Μετά την επιτυχία της και τις πολύ καλές κριτικές που απέσπασε εκείνη η ταινία, ο Περ Φλι, με την «Κληρονομιά», μάλλον θα τους διπλασιάσει. Η ταινία είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας του «για τις κοινωνικές τάξεις» και αναφέρεται στην αριστοκρατική ελίτ. Τα «θέλω» έρχονται σε σύγκρουση με τα «πρέπει» και τελικά αυτό που επικρατεί είναι να μαθαίνει κανείς να θέλει αυτά που πρέπει.

«Ο Κρίστοφερ, γόνος της τέταρτης γενιάς μεγαλοβιομηχάνων, αποφασίζει να εγκαταλείψει την οικογενειακή επιχείρηση, επιλέγοντας να ακολουθήσει έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο. Ανοίγει ένα εστιατόριο στη Στοκχόλμη, όπου ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγό του Μαρία, μια Σουηδέζα ηθοποιό. Η ζωή τους κυλά αρμονικά, όταν ξαφνικά, ο πατέρας του αυτοκτονεί».

«Η μητέρα του τον πιέζει να επιστρέψει στο σπίτι του και να αναλάβει την ευθύνη της επιχείρησης, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα και τις επιλογές του. Η ζωή του αλλάζει ριζικά τη στιγμή που, προς έκπληξη όλων, δέχεται να ηγηθεί της εταιρείας. Τα δραστικά μέτρα που αναγκάζεται να πάρει για να σώσει την εταιρεία από τη χρεοκοπία, τον φέρνουν αντιμέτωπο με τους συγγενείς και τη σύζυγό του. Προσωπική ελευθερία και ευτυχία ή οικογενειακό καθήκον; Η κληρονομιά έχει το τίμημά της και ο Κρίστοφερ θα πρέπει να το πληρώσει».

«Οι κοινωνικές τάξεις παγιώνονται ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Και εμείς δυσκολευόμαστε ολοένα και περισσότερο να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο. Η αρχική μου ιδέα δεν ήταν η τριλογία αυτή να αποτελέσει κοινωνιολογική έρευνα. Οι ταινίες δεν αναλύουν την αριστοκρατία, την αστική και την εργατική τάξη, αλλά περιγράφουν γεγονότα και καταστάσεις που διαδραματίζονται μέσα στους κόλπους των τριών διαφορετικών τάξεων. Τα μόνα μου κίνητρα για τη δημιουργία μιας ιστορίας είναι η περιέργεια και το πάθος», λέει σε ένα σημείωμά του ο σκηνοθέτης.

Παίζουν: Ούλριχ Τόμσεν, Γκίτα Νόρμπι, Καρίνα Σκαντς, Λαρς Μπρίγκμαν, Λίσε Βερλίντερ.