1. Υποχώρηση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, που εναντιώνονται σε μια βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, χωρίς άσκηση ανοιχτής τρομοκρατίας δεν μπορούν φυσικά να περιμένουν οι εγκέφαλοι που κατοικοεδρεύουν στα κυβερνητικά επιτελεία. Βέλη, λοιπόν, από τη φαρέτρα της τρομοκρατίας χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον. Ετσι μέχρι τώρα είδαμε:

- Να ενεργοποιούνται δίκες σε μαζική κλίμακα, για "αδικήματα" που έλαβαν χώρα σε παλιότερες κινητοποιήσεις, να δικάζονται - και σε αρκετές περιπτώσεις να καταδικάζονται - αγωνιστές αγρότες, μαθητές κλπ. Παράλληλα, να ξεκινά μια πρωτοφανής βιομηχανία μηνύσεων σε αγωνιζόμενους αγρότες, ναυτεργάτες κλπ. σπρωγμένη ανοιχτά από τα πιο επίσημα κυβερνητικά στελέχη, που δε χάνουν ευκαιρία να επικαλούνται τις "παρανομίες" που διενεργούνται σ' αυτές τις κινητοποιήσεις και να καλούν τους εισαγγελείς και τη δικαιοσύνη"να πράξει το καθήκον της".

- Τα ΜΑΤ, το Λιμενικό Σώμα, η Αστυνομία, οι Ειδικές Δυνάμεις, όλος ο κατασταλτικός μηχανισμός να κάνει την εμφάνισή του - και όπου του επέτρεπε ο συσχετισμός δυνάμεων να αναλαμβάνει και δράση - σε μια προσπάθεια να εκφοβίσει, να τρομοκρατήσει, να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα του εχθρού - λαού.

- Να συγκροτείται, καθοδηγούμενος απ' ευθείας από τα κυβερνητικά επιτελεία, παρακρατικός μηχανισμός από κοινωνικά κατακάθια και αποβράσματα, με αποστολή να στρέψουν - και μάλιστα δυναμικά - τμήματα των πολιτών, που αντικειμενικά θιγόντουσαν από τις συνέπειες των κινητοποιήσεων, ενάντια στους αγωνιζόμενους.

2. Εκσυγχρονιστική κυβέρνηση, που να μην κλίνει σε όλες τις πτώσεις την πανάκεια που ακούει στο όνομα διάλογος δε νοείται. Συνεπής με αυτήν την αρχή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να αξιοποιήσει στο έπακρο τη φαρέτρα του διαλόγου εκτοξεύοντας πολλά βέλη και απ' αυτήν. Ετσι:

- Καλεί γενικά σε διάλογο τους αγωνιζόμενους κλάδους, προσπαθώντας έτσι να περάσει την εντύπωση ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε διάλογος και ότι, προφανώς, η μια πλευρά δε γνωρίζει τις θέσεις της άλλης ή,ακόμα χειρότερα, ότι η άλλη πλευρά δεν το θέλει. Η αλήθεια φυσικά είναι τελείως αντίθετη: Και η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της - και για τα οποία ξεσηκώνεται ο κόσμος - και οι κλάδοι που κινητοποιούνται γνωρίζουν πολύ καλά πού το πάει η κυβέρνηση, γι' αυτό, άλλωστε, και κινητοποιούνται.

- Καλεί σε διάλογο μόνο τα λεγόμενα θεσμικά όργανα, αποκλείοντας έτσι π.χ. την Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγώνα των Αγροτών, λες και δεν είναι επίσης θεσμικά όργανα οι φορείς της θεσσαλικής αγροτιάς, οι πρόεδροι των οποίων συγκροτούν αυτή την επιτροπή. Με αυτή την πρακτική πάει να διαμορφώσει την άποψη ότι οι αγωνιζόμενοι δεν εκφράζουν όλη την τάξη τους - τάξη που εκφράζουν τα "θεσμικά όργανα" - ότι δεν αποτελούν παρά μια ομάδα που δεν έχει νόημα η συζήτηση μαζί της.

- Δε συζητά με απεργούς, με τους δρόμους μπλοκαρισμένους κλπ. Θεωρεί, δηλαδή, ότι είναι λογικό κατά τη διαδικασία της συζήτησης η ίδια να συνεχίζει να υλοποιεί την πολιτική που αφανίζει τους συνομιλητές της, ενώ αυτοί οι τελευταίοι να μην αντιστέκονται στην πολιτική που τους αφανίζει.

- Καλεί σε διάλογο, ενώ δεν παύει ούτε στιγμή να διαλαλεί ότι η ίδια παραμένει αμετακίνητη στις θέσεις της, ότι δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό περιθώριο για παραχωρήσεις.

Επιδιώκει, δηλαδή, ένα διάλογο για το διάλογο, ένα διάλογο - πρόφαση, ένα διάλογο - όπλο εκφυλισμού των κινητοποιήσεων, ένα διάλογο που στο τέλος του θα βρίσκονται η επικράτηση της δικής της πολιτικής και η παραπέρα όξυνση όλων των άλυτων προβλημάτων που η ίδια δημιουργεί.

Τρομοκρατία και "διάλογος", κάτι σαν μαστίγιο και καρότο δηλαδή, αποδεικνύονται τα βασικά όπλα της κυβέρνησης ενάντια στον εχθρό - λαό. Ας συνεχίσει, λοιπόν, να τα χρησιμοποιεί. Οι φύλακες τώρα πια δεν έχουν μόνο θέληση, έχουν και τις δικές τους εμπειρίες. Εχουν γνώση.

σποτ

Αμέτρητες θα αποδειχτούν για τον ιστορικό ερευνητή οι μικρές και μεγάλες πράξεις ηρωισμού, αυτοθυσίας και συντροφικότητας που ξετυλίχτηκαν στους μεγάλους πολυήμερους αγώνες, σε κάθε αγροτικό μπλόκο, σε κάθε λιμάνι, αλλά και σε κάθε πλοίο