Νομοσχέδιο που θα επιβάλει ολέθριες αλλαγές στην ασφάλιση της φυτικής και ζωικής παραγωγής, ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το υπουργείο Γεωργίας μέσα στον Ιούλη. Στην κατεύθυνση αυτή συνεδρίασε και το ΔΣ του ΕΛΓΑ και όπως ανακοινώθηκε χτες ψήφισε ομόφωνα την αποδοχή και την άμεση προώθηση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή από τον υπουργό Γεωργίας.

Το νομοσχέδιο αυτό επιχειρείται να εμφανιστεί από την κυβέρνηση, τη διοίκηση του ΕΛΓΑ και τις υποτακτικές διοικήσεις των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ ως η βάση για τη δημιουργία ενός ευέλικτου και αποτελεσματικού γεωργικοασφαλιστικού συστήματος. Ωστόσο όμως, η βασική φιλοσοφία των αλλαγών που προωθούνται είναι η κατάργηση του ΕΛΓΑ και η αντικατάστασή του από ένα άλλο αντιαγροτικό σύστημα ασφάλισης. Παρά τα εμφανιζόμενα ότι επεκτείνεται η ασφαλιστική κάλυψη, ο ΕΛΓΑ θα έχει στην ουσία περιορισμένο αντικείμενο, για να δοθεί η μερίδα του λέοντος στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα εξαναγκαστούν αν επιθυμούν να έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη να πληρώνουν υπέρογκα ποσά στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες θα επιδοτούνται και από τον κρατικό προϋπολογισμό! Φαίνεται δηλαδή ότι αγρότες και κτηνοτρόφοι θα κληθούν να πληρώσουν «τα μαλλιά της κεφαλής τους» για να έχουν πολύ χειρότερη ασφαλιστική κάλυψη της παραγωγής και του κεφαλαίου τους. Κάτι ανάλογο άλλωστε έγινε ήδη και με το νόμο για το νέο ΟΓΑ και το ταμείο κύριας ασφάλισης των αγροτών.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του ΕΛΓΑ που «μαγειρεύεται» εδώ και χρόνια, κινείται στη βάση των επιταγών της ΕΕ και του ΠΟΕ για δραστική συρρίκνωση της κρατικής ασφαλιστικής κάλυψης στον γεωργικοκτηνοτροφικό τομέα. Στα πλαίσια αυτά, δημιουργείται το Εθνικό Σύστημα Προστασίας της Αγροτικής Δραστηριότητας (ΕΣΠΑΔ) στο οποίο θα υπάγεται πλέον ο ΕΛΓΑ και ενσωματώνονται και οι αποζημιώσεις των ΠΣΕΑ. Το σύστημα αυτό, όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, θα καλύπτει ζημιές άνω του 20% για τους κατά κύριο επαγγέλματα αγρότες και άνω του 30% για τους υπόλοιπους. Οσο για τα ποσοστά κάλυψης αυτά θα είναι ανάλογα με την περίπτωση 75% ή 70% της ζημιάς.

Οι αγρότες θα καταβάλλουν υποχρεωτική εισφορά, η οποία είναι σήμερα το 3% του τζίρου με βάση τα τιμολόγια και το ποσοστό αυτό άλλαζε με νόμο. Τώρα το υπάρχον νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για κλιμακούμενη εισφορά από περιοχή σε περιοχή ανάλογα με τις «ζώνες επικινδυνότητας». Μόνο όμως που οι ζώνες επικινδυνότητας και το ύψος της εισφοράς θα ορίζονται με υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες θα μπορούν να αλλάζουν κάθε χρόνο. Μάλιστα, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, το ύψος της εισφοράς σε κάποιες περιοχές θα «πετάξει» από το 3% στο 8%.

Την κυβερνητική «πατέντα» ιδιωτικοποίησης των γεωργικών ασφαλίσεων θα εποπτεύει ένας νέος οργανισμός που θα είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, με την επωνυμία Οργανισμός Διοίκησης και Αντασφάλισης της Αγροτικής Δραστηριότητας, που θα φέρει το διακριτικό τίτλο ΟΔΑΕΣ. Ο οργανισμός αυτός θα λειτουργεί προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών και θα καθορίζει τους όρους του «παιχνιδιού», προφανώς σε βάρος του ΕΣΠΑΔ και του ΕΛΓΑ

Το κακό όμως δε σταματά στα παραπάνω. Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται μια σειρά από... πονηρές διατάξεις και το μεγαλύτερο μέρος των θεμάτων ουσίας θα ρυθμίζεται με Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις.

Οι κυβερνητικές πονηριές στο νομοσχέδιο σχετίζονται επίσης με την εισαγωγή όρων, όπως, προστασία του αγροτικού εισοδήματος και καταστροφικοί φυσικοί κίνδυνοι.

Το πρώτο σημαίνει ότι οι αποζημιώσεις θα καταβάλλονται από το ΕΣΠΑΔ όταν η ζημιά που θα υποστεί ένας αγροτοκτηνοτρόφος θα υπερβαίνει το 30% του συνολικού εισοδήματός του. Δηλαδή, αν, π.χ., ένας αγρότης, που καλλιεργεί βαμβάκι, τεύτλα, σιτάρι και κηπευτικά, πάθει ζημιά στο βαμβάκι ακόμα και 100%, εφόσον η ζημιά αυτή είναι μικρότερη του 30% του συνολικού εισοδήματος που θα εισπράξει από όλες τις καλλιέργειες μαζί, τότε δε θα δικαιούται αποζημίωσης.

Ο όρος «καταστροφικός φυσικός κίνδυνος» έρχεται να αντικαταστήσει τον όρο «φυσική καταστροφή» και στον πρώτο προστίθενται στο νομοσχέδιο άλλοι δύο όροι: «Κατ' ένταση» και «κατ' έκταση».

Τούτο σημαίνει ότι αν για παράδειγμα ένας κεραυνός σκοτώσει μεγάλο αριθμό ζώων ενός μεμονωμένου κτηνοτρόφου, τότε τίθεται όρος κατ' έκταση, που σημαίνει ότι οι άλλοι κτηνοτρόφοι της περιοχής δεν έπαθαν ζημιά και έτσι δε δικαιούται αποζημίωσης!