Φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό; Ναι, λέει ο Γ. Παπαντωνίου με τη διπλή του ιδιότητα ως οικονομικός υπουργός και ως εκπρόσωπος προπαγάνδας του ΣΕΒ. Μιλώντας πριν λιγες μέρες στο εκλεκτό ακροατήριο των επιχειρηματιών, που μετείχαν στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ο κύριος Παπαντωνίου δικαιολόγησε την αποτυχία της κυβέρνησης να πιάσει το στόχο του πληθωρισμού στη "σχετικά μεγάλη αύξηση κατά τα τελευταία χρόνια του εργατικού κόστους, η οποία αντανακλά αύξηση του εισοδήματος των εργαζομένων"!

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (του οποίου πολιτικός προϊστάμενος είναι ο κ. Παπαντωνίου) τα καθαρά (σ. σ. φανερά) κέρδη στη βιομηχανία αυξήθηκαν κατά 30,3% το 1995. Την ίδια χρονιά, οι αυξήσεις που δόθηκαν στους εργαζόμενους ήταν της τάξης του 3+ 3% (δηλαδή σε μέσα επίπεδα μόλις 4,5%), ενώ ο πληθωρισμός την ίδια χρονιά αυξήθηκε 9,3%. Πιο αποκαλυπτικά, είναι τα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, για την περίοδο 1990 - 1995, όπου τα κέρδη της βιομηχανίας ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΑΝ (από 71 δισ. που ήταν το 1990 τινάχτηκαν στα 343 δισ. δραχμές), ο πληθωρισμός αυξήθηκε γύρω στο 70%, ενώ τα μέσα εισοδήματα των εργαζομένων μειώθηκαν κατά 6,5%!

Από τα παραπάνω, αν κάτι δεν ευθύνεται για την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθωρισμού, είναι το κόστος εργασίας - ο μισθός, δηλαδή, εργασίας που αντανακλά την αξία της εργατικής δύναμης - το οποίο μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, για να αυξάνονται τα επιχειρηματικά κέρδη. Αυτό που κυρίως ευθύνεται για τον πληθωρισμό, είναι οι ανεξέλεγκτες και κερδοσκοπικές ανατιμήσεις, που επιβάλουν στις τιμές των προϊόντων τους οι βιομήχανοι και οι επιχειρηματίες, καθώς και η υπέρογκη αύξηση των έμμεσων φόρων που επιβάλλει το κράτος, για να διατηρεί άθικτα τα φορολογικά και άλλα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο. Ας προσέχει άλλη φορά ο κ. Παπαντωνίου την ποιότητα των επιχειρημάτων του. Η προσπάθεια παραπλάνησης χρειάζεται και κάποια τέχνη.