- Οι αγωνιστικές διαθέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φάνηκαν με τη μαζική έγκριση των απεργιακών κινητοποιήσεων από τις ΕΛΜΕ. Τι πιστεύετει ότι "υποκινεί" τους εκπαιδευτικούς να απεργήσουν και να βγουν στους δρόμους;

- Στον κλάδο μας υπάρχει μια συσσωρευμένη αγανάχτηση εξαιτίας των συσσωρευμένων προβλημάτων. Μια σειρά αντιδραστικές ρυθμίσεις των κυβερνήσεων στην εκπαίδευση που αμφισβητούσαν ανοιχτά τον δωρεάν, δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας (αποκέντρωση, προσπάθεια ιδιωτικοποίησης κ. ά. ) έσπρωχναν τους καθηγητές στους δρόμους φρενάροντας έτσι τις αντιεκπαιδευτικές επιλογές. Φέτος είναι υπαρκτή περισσότερο από κάθε άλλη φορά στον κλάδο των καθηγητών, η διάθεση για αποφασιστικούς αγώνες. Η φετινή σχολική χρονιά φαίνεται στον εκπαιδευτικό κόσμο η χειρότερη που έχουμε βαδίσει, αφού σε όλα τα άλλα τα προβλήματα ήρθε να προστεθεί και το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο που έρχεται να παγώσει τους μισθούς και για το 1998 και συνδέεται άμεσα με αντιδραστικές ρυθμίσεις όπως τα "πριμ παραγωγικότητας" και η "αξιολόγηση". Ολα αυτά οδήγησαν τους καθηγητές στους δρόμους.

- Πιστεύετε πως είναι αναγκαίο να συνδεθεί ο αγώνας των εκπαιδευτικών με τους αγώνες που αναπτύσσουν αυτήν την περίοδο τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα της χώρας μας, κόντρα στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης; - Ασφαλώς. Πρέπει, μάλιστα, να τονιστεί ότι η νικηφόρα εξέλιξη του αγώνα των αγροτών θα σηματοδοτήσει θετικές εξελίξεις συνολικά για το λαϊκό, το συνδικαλιστικό κίνημα. Θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη μέτρηση υποχώρησης της κρίσης μέσω της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Με αυτό το δεδομένο είναι κατανοητό γιατί γίνεται αυτή η προσπάθεια συκοφάντησης και υπονόμευσης των αγώνων των αγροτών από την κυβέρνηση, αφού την ίδια στιγμή υπάρχουν σε εξέλιξη όλοι οι αγώνες των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είναι κατανοητό, όταν ιδιαίτερα αυτοί οι αγώνες όπως και των εκπαιδευτικών, εξελίσσονται με αποφασιστικότητα και προοπτική που με τη λογική των συγκοινωνούντων δοχείων επιδρούν θετικά στις συνειδήσεις όλων των εργαζομένων για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής που τις επιπτώσεις της βιώνει και η παιδεία.

- Ποιος είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει ένα διευρυμένο μέτωπο εργαζομένων, γονιών, εκπαιδευτικών στην αναβάθμιση και διεύρυνση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης ενόψει και της ψήφισης του προϋπολογισμού;

- Είναι αυτονόητη η αναγκαιότητα ενός τέτοιου διευρυμένου Μετώπου για την υπεράσπιση αλλά και την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Πιστεύουμε ότι μέσα από την αυτοτέλεια του κάθε εκπαιδευτικού φορέα με τις αποφάσεις των οργάνων του το επόμενο διάστημα θα συναντηθούμε στους αγώνες και ιδιαίτερα με το μαθητικό κίνημα. Αυτό προϋποθέτει τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους καθηγητές, ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα που δε χωρούνε τακτικές σαν τα κατά καιρούς "αδειάσματα" που γίνονται από την ηγεσία της ΟΛΜΕ τα οποία παίξανε αρνητικό ρόλο στην αγωνιστική συσπείρωση του κλάδου. Σήμερα είναι αναγκαιότητα ένα συνδικαλιστικό κίνημα ισχυρό, αυτόνομο, των αποφασιστικών αγώνων, της άμεσης δημοκρατίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι αναγκαιότητα η συνολική αλλαγή της τακτικής της ΟΛΜΕ. Για ένα τέτοιο ισχυρό κίνημα πρέπει να γίνουν πολλά και κυρίως από τη βάση του κλάδου, με τη διεύρυνση του μετώπου μέσα στον χώρο των εκπαιδευτικών και τη συνάντηση στους αγώνες όλων αυτών που στην ουσία σήμερα αμφισβητούν και παλεύουν για την ανατροπή στο σύνολο της αντιδραστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που επιχειρείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Μ. Κ.