Δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη»

Δολοφονήθηκε άγρια, το κορμί του το έκαναν κομμάτια και το πέταξαν στα σκυλιά.

Τη δολοφονία οργάνωσαν οι Αγγλοι και εκτέλεσε η συμμορία του Σούρλα.

Ο Βιδάλης είχε πάει στη Θεσσαλία να κάνει ρεπορτάζ για το όργιο τρομοκρατίας, στο οποίο είχαν επιδοθεί οι συμμορίες όλων αυτών, που, αφού συνεργάστηκαν με τους ναζί, αναθάρρησαν μετά την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ και συνέχισαν το έργο τους, υπό την προστασία πλέον των Αγγλων.

Κανένας «εμφύλιος» δεν είχε αρχίσει ακόμα. Είχαν αρχίσει, όμως, οι άνθρωποι να παίρνουν ξανά το δρόμο για το βουνό διωκόμενοι. Αυτοί οι διωκόμενοι συγκρότησαν αργότερα τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Ξαναπήραν τα όπλα ενάντια στο νέο κατακτητή, που ήρθε για να εδραιώσει την αστική κυριαρχία.

Χρειάστηκε να μπουν στον πόλεμο - γιατί πόλεμος ήταν, καθαρός πόλεμος - και οι Αμερικανοί, για να μπορέσει, τελικά, η αστική τάξη να κερδίσει στρατιωτικά και μόνο στρατιωτικά αυτόν τον πόλεμο.

Και γιορτάζει έκτοτε τη νίκη της, καθώς, πράγματι, έχει λόγους να χαίρεται γιατί γλίτωσε...

Στις 12 Φλεβάρη του 1946, ένα χρόνο μετά τη «Βάρκιζα», ο επίσημος απολογισμός της φασιστικής τρομοκρατίας καταγράφει: 100.000 καταδιωκόμενους δημοκρατικούς πολίτες. 84.931 κρατούμενους ή κρατηθέντες. 31.632 κακοποιημένους και βασανισμένους. 6.671 τραυματισμένους. 6.567 ληστείες κυρίως εναντίον δημοκρατικών πολιτών. 572 επιδρομές σε γραφεία και τυπογραφεία. 165 δηλωμένους βιασμούς γυναικών. 1.289 δολοφονημένους δημοκράτες. 206 συμμορίες μοναρχοφασιστών. Σ' αυτόν τον απολογισμό δεν αναφέρονται 300.000 πολίτες, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, διωκόμενοι, τα χωριά τους.

Οταν ο Πρετεντέρης αναφέρεται στο δικαίωμα των νικητών που «έσωσαν τον τόπο» να θυμούνται, αναφέρεται στο δικαίωμα της αστικής τάξης να πανηγυρίζει.

Αυτοί είναι οι νικητές.

Το ΚΚΕ δεν έχει κανένα λόγο να «γιορτάζει». Και δε γιορτάζει.

Το ΚΚΕ τιμά με περηφάνια όλους αυτούς, που σήκωσαν κεφάλι κι έδωσαν σ' αυτόν τον αγώνα την ίδια τους τη ζωή.

Αυτοί που, κατά τον Πρετεντέρη, έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν είναι αυτοί που κρέμαγαν κεφάλια ανταρτών στους φανοστάτες στα Τρίκαλα...

Ο Πρετεντέρης και η τάξη που εκπροσωπεί ζουν ακόμα με τον τρόμο τού τι θα είχε συμβεί αν... Εχουν κάθε λόγο να φοβούνται.

Και μεις κάθε λόγο να αντλούμε δύναμη από το παράδειγμα των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ.

Για να 'ρθει η μέρα, που η χώρα θα μπορεί να ζήσει χωρίς τους αστούς, είτε αυτοί εκφράζονται καθαρά ως συμμορία που συνεχίζει να βάφει τα χέρια της με αίμα εργατών (δες το σημερινό πρωτοσέλιδο «Ριζοσπάστη»), είτε ως «πρετεντέρηδες» της ...δημοσιογραφίας των μεγαλοεκδοτών.