Ηταν πριν από πέντε χρόνια ακριβώς όταν αρκετά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και αρκετοί ηγέτες των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η διάσκεψη του ΟΗΕ στο Ρίο για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη είχε πετύχει. Τώρα, τα ίδια ακριβώς Μέσα Ενημέρωσης, οι ίδιοι λίγο - πολύ ηγέτες, ομολογούν την αποτυχία. Πολλοί από αυτούς μάλιστα προεξοφλούν το αδιέξοδο και στη νέα Διάσκεψη που πραγματοποιείται τις μέρες αυτές στη Νέα Υόρκη. Είναι όμως ποτέ δυνατόν μια τέτοια Διάσκεψη να πετύχει, όταν οι θύτες, οι ηγέτες του διεθνούς ιμπεριαλισμού δηλαδή, θα πρέπει να ντυθούν το μανδύα του προβάτου και να μετανοήσουν έμπρακτα για τις καταστροφές του πλανήτη που διέπραξαν τα πολυεθνικά συμφέροντα που εκπροσωπούν; Είναι ποτέ δυνατόν, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ να δεχτούν δεσμευτική σύμβαση για την προστασία των δασών, όταν οι εταιρίες τους αποκομίζουν τεράστια κέρδη καταστρέφοντας τα τροπικά δάση του Αμαζονίου; Είναι ποτέ δυνατόν χώρες, όπως η Γαλλία, που τίναξε στον αέρα ολόκληρες περιοχές στον Ειρηνικό εξαιτίας των πυρηνικών δοκιμών, να προτείνει μέτρα υπέρ του περιβάλλοντος; Είναι δυνατόν χώρες, όπως η Αγγλία, η Γερμανία και η Ιαπωνία που απομυζούν τον φυσικό πλούτο των αναπτυσσόμενων χωρών, δημιουργώντας "βιομηχανικά θαύματα" (και"βιομηχανικά θύματα" ασφαλώς) να δεχτούν περιορισμούς στην αχόρταγη απληστία τους;

Γι' αυτό λοιπόν και τα δάκρυα που χύνουν οι εκπρόσωποι των χωρών αυτών δεν είναι τίποτα άλλο από δάκρυα υποκρισίας. Γι' αυτό οι οικονομικές "δεσμεύσεις" των πλούσιων χωρών για χρηματοδότηση των φτωχών με το ποσοστό του 0,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος κάθε χρόνο, δεν τηρήθηκαν, ενώ τώρα πλέον γίνεται προσπάθεια να περικοπεί ακόμη και ως πρόβλεψη από τα κείμενα - ευχολόγια της Διάσκεψης. Γι' αυτό και περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο κάτοικοι της Γης εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Γι' αυτό η ερημοποίηση απειλεί πλέον το 1/4 της έκτασης του πλανήτη μας. Γι' αυτό κάθε χρόνο εξαφανίζονται 13,7 εκατομμύρια εκτάρια δασών. Γι' αυτό το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η τρύπα του όζοντος, η ρύπανση και μόλυνση του αέρα, της θάλασσας και του εδάφους φέρνουν την ανθρωπότητα πιο κοντά στον αφανισμό. Γι' αυτό επομένως και η Διάσκεψη της Νέας Υόρκης κινδυνεύει να μετατραπεί σε μία ακόμη κακοστημένη παράσταση.

Η καπιταλιστική απληστία, είναι η κύρια αιτία των ανισοτήτων του πλανήτη και των περιβαλλοντικών καταστροφών που απειλούν την ανθρωπότητα σήμερα, όπως εύστοχα τόνισε χτες από το βήμα της Διάσκεψης της Νέας Υόρκης ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης της Κούβας. Κι αν οι ηγέτες των πλούσιων αυτών καπιταλιστικών χωρών πλειοδοτούν ορισμένες φορές σε φιλοπεριβαλλοντικές διακηρύξεις, δεν είναι μόνο επειδή θέλουν να αποπροσανατολίσουν τους λαούς. Βασική τους επιδίωξη είναι πλέον η αλλαγή καταναλωτικών προτύπων και η πώληση περιβαλλοντικής τεχνολογίας, ακόμη και σε χώρες που η απληστία των μονοπωλίων τις αφάνισε περιβαλλοντικά. Αυτή είναι όμως η φύση του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Μια βαθιά απάνθρωπη φύση, αφού η επιβίωσή του πραγματοποιείται σε βάρος της ζωής των σημερινών και μελλοντικών γενεών, σε βάρος ολόκληρου του πλανήτη. Οσο πιο πολύ το συνειδητοποιεί αυτό κανείς, τόσο πιο αποφασιστικά στρατεύεται στην πάλη ενάντια στην κοινωνική αδικία, για έναν καλύτερο κόσμο.