Κάθε μέρα - και με αποκορύφωμα την Κυριακή - εδώ και χρόνια "άπαντα τα παλαιά είδη" αλλάζουν χέρια στο Μοναστηράκι.

Μια δραστηριότητα που αποτυπώθηκε και στα τραγούδια μας. Ποιος, αλήθεια, δεν τραγούδησε πως "η τύχη του το έφερε να κλέψει ένα σακάκι", ή "στην πλατεία Αβησσυνίας μέσ' στα παλιατζίδικα"; Βέβαια, σε στιγμές ευφορίας αυτοί οι στίχοι προκαλούν ευχαρίστηση. Αλλά όταν παρατηρείς το παζάρι ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους, τότε μελαγχολείς. Βλέπεις αντικείμενα - πολύτιμα κομμάτια κάποιας άλλης εποχής - ανάκατα με "άπαντα τα παλαιά είδη" και στοκ κάθε είδους εμπορευμάτων.

Πάνω σε καρότσες βλέπεις αντικείμενα μιας άλλης εποχής, που την ξεπέρασε πια η τεχνολογία. Κάποιοι, ίσως, τα πουλούν για λόγους ανάγκης και κάποιοι τα αγοράζουν γιατί είναι συλλέκτες.

Αυτές είναι οι αντινομίες της ζωής, που "βρίσκουν λύση" στο κλασικό παζάρι.