Την ώρα που οι υποτακτικοί των Βρυξελλών αρνούνται να στηρίξουν τα αγροτικά εισοδήματα και την αγροτική παραγωγή, που συρρικνώνονται λόγω ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ, με το πρόσχημα ότι μπορεί να μας κόψουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις, τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ αποκαλύπτουν πως η χώρα μας πληρώνει βαρύτατο τίμημα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών στους εταίρους της ΕΕ για να εισάγει τα δικά τους αγροτικά προϊόντα. Προϊόντα τα οποία μπορούμε όμως να παράγουμε ως χώρα...

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, που αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ", μόνο στην εξαετία 1990-1995,το εμπορικό γεωργικό ισοζύγιο με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασε, αθροιστικά, συνολικό έλλειμμα (ξοδέψαμε δηλαδή για εισαγωγές περισσότερα απ' ό,τι εισπράξαμε από εξαγωγές αγροτικών προϊόντων) πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δραχμές! Συγκεκριμένα, το συνολικό έλλειμμα (ζημιά) στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο της χώρας μας με τις άλλες χώρες της Κοινότητας ήταν 1.081.869 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ στο ίδιο διάστημα συνολικά με όλες τις χώρες του κόσμου το έλλειμμα περιορίζεται στα 858.401 δισεκατομμύρια, λόγω πλεονάσματος στο ισοζύγιο με τις τρίτες, εκτός ΕΕ, χώρες ύψους 223.689 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Με τα στοιχεία αυτά όχι μόνον αποκαλύπτεται η απάτη της "μεγάλης αγοράς των 250 εκατομμυρίων καταναλωτών της ΕΟΚ", που υπόσχονταν οι θιασώτες της ένταξης, αλλά και το γεγονός ότι χάθηκαν και όσες αγορές είχε κατακτήσει η χώρα μας για τα αγροτικά της προϊόντα πριν την ένταξη... Ταυτόχρονα, η μικρή αγορά της χώρας μας αποδείχνεται μεγάλη αγορά για τα κοινοτικά αγροτικά προϊόντα των Βορείων εταίρων μας. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι το έλλειμμα σε βάρος της χώρας μας στο ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων με τις άλλες χώρες της ΕΕ όχι μόνον έχει σταθεροποιηθεί σε ύψος μεγαλύτερο των 250 δισ. δραχμών το χρόνο, αλλά και διευρύνεται με ταχείς ρυθμούς.Ετσι, ενώ το 1992 το έλλειμμα με την ΕΕ ήταν 105.654 εκατομμύρια δραχμές, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ και τον περιορισμό της αγροτικής παραγωγής και των τιμών στα αγροτικά προϊόντα αμέσως υπερδιπλασιάζεται το έλλειμμα για να φτάσει το 1993 στα 227.812 εκατομ. δραχμές, το 1994 ανεβαίνει στα 172.916 εκατομ. δραχμές και το 1995 ξεπερνά τα 281.000 εκατομμύρια και, σύμφωνα με πρώτους υπολογισμούς πέρσι ξεπέρασε κατά πολύ τα 300 δισεκατομμύρια δραχμές!

Η διεύρυνση του ελλείμματος με τις χώρες της ΕΕ συνδέεται άμεσα με τις τεράστιες εισαγωγές πολύ ακριβότερων, σε σχέση με τις διεθνείς τιμές, κτηνοτροφικών προϊόντων (κρεάτων, γαλακτοκομικών και ζωοτροφών), αποκλειστικά από τις βόρειες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, ταυτόχρονα, με την απώλεια και των ελάχιστων αγορών που είχαν κατακτήσει τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα (φρούτα και λαχανικά) στις χώρες της Ενωσης. Αποκαλυπτικά για την εξάρτηση της χώρας σε αγροτικά προϊόντα στρατηγικής σημασίας - όπως είναι π. χ. τα ζωικά προϊόντα - είναι τα συγκεκριμένα στοιχεία με την εξέλιξη του ισοζυγίου (εισαγωγές - εξαγωγές) στα προϊόντα ζωικής προέλευσης (ζώντα ζώα, κρέας, γάλα και γαλακτοκομικά και αυγά): Το 1985 οι εισαγωγές τέτοιων προϊόντων στη χώρα μας κόστισαν 98 δισ. δραχμές και το έλλειμμα στο ισοζύγιο των κτηνοτροφικών προϊόντων ήταν 96 δισεκατομμύρια δραχμές. Το 1990 οι εισαγωγές τους ξεπέρασαν τα 230 δισ. δραχμές και το έλλειμμα έφτασε τα 205 δισεκατομμύρια δραχμές. Αντίστοιχα το 1995 πληρώσαμε για εισαγωγές ζωικών προϊόντων μόνον 379 δισεκατομμύρια δραχμές και το έλλειμμα στο ισοζύγιο της συγκεκριμένης κατηγορίας προϊόντων ξεπέρασε τα 336 δισεκατομμύρια δραχμές!

Τα στοιχεία των εισαγωγών - εξαγωγών κτηνοτροφικών προϊόντων (ζώντων ζώων, κρεάτων, γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών) δείχνουν παραστατικά και το μείζον διαρθρωτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας όσον αφορά την αγροτική παραγωγή της: Οτι η σχέση ζωικής (κτηνοτροφικής κλπ.) παραγωγής προς τη φυτική είναι μικρότερη του 30 προς 70 και χειροτερεύει λόγω ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ. Κι όμως, η κυβέρνηση ενώ επικαλείται το διαρθρωτικό πρόβλημα για να καλύψει τις ευθύνες της, ταυτόχρονα αποκρύπτει τα σχετικά στοιχεία που φανερώνουν ότι η πολιτική της ΕΕ οξύνει το πρόβλημα με τους περιορισμούς που επιβάλλει και στον κτηνοτροφικό ακόμα τομέα, όπου η χώρα μας είναι δραματικά ελλειμματική. Την πολιτική αυτή αντιπαλεύουν οι αγρότες της χώρας μας με τους μεγαλειώδεις αγώνες τους που δυναμώνουν και είναι η μοναδική ελπίδα για την προοπτική.