Τα παραπάνω τονίζει ανάμεσα στα άλλα, στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Σωκράτης Μαντζουράνης,μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΠΑ) και εκπρόσωπος της ΕΣΚ Αερομεταφορών (υποστηρίζεται απο την ΕΣΑΚ), με την επισήμανση ότι δεν μπορεί να υπάρξει εξυγίανση και ανάπτυξη της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" με τους εργαζόμενους στη γωνιά και πολύ περισσότερο με μέτρα ενάντιά τους. "Αν θέλουμε ο εθνικός αερομεταφορέας να είναι βιώσιμος, με κέρδη και κοινωνικό ρόλο, πρέπει να υπάρξει μέτωπο αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική και στη λογική των Βρυξελλών", σημειώνει ο Σωκ. Μαντζουράνης και προσθέτει ότι σ' αυτή την κατεύθυνση, το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να παίξει δημιουργικό - προοδευτικό ρόλο και όχι να παροπλίζεται, στηρίζοντας τις κυβερνητικές επιλογές.

-Εχουν περάσει σχεδόν δυο χρόνια από την ψήφιση του νόμου περί "εξυγίανσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας". Ποιά είναι σήμερα η κατάσταση του εθνικού αερομεταφορέα; "Πετάει", όντως, προς την εξυγίανση;

Σωκ. Μαντζουράνης: "Εχει σημασία να ανατρέξουμε σύντομα στο ιστορικό αυτού του νόμου. Ηταν μια "προσπάθεια εξυγίανσης" του εθνικού αερομεταφορέα, που την άρχισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την ολοκλήρωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Απαραίτητη προϋπόθεση της "εξυγίανσης" ήταν να εγκριθεί το νομοσχέδιο από την επιτροπή Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κάτι που έγινε. Οι προτάσεις που κατέθεσαν η ΕΣΑΚ, τα πρωτοβάθμια σωματεία της Ο.Α., το ΚΚΕ, ακόμα και οι παλιότερες προτάσεις της ίδιας της ΠΑΣΚΕ, απορρίφθηκαν από την συνδικαλιστική και πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, απλά και μόνο, με το επιχείρημα ότι οι προτάσεις αυτές "δεν γίνονται αποδεκτές από την Ε.Ε." Η παράταξη της ΕΣΑΚ στην Ο.Α. (ΕΣΚ), από την πρώτη στιγμή απέρριψε τη συνολική λογική του νόμου αυτού, κυρίως για τρεις βασικούς λόγους: α) Θεσμοθετούσε τη λογική της συνευθύνης των εργαζομένων για τη δραματική πορεία του εθνικού αερομεταφορέα. β) Για πρώτη φορά νομιμοποιούνταν η κατάργηση θεμελιακών εργασιακών κατακτήσεων, με νόμο του κράτους. γ) Η συνολική φιλοσοφία του νόμου, εκ των πραγμάτων, δεν μπορούσε να δόσει λύσεις στα οξυμμένα προβλήματα της Ο.Α.. Αντίθετα, μάλιστα, τα όξυνε ακόμα περισσότερο, αφού ούτε η πολιτική απέναντι στον εθνικό αερομεταφορέα άλλαξε και το κυριότερο, ο νόμος ήταν απόλυτα προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις των πολυεθνικών της Ε.Ε.".

- Οι εκτιμήσεις αυτές της ΕΣΚ ισχύουν και σήμερα που το αποκαλούμενο "πρόγραμμα εξυγίανσης" διανύει τον δεύτερο χρόνο εφαρμογής του;

Σωκ. Μαντζουράνης: Δυστυχώς, σήμερα επιβεβαιωνόμαστε στο ακέραιο. Κι αυτό, γιατί από τον περίφημο αυτό νόμο περί "εξυγίανσης", τα μόνα που ισχύουν, είναι η κατάργηση βασικών εργατικών μας κατακτήσεων, το πάγωμα των ΣΣΕ και των μισθών μας και ο αφοπλισμός του συνδικαλιστικού κινήματος του χώρου από κάθε διεκδίκηση και αντίσταση. Παράλληλα, η εταιρία συνεχίζει την καθοδική της πτήση. Αντί για κέρδη - παρά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τον διακανονισμό των οφειλών της - δημιουργεί ελλείμματα. Σχέδιο και πρόγραμμα για την ανάπτυξη και την προοπτική του εθνικού αερομεταφορέα δεν υπάρχουν. Τα προβλήματα αξιοκρατίας και διαφάνειας όχι μόνο συνεχίζουν, αλλά και οξύνονται. Το μέτρο της "εθελουσίας εξόδου" εργαζομένων χρησιμοποιείται για "παζάρια" και ρουσφέτι και όχι για μείωση των εξόδων και ορθολογικώτερη αξιοποίηση του προσωπικού. Σχέδια ανάπτυξης, συνεργασιών, επέκτασης των δραστηριοτήτων κ.λ.π. δεν υπάρχουν. Η Ο.Α., κυριολεκτικά κάνει σήμερα "πτήση στα τυφλά". Οι αλλαγές πέντε υπουργών Μεταφορών και δύο διοικήσεων στην Ο.Α. σε διάστημα 20 μηνών, χωρίς να είναι καθοριστικές, έχουν τη σημασία τους".

- Το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης του εθνικού αερομεταφορέα είναι ορατό; Μήπως όλα αυτά αποτελούν προοίμιο σε μια τέτοια κατεύθυνση;

Σωκ. Μαντζουράνης: "Σήμερα αυτό που αρχίζει να "ψιθυρίζεται" είναι ότι μάλλον θα απαιτηθούν και άλλες "θυσίες" από τους εργαζόμενους ή ότι αν δεν αποδώσει και αυτή η προσπάθεια "δεν πρέπει να αποκλείσουμε την ιδιωτικοποίηση". Ηδη η Ε.Ε. έχει αποφασίσει την ιδιωτικοποίηση του "χάντλιγκ" (επίγεια εξυπηρέτηση αεροσκαφών), μιας από τις πιό κερδοφόρες δραστηριότητες της Ο.Α, που σε ένα χρόνο θα "περάσει" στους ιδιώτες. Η λειτουργία του αεροδρομίου Σπάτων, θα σημάνει τον ενταφιασμό του εθνικού αερομεταφορέα, αφού η σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους Γερμανούς, προβλέπει ότι η Ο.Α. θα πρέπει να καταβάλλει αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια, για να αγοράσει τις εγκαταστάσεις της. Απ'αυτά και μόνο καταλαβαίνει ο καθένας αν βοήθησε ο νόμος του ΠΑΣΟΚ τον εθνικό αερομεταφορέα και τελικά, ποιό ρόλο έπαιξε στις κατακτήσεις των εργαζομένων και τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος".

- Ποιά είναι η στάση της ΟΣΠΑ και των πρωτοβάθμιων σωματείων μπροστά σ'αυτή την κατάσταση; Οι εργαζόμενοι αντιδρούν σ'αυτές τις εξελίξεις;

- Σωκ. Μαντζουράνης: "Η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ο.Α. ήταν και εξακολουθεί να είναι αναντίστοιχη με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η εταιρία και οι εργαζόμενοι. Δυστυχώς, η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, που έχει την απόλυτη πλειοψηφία στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν θέλησε να ανεξαρτητοποιηθεί από την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον εθνικό αερομεταφορέα. Ορισμένα στελέχη εξέφρασαν κάποια αντίθεση, αλλά απέναντι σε πρόσωπα και όχι στην κυβερνητική πολιτική. Από την άλλη, η οποιαδήποτε αντίδραση των πρωτοβάθμιων σωματείων απορροφήθηκε η "σβήστηκε" από τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ. Στους εργαζόμενους υπάρχει αυξανόμενη δυσαρέσκεια, απογοήτευση και ανασφάλεια για το αύριο. Υπ' αυτή την έννοια υπάρχει εύφορο έδαφος για να αναπτυχθούν αγώνες, αλλά η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ εκτόνωσε τη δυσαρέσκεια αυτή σε μικροζητήματα και την οδήγησε σε "ανώδυνα κανάλια" για την κυβερνητική πολιτική. Ετσι, οι εργαζόμενοι πελαγοδρομούν μέσα σε φήμες και υποσχέσεις, οδηγούνται σε ατομικές λύσεις και γίνονται δέσμιοι αυταπατών στη λογική του "εφικτού" και του "μικρότερου κακού". Την κατάσταση αυτή ενισχύουν - παρά τις φραστικές τους αντιθέσεις - με τη στάση τους και την τακτική τους και οι ηγεσίες της ΔΑΚΕ και του "ΣΥΝ"".

- Η εικόνα αυτή μπορεί να αντιστραφεί σήμερα; Υπάρχει ελπίδα για τη σωτηρία του εθνικού αερομεταφορέα;

Σωκ. Μαντζουράνης: "Η Ο.Α. έχει τη δυνατότητα να εξυγιανθεί και να αναπτυχθεί, αρκεί να αλλάξει σήμερα κιόλας η πολιτική της κυβέρνησης, συνολικά στον τομέα των αερομεταφορών. Πρέπει να χαραχθεί εθνική πολιτική αερομεταφορών, με την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, με γνώμονα τον κοινωνικό ρόλο της εταιρίας, τα εθνικά συμφέροντα και την γεωπολιτική θέση της χώρας στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Δεν μπορεί τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου στις αερομεταφορές και οι εντολές των Βρυξελλών να καθορίζουν τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στον εθνικό αερομεταφορέα. Πρέπει να υπάρξουν αντιστάσεις, αρνήσεις, τακτική ανυπακοής στην Ε.Ε. Φυσικά, όλη αυτή η προσπάθεια, δεν μπορεί να γίνει με την απουσία των εργαζομένων και πολύ περισσότερο με μέτρα εναντίον τους. Αποδείχτηκε, άλλωστε, περίτρανα ότι η πολιτική λιτότητας και κατάργησης των εργατικών κατακτήσεων, δεν μπορεί να είναι ούτε αναπτυξιακή ούτε, βέβαια, προοδευτική, ριζοσπαστική".

- Πώς βλέπετε το ρόλο και την προσφορά της ΕΣΚ μέσα σ'αυτή τη διαδικασία; Τί συγκεκριμένα θα κάνει η παράταξη για το "αύριο" της Ο.Α. και των εργαζομένων;

- Σωκ. Μαντζουράνης: "Κατ'αρχήν θα επιδιώξουμε να δυναμώσουμε ακόμα πιό πολύ μέσα στους εργαζόμενους και να πείσουμε τον καθένα ότι η σωτηρία, η εξυγίανση και η ανάπτυξη της Ο.Α., είναι υπόθεση των εργαζομένων. Παράλληλα, θα παλαίψουμε για: Να ακυρωθούν οι αρνητικές διατάξεις του νόμου και κυρίως αυτές που αφορούν την κατάργηση και την αναίρεση εργασιακών μας κατακτήσεων. Να υπάρξει ευρύ κοινωνικό κίνημα διεκδίκησης ενός σύγχρονου, δημοκρατικού, δημόσιου και αποδοτικού εθνικού αερομεταφορέα, στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου, ο οποίος, εκτός των άλλων, θα εξασφαλίζει και το μεροκάματο χιλιάδων εργαζομένων. Να υπογραφεί ΣΣΕ η οποία θα αναπληρώνει όλες τις "θυσίες" μας που πήγαν στράφι, στο βωμό μιας αντιλαϊκής και αδιέξοδης πολιτικής. Εμείς θα είμαστε παρόντες και μαχόμενοι υπερασπιστές της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο".

Νίκος ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ