Αναλαμβάνοντας ξεκάθαρες δεσμεύσεις απέναντι στο μεγάλο κεφαλαίο, ότι το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει την πολιτική που ενισχύει την κερδοφορία του, και μοιράζοντας ανέξοδες υποσχέσεις προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα περί «δίκαιας κοινωνίας», ο Γ. Παπανδρέου απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι το κόμμα του και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αποφασισμένο να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το βήμα της ΔΕΘ το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, τόσο με την ομιλία του προς τους «παραγωγικούς φορείς», όσο και με τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, τάχτηκε υπέρ της προώθησης των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, της ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, της συνέχισης των αποκρατικοποιήσεων, της παραπέρα επέλασης στα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Την πλήρη σύμπλευσή του με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να τη συγκαλύψει ανεβάζοντας τους τόνους στα θέματα διαφθοράς που βρίσκονται στην επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, φροντίζοντας όμως συγχρόνως να μη θίξει τους «νόμους της αγοράς» αλλά και το σύστημα - που εξάλλου και το κόμμα του υπηρετεί - το οποίο γεννά τα σκάνδαλα και τη διαπλοκή. Ετσι, επιδόθηκε σε κατηγορίες περί «οργανωμένων συμμοριών», ανέφερε ότι ο ίδιος στην περίπτωση του «Πόρτο Καρράς» ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες και ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ «θα συνδέσει το κράτος και την αγορά προς όφελος του πολίτη».

Ο Γ. Παπανδρέου, αναλύοντας το όραμά του για μια «δίκαια κοινωνία», που θα στηριχτεί πάνω σε μια «εθνική κοινωνική συμφωνία», όπως ισχυρίστηκε, μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων», πλειοδότησε σε αντιδραστικές προτάσεις, ανοίγοντας το δρόμο στην κυβέρνηση να εντείνει την αντεργατική επέλασή της. Φροντίζοντας πρώτα και κύρια να προσφέρει φτηνά εργατικά χέρια στην ντόπια πλουτοκρατία, προβάλλοντας την «ανταγωνιστικότητα» και με πρόσχημα δήθεν την ...πάταξη της ανεργίας, ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε τη «μείωση των ασφαλιστικών εισφορών» για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Επανέφερε ουσιαστικά, με πιο εύηχο τρόπο, τη δική του πρόταση, του «Λαυρίου», για ανασφάλιστη εργασία των νέων εργαζομένων. Ο ίδιος μίλησε δήθεν για «ασφάλεια» στην εργασία, αλλά την ίδια στιγμή τόνισε την ανάγκη για «περισσότερη προσαρμοστικότητα και ευελιξία» των εργαζομένων.

Κάλεσε την κυβέρνηση να ανοίξει το «διάλογο για το Ασφαλιστικό» και θέτοντας ουσιαστικά στόχο την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πρότεινε «μια πιο στέρεη, ανταποδοτική βάση στις εισφορές, για να ενθαρρυνθεί η εθελούσια παραμονή στην εργασία». Μίλησε, επίσης, για «ενεργητική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων όλων των Ταμείων», με προφανή στόχο να στηρίξει τη λογική του τζογαρίσματος των αποθεματικών τους.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παρέλειψε βέβαια, πακέτο με τους «φτηνούς εργάτες», να προσφέρει και ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Υποσχέθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ αν γίνει κυβέρνηση θα δώσει ειδικά κίνητρα «για πρόσληψη από επιχειρήσεις» καθώς και «επιδοτήσεις επιχειρηματικών πρωτοβουλιών». Παράλληλα μίλησε για νέες φοροαπαλλαγές, «μείωση συντελεστών» για «τα κέρδη που γίνονται επενδύσεις, που δημιουργούν θέσεις εργασίας», γνωρίζοντας ότι και στο πρόσφατο παρελθόν παρόμοιες ελαφρύνσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο μόνο νέες θέσεις εργασίας δεν πρόσφεραν.

Επιχειρώντας να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα, ισχυρίστηκε ότι αν το ΠΑΣΟΚ αναλάβει την εξουσία θα προχωρήσει σε «δίκαιη αναδιανομή του πλούτου», υποσχέθηκε αυξήσεις στις συντάξεις του ΟΓΑ και στο επίδομα του ΕΚΑΣ, αλλά όταν κλήθηκε από τον «Ρ», στη συνέντευξη Τύπου, να σχολιάσει πώς μιλάει για «δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος» όταν ο ίδιος χαρακτήρισε «θετική εξέλιξη» την αύξηση των 77 λεπτών του ευρώ που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους βιομηχάνους, δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ «πιστεύει στη συλλογική διαπραγμάτευση»...

Ο Γ. Παπανδρέου επίσης υπογράμμισε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ της δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων, αναφέροντας ότι «το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων είναι ένα θέμα ρύθμισης και όχι απαγόρευσης». Χαρακτήρισε «μικρής σημασίας το θέμα του άρθρου 16» και μίλησε γενικά και αόριστα για «ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας», χωρίς φυσικά να αναφέρεται σε δημόσια, καθολική και δωρεάν Παιδεία.