μεγαλοβιομηχάνων στη διευρυμένη εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, που, όπως ισχυρίζονται, θα μειώσει τα μεγέθη της ανεργίας ο Ν. Αναλυτής χρησιμοποίησε και ως επιχείρημα ότι ο εργαζόμενος σήμερα επιδιώκει να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο, διερωτώμενος «γιατί να μην μπορεί να δουλεύει 6 ώρες την ημέρα». Παρ' όλα αυτά, «πνέουν και μένεα» κατά του πλέον αντεργατικού νόμου του 2639, θεωρώντας τον απαράδεκτο, διότι στις διατάξεις του μεταξύ άλλων προβλέπει τη «σύμφωνη γνώμη του σωματείου για την κατάργηση του οχταώρου».

Αναφορικά με το ζήτημα που ανέκυψε με τις επιταγές των βιομηχάνων για τη διεύρυνση του ορίου απολύσεων, που σήμερα είναι το 2%, ο ΣΕΒ, διά στόματος Ν. Αναλυτή σημείωσε ότι «δεν μπορεί μία επιχείρηση που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα να μην απολύει τους εργαζόμενους. Αν αυτό το μέτρο είχε καταργηθεί εδώ και χρόνια, πολλές θα ήταν οι επιχειρήσεις, που λόγω χρεοκοπίας δε θα είχαν κλείσει»!

Μπορεί εκατέρωθεν να λένε ότι δεν τα έχουν «καλά», ωστόσο ΣΕΒ και Κόκκαλης, όταν πρόκειται για το συμφέρον τους συμπλέουν και «μαλωμένοι»! Χτες ο ΣΕΒ κινήθηκε στη γραμμή Κόκκαλη σε ό,τι αφορά το θέμα της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Ανέφερε, λοιπόν, χτες η ηγεσία του ΣΕΒ ότι η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας θα πρέπει να είναι βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης, ανάγοντας ως αναγκαιότητα την εισαγωγή στοιχείων «ανταγωνιστικότητας» στα Πανεπιστήμια, που σήμερα παραμένουν στο δημόσιο. Ωστόσο όμως, έτσι για αρχή, βρίσκονται σε επαφή με τον υπουργό Παιδείας για την καθιέρωση στα σχολεία μαθήματος «επιχειρηματικότητας».