Οι δυο γραμμές και αντιλήψεις που συγκρούονται και στο ζήτημα της ανεργίας αναδείχτηκαν προχτές κατά τη συζήτηση στη Βουλή της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για τη λήψη άμεσων μέτρων ουσιαστικής προστασίας των ανέργων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκαν τη στρατηγική που ταυτίζει την καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα - την αύξηση δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου - με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, προβάλλοντας τις λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση σαν πανάκεια για το πρόβλημα. Σ' αυτή την κατεύθυνση ξιφούλκησαν για το ποιος πιο αποτελεσματικά τσάκισε τις εργασιακές σχέσεις, αύξησε τα προνόμια προς τους μεγαλοεργοδότες (ανασφάλιστη εργασία, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά.), διεύρυνε τη μερική απασχόληση, πολλαπλασίασε τα προγράμματα κατάρτισης των ανέργων και τελειοποίησε τις μεθόδους συγκάλυψης στην καταγραφή της ανεργίας.

Οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αρνήθηκαν κάθε ουσιαστική προστασία στους ανέργους, θεωρώντας κοστοβόρα τα μέτρα που πρότεινε το ΚΚΕ. Ακριβώς επειδή βλέπουν τους εργαζόμενους με τα μάτια του κεφαλαίου, μετράνε σαν «κόστος» τόσο τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, όσο και το δικαίωμα του ανέργου να παίρνει π.χ. επίδομα ανεργίας στο ύψος των πραγματικών αναγκών του, για όσο χρόνο μένει εκτός παραγωγής και να μετράει αυτός ο χρόνος σαν συντάξιμος, με πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τον ίδιο και την οικογένειά του. Κάθε μέτρο που θίγει έστω και στο ελάχιστο τα συμφέροντα των εργοδοτών απορρίπτεται, αποδεικνύοντας τις ισχυρές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τόσο η ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.

Το ίδιο ισχύει και το ζήτημα της λεγόμενης πρόωρης συνταξιοδότησης. Το ΚΚΕ πρότεινε τη συνταξιοδότηση των ανέργων από 50 χρονών και πάνω που έχουν 4.050 μέρες ασφάλισης και παραμένουν άνεργοι για δυο συνεχόμενα χρόνια. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αντιτάχθηκαν και στη συγκεκριμένη πρόταση, θεωρώντας απαράδεκτο κάποιος να συνταξιοδοτείται στην ηλικία των 50 ετών. Ο λόγος είναι προφανής. Την ώρα που γίνεται λόγος για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης - τα οποία ήδη είναι στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες που ασφαλίστηκαν μετά το 1993 - στα 70 και πάνω χρόνια, η συνταξιοδότηση στα 50 φαντάζει σαν «προνόμιο» ανεπίτρεπτο από το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Με αυτή την άποψη φλέρταρε στην τοποθέτησή του και ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, ξεκινώντας από την εξής αντίφαση του κόμματός του: Ενώ στα λόγια αναγνωρίζει ότι η ανεργία είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό, η τακτική του ευνοεί το σύστημα, χωρίς να το θίγει ούτε στο ελάχιστο.

Η πολιτική που γεννά την ανεργία δε διορθώνεται, ανατρέπεται. Εκεί πρέπει να στοχεύει η πάλη των εργαζομένων. Αυτοί που δημιουργούν την ανεργία, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, πρέπει να πληρώσουν το κόστος για την ουσιαστική προστασία των ανέργων. Οι άνεργοι δεν έχουν καμιά ευθύνη. Το σύστημα της εκμετάλλευσης και η κυρίαρχη πολιτική που το υπηρετεί είναι που τους στέρησε το μεροκάματο. Εκεί πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους εργαζόμενοι και άνεργοι, υιοθετώντας τους στόχους πάλης που προβάλλει το ΚΚΕ και στην πρότασή του, παλεύοντας ταυτόχρονα για την ανατροπή του συστήματος που αναπαράγει την ανεργία.