Εκθεση - αφιέρωμα στον Νίκο Κεσσανλή, δύο χρόνια μετά τον απροσδόκητο θάνατό του, οργανώνει (20/9 - 4/11) και στους δύο ορόφους της η γκαλερί «Α. Δ.» (Παλλάδος 3). Θα παρουσιαστούν ιστορικά έργα από όλες τις περιόδους της δουλιάς του, έτσι όπως δείχτηκαν στην γκαλερί, από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα από τη σειρά «Πουλιά και Λουλούδια» της περιόδου 1956 - 1957. Στη ζωγραφική αυτή σειρά ο Ν. Κεσσανλής οργανώνει συνθέσεις διονυσιακές με εκρηκτικά χρώματα που μαρτυρούν την ακατανίκητη έλξη του για τη ζωγραφική, την οποία εκλαμβάνει ως κίνηση, αίσθηση, παιχνίδι. Η χειρονομία δομεί έναν κόσμο στον οποίο οι μετακυβιστικές επιρροές καταλήγουν σε φανταστικές μορφές πτηνών και λουλουδιών. Η δυναμική της γραφής συναντάει τις αναζητήσεις της άμορφης τέχνης, της λυρικής αφαίρεσης και του αφηρημένου εξπρεσιονισμού με έμμεσες αναφορές στον ονειρικό κόσμο του Μιρό.

Ακολουθεί μία ενότητα 4-5 έργων, τα οποία αποτελούν αναφορά στις ιστορικές «χειρονομίες» του. Πρόκειται για δημιουργίες που έκανε στο Παρίσι από το 1960 έως το 1962, και που έχουν παρουσιαστεί σε ιστορικές εκθέσεις στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία κ.ά. Οπως σημειώνει ο Πιερ Ρεστανί, «Τα αντικείμενα του Νίκου, φθαρμένα και βρώμικα, μπήκανε στη χρήση και τη δοκιμασία του χρόνου. Κι αυτό που μοιάζει με θαύμα είναι ότι κράτησαν τη σπίθα της ζωής που πήγαζε από την αρχική χειρονομία, το φυσικό ίχνος που άφησε η οικειοποίησή τους, το πλάσιμό τους, η διευθέτησή τους. Παρά την ηλικία τους δεν έχασαν τίποτα από τη δύναμη αυτοπροσδιορισμού τους, δηλαδή την αλήθεια τους». Τα περισσότερα έργα της σειράς αυτής βρίσκονται σήμερα στις συλλογές του Ε.Μ.Σ.Τ.

Η έκθεση συμπληρώνεται με τα φωτομηχανικά έργα του καλλιτέχνη. Ο Ν. Κεσσανλής, εκ των εισηγητών της «Mec Art», δημιούργησε τα πρώτα του έργα «Μηχανικής Τέχνης» το 1963. Η δουλιά του αυτή μπήκε στις συλλογές των Ευρωπαϊκών Μουσείων και τον καταξίωσε στη διεθνή βιβλιογραφία σαν έναν από τους σημαντικούς καλλιτέχνες του ευρωπαϊκού μοντερνισμού. Ο Ν. Κεσσανλής εντόπισε την έρευνά του κυρίως στο επίπεδο διαμόρφωσης της εικόνας. Πάνω στο πανί εκτυπώνονται σκιές από σιλουέτες σε φυσικό μέγεθος. Η μέθοδος επεξεργασίας της εικόνας είναι συνδυασμός του «Θεάτρου Σκιών» και της φωτογραφίας. Τελευταίο έργο αυτής της σειράς είναι το έργο που βρίσκεται στο σταθμό του Μετρό στην Ομόνοια. Στην έκθεση θα παρουσιαστεί και ένα τρισδιάστατο έργο «μηχανικής τέχνης».