«Μελαγχολεί» η χτεσινή «Καθημερινή», καθώς, σε ένα δακρύβρεχτο σχόλιό της, όλο «συμπάθεια» και «καλοσύνη» για τον Φιντέλ Κάστρο και την περιπέτεια της υγείας του, καταλήγει διατυπώνοντας ενστάσεις για «το απολυταρχικό καθεστώς που επέβαλε στην Κούβα, όπου δε διενεργήθηκαν ποτέ εκλογές...».

*

Μόλις η «Καθημερινή» αναρρώσει από αυτήν την (προδήλως) «αριστερής προέλευσης»... συγκίνηση (προερχόμενη προφανώς από το νεοπροσληφθέν στέλεχός της, τον κ. Καλλίτση ή μήπως από τον κ. Καρκαγιάννη;), ας βρει τον τρόπο να μας εξηγήσει γιατί στον κόσμο της, στον κόσμο της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» και των «ελεύθερων» εκλογών, αυτή δήθεν «η ελεύθερη επιλογή των αρχόντων δεν έχει καταργήσει ούτε τους άρχοντες ούτε τους σκλάβους», όπως έλεγε και ο Μαρκούζε. Αυτό, δηλαδή, που η επανάσταση στην Κούβα το κατάφερε: Να καταργηθούν και οι άρχοντες και οι δούλοι.

(σ.σ.: αν δεν ξέρουν τον Μαρκούζε στην «Καθημερινή», ας ρωτήσουν τον κ. Καλλίτση. `Η τον κ. Καρκαγιάννη).