Σάββατο 18 Γενάρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να επιτρέψει την αναρχία και την ανομία, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Ρέππας, αναφερόμενος στις νέες αγροτικές κινητοποιήσεις, τις οποίες έσπευσε πάλι να χαρακτηρίσει υποκινούμενες.

Πού έγκεινται - σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - η "αναρχία" και η "ανομία"; Στο γεγονός - ισχυρίζεται - ότι οι αγρότες της Θεσσαλίας εξήγγειλαν - όπως, άλλωστε, είχαν υποσχεθεί και προαναγγείλει, μετά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση του περασμένου Δεκέμβρη - νέα κινητοποίηση, που ξεκινάει στις 28 Γενάρη, με διάφορες μορφές πάλης, κλιμακώνεται, και, στις 4 Φλεβάρη - εφόσον η κυβέρνηση δεν ικανοποιήσει τ' αγροτικά αιτήματα - κορυφώνεται με αποκλεισμούς δρόμων.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και ΜΜΕ, που αρχίζουν από τώρα τις συκοφαντικές επιθέσεις εναντίον των αγωνιζομένων αγροτών και ιδιαίτερα κατά των ηγετών του αγροτικού κινήματος στη Θεσσαλία.

Κι εύλογα γεννιούνται τα ερωτήματα:

- Γιατί κυβέρνηση και ΜΜΕ σπεύδουν 20 μέρες πριν οι αγρότες βγάλουν τα τρακτέρ στους δρόμους, να προεξοφλήσουν πως θα διαπραχτούν "ανομίες" και θα επέλθει "αναρχία";

- Γιατί, εν πάση περιπτώσει, μια υπεύθυνη κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύεται το χρόνο που της δίνεται, μέχρι να ξεκινήσουν και στη συνέχεια μέχρι να κορυφωθούν οι κινητοποιήσεις, για να συζητήσει επί της ουσίας με τους αγρότες και να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους - τα οποία και η ίδια αναγνώρισε πολλές φορές ότι είναι δίκαια - ώστε να μην αναγκαστούν να ξαναβγάλουν τα τρακτέρ στους δρόμους;

- Γιατί, τέλος πάντων, η κυβέρνηση σπεύδει εξ αρχής να δηλώσει ότι βλέπει κι αντιμετωπίζει ως αντίπαλο, αν όχι ως εχθρό, την αγροτιά, που αποτελεί το 25% του ελληνικού λαού;

Τα ερωτήματα αυτά ίσως να φαίνονται αφελή σε όσους γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - υποταγμένη πλήρως στ' αφεντικά της ΕΕ - θέλει να "ξεμπερδέψει" μια ώρα αρχύτερα με τους Ελληνες αγρότες, μειώνοντας τ' αγροτικά νοικοκυριά μέχρι και 50%, καθώς και σε όσους έχουν συνειδητοποιήσει πως, για να περάσει αυτή την αντιαγροτική πολιτική, έχει προ πολλού αποφασίσει να συγκρουστεί με το λαϊκό κίνημα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει, καταφεύγοντας σε αυταρχικά μέτρα.

Ομως παραμένουν ως ερωτήματα που χρήζουν απάντησης, καθότι γίνεται προσπάθεια να εμφανιστούν οι αγρότες σαν "ταραχοποιοί" που δεν κινητοποιούνται για να λυθούν τα προβλήματά τους, αλλά για να εξυπηρετήσουν πολιτικά και κομματικά συμφέροντα ή απλώς από ένα πείσμα προς την κυβέρνηση.

***

Σπεύδει, λοιπόν, η κυβέρνηση, προκειμένου να δημιουργήσει, εκ των προτέρων, στην κοινή γνώμη κλίμα κατά των αγροτικών κινητοποιήσεων. Να στρέψει άλλες κοινωνικές τάξεις και στρώματα εναντίον της μαχόμενης αγροτιάς, διχάζοντας το λαό. Ταυτόχρονα επιχειρεί να επιβάλει κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος των αγροτών, αλλά και όλων των άλλων εργαζομένων, προειδοποιώντας τους ότι η οποιαδήποτε κινητοποίησή τους που θα ξεφεύγει από τα "επιτρεπτά όρια" που η ίδια θέτει κι αποδέχεται, θα χαρακτηρίζεται "ανομία" και "αναρχία" και θα λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα - αστυνομικά, δικαστικά κι άλλα - για την αντιμετώπισή της.

Δεν εκμεταλλεύεται το χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη και την κορύφωση της κινητοποίησης, διότι δε θέλει ουσιαστικό διάλογο - γι' αυτό, άλλωστε, συγκάλεσε το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής που είχε στόχο τον αποπροσανατολισμό της αγροτιάς και την παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Εχει καθορίσει την πολιτική της που επιβάλλεται από το πρόγραμμα σύγκλισης με την ΕΕ και δεν είναι διατεθειμένη να παρεκκλίνει απ' αυτή.

Δε διστάζει να στραφεί εναντίον του 25% του ελληνικού λαού, υπολογίζοντας τη στήριξη που της παρέχουν η ΕΕ, ο ΣΕΒ, κόμματα της αντιπολίτευσης, ΜΜΕ, οι συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, ποντάροντας και στην αρωγή του κρατικού και κομματικού μηχανισμού, στην αντιπαράθεσή της με τους αγρότες.

Βεβαίως, αυτή την αγροτική πολιτική που προσπαθεί να περάσει με αυταρχικά μέσα, η κυβέρνηση την εντάσσει στα γενικότερα πλαίσια του "εκσυγχρονισμού" της Ελλάδας, τον οποίο πιπιλίζουν συνεχώς σαν καραμέλα ο πρωθυπουργός και κυβερνητικά στελέχη. Ενας "εκσυγχρονισμός", όμως, που έχει να κάνει με το ξεχαρβάλωμα της αγροτικής παραγωγικής βάσης - εκεί οδηγούν τα μέτρα περιορισμού των καλλιεργειών που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες - με τη δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος - εκεί αποσκοπούν οι χαμηλές τιμές των προϊόντων, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, οι συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των γεωργικών μέσων κι εφοδίων - με το ξερίζωμα χιλιάδων παραγωγών από τη γη τους - εκεί καταλήγουν όλα τα προαναφερθέντα μέτρα κι άλλα, όπως η πρόωρη συνταξιοδότηση κλπ.

***

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση φέρνει ακέραιη την ευθύνη εφαρμογής μιας πολιτικής που καταστρέφει την ελληνική αγροτική οικονομία κι αναγκάζει τους αγρότες να βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα. Ενας αγώνας επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες φτωχά αγροτικά νοικοκυριά, που πλέον "δεν έχουν στον ήλιο μοίρα". Ενας αγώνας που, σε τελευταία ανάλυση, έχει πατριωτικό χαρακτήρα, αφού η αγροτιά μάχεται για να σώσει την παραγωγική βάση της Ελλάδας, ώστε να μπορεί να τρέφεται ο λαός μας και για να παραμείνει στα χωριά μας, ώστε να μην ερημώνει η ύπαιθρος και ενταθεί ακόμα περισσότερο η κατάρα της ανεργίας που "τρώει τα σωθικά" της χώρας μας. Ενας αγώνας δίκαιος που πρέπει να βρει αλληλεγγύη, συμπαράσταση και συμπαράταξη από τις άλλες λαϊκές τάξεις και στρώματα που πλήττονται το ίδιο από την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις.Η συνειδητοποίηση από τους αγρότες αυτού ακριβώς του πατριωτικού και πολιτικού χαρακτήρα του αγώνα τους είναι που τρομοκρατεί την "εκσυγχρονιστική" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κι ανησυχεί σφόδρα τ' αφεντικά της ΕΕ. Η λαϊκή ενότητα μέσα στους αγώνες, που μπορεί ν' αποτελέσει τη βάση δημιουργίας ενός μαζικού, λαϊκού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης, φέρνει εφιάλτες στα κυβερνητικά επιτελεία, στα υψηλά δώματα της άρχουσας τάξης και στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Δεν είναι, λοιπόν, τόσο η μορφή πάλης που επέλεξαν οι αγρότες, που προκαλεί τις πρόωρες και "θερμές" αντιδράσεις της κυβέρνησης. Είναι περισσότερο το περιεχόμενο, η ουσία του αγώνα της αγροτιάς, η αποφασιστικότητά της ν' ανατρέψει, μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, που ενεργοποιεί τ' αντανακλαστικά άμυνας των "εκσυγχρονιστών" κυβερνώντων. Αλλά πόσο θα μπορέσει ν' αντέξει αυτή η άμυνα, όταν τα αγωνιστικά "ρυάκια" που υπάρχουν σήμερα, μετατραπούν σε πλημμυρισμένα ποτάμια;

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Η κυβέρνηση φέρνει ακέραια την ευθύνη εφαρμογής μιας πολιτικής που καταστρέφει την ελληνική αγροτική οικονομία κι αυτή αναγκάζει τους αγρότες να βγαίνουν στους δρόμους του αγώνα


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ