Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας με επενδύσεις αποτελεί βασικό στοιχείο της στρατηγικής της κυβέρνησης στον αγροτικό τομέα, σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, μια και από την εμπειρία του παρελθόντος διαπιστώνεται ότι η πολιτική των επιδοτήσεων δεν αρκεί να εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική ευημερία των αγροτικών περιοχών.

Η προγραμματική αυτή δήλωση, που είναι κατ' αρχάς σωστή, είναι υποκριτική, γιατί έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που ακολούθησαν μέχρι τώρα στο θέμα αυτό οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και που ο νέος πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα είναι συνεπής συνεχιστής της. Ερχεται, επίσης, σε πλήρη αντίθεση με τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι με θρησκευτική ευλάβεια θα εφαρμόσει τη νέα ΚΑΠ και το πρόγραμμα "σύγκλισης", που προβλέπουν δραστική μείωση των γεωργικών διαρθρωτικών και επενδυτικών κονδυλίων.

Η αντίθεση αυτή αποδείχνεται από τη φθίνουσα πορεία των διαρθρωτικών και επενδυτικών κονδυλίων των κρατικών προϋπολογισμών των τελευταίων χρόνων, που αφορούν τη γεωργία. Από την αποτελεσματικότητα και τους στόχους, που υλοποιούν αυτά τα κονδύλια, όπως και από τα αντίστοιχα κοινοτικά κονδύλια τα οποία προβλέπεται να δοθούν στη γεωργία μέσα από το 2ο Πακέτο Ντελόρ.

Από τον πίνακα, λοιπόν, των προϋπολογισμών δημοσίων επενδύσεων διαπιστώνεται ότι οι δαπάνες αυτές, στην τρίτη κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ, μειώνονται σε τρέχουσες τιμές, μάλιστα, χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα το 1996 να πέσουν στο 67% εκείνων του 1993. Και πρέπει να επισημανθεί ότι τα κονδύλια αυτά αποτελούσαν τις προβλέψεις, ενώ τα κονδύλια που πραγματικά διατέθηκαν στη γεωργία ήταν πολύ μικρότερα, καθώς υπάρχει υστέρηση στη διάθεση των κονδυλίων αυτών, υστέρηση που φθάνει και 30% των προϋπολογιζομένων.

Αποτέλεσμα της φθίνουσας πορείας των δαπανών των δημοσίων επενδύσεων, αλλά και των τοκογλυφικών επιτοκίων της ΑΤΕ, ήταν να μειωθούν συνολικά και σημαντικά οι δημόσιες και οι ιδιωτικές ακαθάριστες γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα συγκεκριμένα στοιχεία που περιέχονται στο σχετικό πίνακα, για τις ακαθάριστες γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου, διαπιστώνεται ότι οι μέσες ετήσιες επενδύσεις της δεκαετίας του '80, σε σχέση με τις αντίστοιχες επενδύσεις της προηγούμενης δεκαετίας '70, ήταν μειωμένες κατά 30%. Ενώ οι μέσες ετήσιες των πέντε πρώτων χρόνων της δεκαετίας 1990 είναι μειωμένες κατά 40% σε σχέση με εκείνες της δεκαετίας του 1970.

Η μείωση των επενδύσεων στη γεωργία δείχνει ότι με την ένταξη στην ΕΟΚ, με την επιδοματική - εισοδηματική πολιτική και, ταυτόχρονα, αποεπενδυτική πολιτική που εφαρμόζεται, είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας μας. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από την πορεία του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου, το οποίο, από θετικό για τη χώρα μας πριν την ένταξη στην Κοινότητα, έγινε αρνητικό αμέσως μετά την ένταξη και το έλλειμμα αυξάνει ραγδαία χρόνο με το χρόνο, για να φθάσει στα 300 δισ. δραχμές στο 1994 όντας στην Κοινότητα.

Από τα συγκεκριμένα στοιχεία, μάλιστα, των αγροτικών επενδύσεων, φαίνεται πως στα 1985 - μετά την ένταξη - έχουμε ένα δεύτερο σταθμό σημαντικής μείωσης των γεωργικών επενδύσεων, όταν με εντολή της ΕΟΚ εφαρμόστηκε το πρώτο "σταθεροποιητικό" πρόγραμμα λιτότητας, του οποίου αρχιτέκτονας ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός.

Από το σχετικό πίνακα των προβλεπόμενων διαρθρωτικών γεωργικών δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού, διαπιστώνεται σημαντική μείωση ακόμα και σε τρέχουσες τιμές, με αποτέλεσμα τα κονδύλια του 1996 να είναι το 79% των αντίστοιχων κονδυλίων του 1993. Αλλά πρέπει να επισημάνουμε και ότι τα πραγματικά διαρθρωτικά κονδύλια είναι μειωμένα κατά 20%,επειδή κατά την εκτέλεση των προϋπολογισμών, όσον αφορά τα κονδύλια αυτά, παρουσιάζεται υστέρηση περίπου 20%. Επίσης, πολλά από τα σχετικά κονδύλια δεν έχουν χαρακτήρα διαρθρωτικό, αφού χρηματοδοτούν το ξερίζωμα βασικών καλλιεργειών (αμπέλια, ροδάκινα, μήλα κλπ.). Αλλα είναι ψηφοθηρικά όπως, π.χ., οι πρόωρες συντάξεις - αποζημιώσεις που δίνονται για εγκατάλειψη των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ή τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης που μοναδικό στόχο έχουν, ουσιαστικά, την εξαγορά συνειδήσεων.

Από την πορεία των στοιχείων αυτών γίνεται φανερό, ότι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής της κυβέρνησης του "νέου" πρωθυπουργού θα έχει τα αντίθετα ακριβώς αποτελέσματα από τις διακηρύξεις, τα οποία μάλιστα, θα είναι καταστροφικά για τη γεωργία, μια και οι μειώσεις έχουν φθάσει σε οριακά επίπεδα. Η σχετική διαπίστωση επιβεβαιώνεται και από τη διακήρυξη του πρωθυπουργού πως θα τηρήσει απαρέγκλιτα τη νέα ΚΑΠ, τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ και το πρόγραμμα "σύγκλισης". Δηλαδή, θα εναποθέσει την ανάπτυξη της γεωργίας στο 2ο Πακέτο Ντελόρ!

Σύμφωνα, ωστόσο, με τα στοιχεία, από το 2ο Πακέτο Ντελόρ, η ελληνική γεωργία προβλέπεται να χρηματοδοτηθεί στα έξι προσεχή χρόνια μόλις με 600 δισεκατομμύρια δραχμές, με την προϋπόθεση να συνεισφέρει η χώρα μας άλλα 300 δισ. δραχμές - δηλαδή, όλα κι όλα, προβλέπεται, στην καλύτερη περίπτωση, σε έξι χρόνια να δοθούν μόνον 900 δισ. δραχμές... Πρόκειται για ένα πολύ μικρό ποσό, ανεπαρκέστατο, για να αντιμετωπίσει τα οξυμένα διαρθρωτικά και επενδυτικά προβλήματα της γεωργίας. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από τη σύγκριση του κονδυλίου αυτού με το κονδύλι που δίνεται για τις τιμές και τις επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων από την Κοινότητα, που μόνο το 1995 ήταν 712 δισ. δραχμές, αλλά δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν το αγροτικό εισόδημα, που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μειώθηκε κατά 1,7% τον ίδιο χρόνο. Η δυσαναλογία αυτή δείχνει πως θα συνεχιστεί η επιδοματική και ταυτόχρονα αποεπενδυτική πολιτική στη γεωργία, με καταστροφικά αποτελέσματα για την προοπτική και για την επιβίωση των μικρομεσαίων νοικοκυριών.

Εκτός, όμως, από το μικρό μέγεθος των κονδυλίων του 2ου Πακέτου Ντελόρ, σημαντικά αρνητικό ρόλο παίζει και ο προσανατολισμός. Γιατί με τα κονδύλια αυτά δε θα γίνονται τα έργα που χρειάζονται πραγματικά για την ανάπτυξη της γεωργίας μας, π.χ., αρδευτικά, αποστραγγιστικά κ.ά., αλλά θα υλοποιούνται οι στόχοι της νέας ΚΑΠ για μείωση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού πληθυσμού. Δηλαδή, θα ενταθεί το ξερίζωμα των αμπελιών, των μηλεώνων, και των ροδακινιών, θα αυξηθούν τα κονδύλια για τις πρόωρες συντάξεις και τις αγραναπαύσεις.

Η "αποκωδικοποίηση των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού δείχνει ότι θα ενταθούν τα αδιέξοδα στη γεωργία, με τεράστιους κινδύνους για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής και την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών. Σ' αυτή τη γνωστή καταστροφική πολιτική δεν πρέπει, λοιπόν, να δοθεί καμιά περίοδος χάριτος από τους αγρότες. Αντίθετα, θα πρέπει άμεσα να οργανώσουν οι αγρότες την πάλη τους για να μην υλοποιηθεί αυτή η πολιτική. Γιατί οποιαδήποτε ολιγωρία θα έχει ως αποτέλεσμα οι συνέπειες να μην είναι αναστρέψιμες.

Γιάννης ΣΦΥΡΗΣ