• Με αφορμή τα είκοσι χρόνια της, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας εξέδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον λεύκωμα με πολύτιμο φωτογραφικό υλικό, σκίτσα και αφίσες.

Μέσα από τις σελίδες του, αλλά και τα συνέδρια της ΟΓΕ, καθρεφτίζονται, όχι μόνο αιτήματα και συνθήματα, αλλά και η μαζική συμμετοχή χιλιάδων Ελληνίδων στις γραμμές του γυναικείου κινήματος: Είκοσι χρόνια διεκδικητικής και αγωνιστικής πορείας μέχρι σήμερα. Μια πορεία, που είχε τις ρίζες της στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και συνεχίζεται χωρίς συμβιβασμούς στη σημερινή εποχή του ατομισμού και εφησυχασμού, όπου οι γυναίκες σύρονται, βομβαρδισμένες από μια πρωτοφανή πλύση εγκεφάλου, πίσω στο σπίτι τους, μακριά από τα κοινά. Το λεύκωμα είναι και μια απάντηση σε όσους και όσες υποστηρίζουν ότι οι γυναικείες οργανώσεις δεν έπραξαν τίποτα για τη γυναίκα του τόπου μας... Θα το βρείτε στα γραφεία της ΟΓΕ, Ιπποκράτους 120, 6 - 8 μ.μ.

• Βάσου Γεωργίου: "Η ζωή μου" Β έκδοση. Τα παιδικά και νεανικά χρόνια του βετεράνου δημοσιογράφου - που περιγράφονται στον πρώτο τόμο του έργου - δεν έχουν μόνο μεγάλο ιστορικό, αλλά και ανθρώπινο ενδιαφέρον. Μέσα από την ιστορία της μητέρας του και άλλων γυναικών, φανερώνεται η άχαρη μοίρα της υποταγμένης στον άντρα και τις κοινωνικές προκαταλήψεις Ελληνίδας, αλλά όχι μόνο. Η ζωντανή αφήγηση δείχνει τις οδυνηρές επιπτώσεις της κατεστημένης νοοτροπίας σε έναν έφηβο και μετά νέο άντρα που καταπιέζεται κι αυτός από τους ρόλους που προσπαθεί να του επιβάλει οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον... Τότε που ανθούσε η πατριαρχική κοινωνία, αλλά και σήμερα, που η παραδοσιακή νοοτροπία συχνά επιβιώνει...
• Ελισάβετ Μουτζάν - Μαρτινέγκου: "Αυτοβιογραφία", Εκδόσεις "Ωκεανίδα", εισαγωγή - επιμέλεια: Βαγγέλης Αθανασόπουλος. Η ζωή της πρώτης Ελληνίδας (Ζακύνθιας) πεζογράφου, που ξεσηκώθηκε ενάντια στη μοίρα της, προσπάθησε να φύγει από το σπίτι της και να μην παντρευτεί (κάποιον που διαπραγματευόταν για μήνες την προίκα που θα έπαιρνε), αλλά τελικά αναγκάστηκε να υποταχθεί στη μοίρα της. Αυτό, όμως, σήμανε και το φυσικό και τον πνευματικό της θάνατο, γιατί πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννηση του γιου της, μόλις στα τριάντα ένα της χρόνια. Ευτυχώς, αυτός ο γιος, ο ποιητής Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος θυμήθηκε στο τέλος της ζωής του να εκδώσει το έργο της μητέρας του - περικομμένο!
• Αλεξάνδρας Βλάσση - Θεοδωρικάκου: "Οι μνήμες μένουν ζωντανές". Οι αναμνήσεις μιας 17χρονης ανταρτοπούλας του Δημοκρατικού Στρατού. Από 13 χρόνων, η συγγραφέας πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση σαν ΕΠΟΝίτισσα και μετά από άγριο κυνηγητό αναγκάστηκε να φύγει για το βουνό σε ηλικία 16,5 χρόνων. Πολέμησε με το τάγμα του Κρόνου, έμαθε στο αντάρτικο το θάνατο του πατέρα της, είδε τους συναγωνιστές της να σκοτώνονται ένας - ένας. Μια περιπετειώδης ζωή, που δείχνει ότι η γενναιότητα και η αποκοτιά δεν είναι μόνο ανδρική αρετή, αλλά και γυναικεία...
• Πόλυς Μηλιώρη: "Ενα εισιτήριο, παρακαλώ" (Εκδόσεις "Πατάκη"), Η δεκαοκτάχρονη επαρχιωτοπούλα έρχεται στην Αθήνα να εργαστεί σαν ταμίας σ' ένα θέατρο, αλλά είναι δέσμια στενομυαλιάς και προκαταλήψεων. Τα συναισθήματά της είναι ανάμεικτα: Να αγαπήσει την πόλη και την ελευθερία της ή να φοβηθεί την ελευθεριότητά της και να μείνει στη δυσπιστία, που της ενστάλαξε ο πατέρας; Στην Αθήνα γνωρίζει τη φιλία, τον έρωτα, αλλά και την Τέχνη που θα γίνει παιδαγωγός της. Αρνείται μια σίγουρη, βολεμένη, προδιαγεγραμμένη ζωή, για να συναντηθεί με τον πραγματικό εαυτό της, τους ανθρώπους και τη δημιουργία!
• Γιάννη Κακουλίδη: "Ελληνικός θάνατος", εκδόσεις "Περίπλους". Αυτές τις μέρες της Μεγάλης Βδομάδας που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μάς θυμίζει πιο έντονα τον αποχωρισμό από τους ανθρώπους που αγαπήσαμε και έφυγαν για πάντα, τα διηγήματα του Κακουλίδη διαβάζονται πιο εύκολα: Επεισόδια από την καθημερινή ζωή, με άξονα το θάνατο και τον τρόπο που τον βιώνουμε οι Ελληνες- και ιδιαίτερα οι Ελληνίδες, που είναι πρωταγωνίστριες των διηγήσεών του. Πραγματικές ιστορίες, που έζησε στα νεανικά του χρόνια ο συγγραφέας αφηγείται ισορροπώντας ανάμεσα στην τραγικότητα και στο μαύρο χιούμορ.
• Ιωάννας Καρατζαφέρη: "Το ανατολικό ποτάμι" (εκδόσεις "Πατάκη"). Διηγήματα της ζωής και του θανάτου, που φιλοδοξούν να εξοικειώσουν τον αναγνώστη με το δεύτερο. Η πρωταγωνίστρια φαίνεται αποστασιοποιημένη, όχι μόνο από τους άλλους ανθρώπους αλλά και από τον ίδιο της τον εαυτό.
• Ελένης Χωρεάνθη: "Νύχτες της βροχής" (εκδόσεις "ΕΡΙΦΥΛΗ"). Τα τελευταία ποιήματα της λογοτέχνιδας, έμμετρα και σε πεζό λόγο, κυκλοφόρησαν αυτές τις μέρες. Ενα μικρό απόσπασμα από την "Εκάβη", αυτή τη διαχρονικά χαροκαμένη από τους πολέμους μάνα, που η κραυγή της είναι - δυστυχώς - πάντα επίκαιρη:

"Τι έπραξα, τι έδωσα, τι πήρα, τι έχασα και τι μου απομένει στην ύστατη του βίου μου στιγμή, σε κείνη την πικρή πτυχή είναι κλεισμένα. Κι οι σάρκες μου, απ' τη σάρκα μου ανθισμένες, σοδειά θανάτου. Κι η τιμή κι η προκοπή μου μια κούπα στάχτη, ένα λαγήνι υπομονή. Γέννησα, πόνεσα κι ανάθρεψα... Για τους πολέμους των αιώνων το έχω πράξει. Δεν έχω τίποτα να δώσω ή να κρατήσω. Ουρλιάζει ο άνεμος, κι η φρίκη του πολέμου τρυπάει τα φυλλοκάρδια και το νου μου, σφυρίζει στα μεδούλια και στα φρένα, στου μαύρου μέλλοντός μου τους αρμούς"...

• Γιώτας Φωτιάδου - Μπαλαφούτη: "Πανσέληνος η σύλληψή σου", εκδόσεις "Ομβρος". Ποιήματα μιας μάνας, που οδύρεται γιατί αναγκάστηκε να δώσει το μωρό της για υιοθεσία. Αν και δεν το γνώρισε ποτέ, ζει πάντα μαζί του και το ονειρεύεται...
• Επιθεώρηση Παιδικής Λογοτεχνίας,εκδόσεις "Πατάκη". Ανάμεσα στα περιεχόμενά της: "Το πορτρέτο του νεαρού Ελληνα αναγνώστη", των Αντονυ Μάννα και Σούλας Μητακίδου - Κοκκώνη (προτιμήσεις των παιδιών και των εφήβων). Ακόμα, η ανθρώπινη πλευρά δύο αγωνιστών: Το ένα κείμενο αφορά τον μουσικοσυνθέτη Αλέκο Ξένο και είναι γραμμένο από τον Χάρη Σακελλαρίου και το δεύτερο τον λογοτέχνη Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, γραμμένο από τον Θανάση Καραγιάννη.
• Με κύριο θέμα το "Μυθιστόρημα των αποκρύφων", που παρουσιάζει η Σοφία Ντενίση, κυκλοφορεί το 43ο τεύχος του περιοδικού "Περίπλους". Πρόκειται για μια μη μελετημένη μορφή μυθιστορήματος του 19ου αιώνα, που είναι πρόδρομος των θρίλερ και του αστυνομικού μυθιστορήματος. Εμείς, όμως, θα απομονώσουμε από την πλούσια ύλη του περιοδικού κάποια σχόλια του εκδότη Διονυσίου Βίτσου, που αναφέρονται στην επίσκεψη που έκανε η Ρούλα Κορομηλά στο νησί όπου γεννήθηκε ο Σολωμός και ο Κάλβος. "Και μέχρις εδώ καλά λοιπόν", γράφει. "Μαύρα καλά δηλαδή. Η πανηγυρική και σύσσωμη παρουσία των αρχών όμως τι σου έλεγε; Πιθανή ένσταση των αρχών, Νο 1 "έτσι προωθήσαμε τον τουρισμό".

Λίγο να ρωτήσει κανείς κάποιον που ξέρει, θα μάθει πως η Ζάκυνθος δεν έχει ανάγκη από τα δεκανίκια της Ρούλας για να βρει πολλούς πόλους έλξης τουριστών. Οι φυσικές καλλονές, η ιστορία της και η ευγένεια των κατοίκων της φτάνουν. Αρκεί κανείς να τα γνωρίζει, ώστε να μπορεί να τα προβάλλει και να τα αποδείξει. Πιθανή ένσταση των αρχών Νο 2 "αυτά θέλει ο κόσμος σήμερα". Ομως ο ρόλος του αιρετού άρχοντα, ιδίως του δημοκρατικού και του προοδευτικού, είναι ηγετικός. Κι εγώ δεν ξέρω κανέναν όντας ηγέτη, που να ακολουθεί τα πλήθη. Οι πραγματικοί προηγούνται και κατευθύνουν. Οι έμποροι είναι εκείνοι που κολακεύουν τις τάσεις του κόσμου για να πουλήσουν την πραμάτεια τους.

• Μαρίας Κωνσταντινίδου,"Λεξικό για τη θεωρία της Βυζαντινής Μουσικής". "Αφιερωμένο σε όσους και όσες αγαπούν με πάθος τη βυζαντινή μουσική". Γράφτηκε για ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων, τους μουσικούς γενικότερα, καθώς και όλους όσοι ενδιαφέρονται για τη μουσική μας κληρονομιά", όπως σημειώνει στον πρόλογό της η ίδια η συγγραφέας.
• Από τα περιεχόμενα του τελευταίου τεύχους της "Τελεσίλλας": "Γυναίκα και ψυχοφάρμακα". "Για να πάψει το εμπόριο των γυναικών". "Γυναίκες πολιτικές κρατούμενες στις ΗΠΑ". "Ισονομία - ισοπολιτεία στη μειονότητα της Δυτικής Θράκης". "Τα Αμπελάκια". Θα βρείτε την "Τελεσίλλα" Ασκληπιού 109, τηλ. 3628.104.