Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της αποστολής βοήθειας ήταν η παράδοση δημοσιογραφικού υλικού στο σερβοβοσνιακό πρακτορείο ειδήσεων ΣΕΡΝΑ. Ο δημοσιογράφος Μπράνισλαβ Ιλιτς που παρέλαβε τη βοήθεια δεν ήξερε πώς να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του.

Το πρακτορείο ξεκίνησε να λειτουργεί τρεις μέρες μετά την έναρξη του πολέμου, με μοναδική υποδομή... δύο τηλεφωνικές γραμμές. "Τα μηχανήματα που διαθέτουμε λειτουργούν επί τέσσερα χρόνια, εφτά μέρες τη βδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Βρίσκονται σε πολύ άσχημη κατάσταση", μας είπε.

Τα μηχανήματα, βέβαια, δουλεύουν με ανθρώπους. Οι εργαζόμενοι του ΣΕΡΝΑ δε νιώθουν απλοί παρατηρητές. Προσπαθούν να βγάλουν την αλήθεια του λαού τους στον έξω κόσμο. Εναν κόσμο που "ενημερώνεται" μόνο από τα μεγάλα διεθνή πρακτορεία και ακούει, βέβαια, μόνο την αλήθεια των νικητών. Με αυτή την έννοια, οι άνθρωποι του ΣΕΡΝΑ χρησιμοποιούν την πένα σαν όπλο. Και έτσι το νιώθουν.

Ο Μπράνισλαβ μάς λέει πως υπάρχουν αγνοούμενοι δημοσιογράφοι του πρακτορείου, ενώ αρκετοί συνάδελφοί του έχουν νεκρούς στις οικογένειές τους. Μας διαβεβαιώνει πως οι ανάγκες είναι τέτοιες, που το υλικό θα χρησιμοποιηθεί το ίδιο κιόλας βράδυ. Στέλνει εκ μέρους των συναδέλφων του θερμούς χαιρετισμούς σε όσους βοηθούν την πατρίδα του και ιδιαίτερους χαιρετισμούς στο "Ρ" και τον "902". "Για μας, ό,τι μας φέρατε, αξίζει περισσότερο και από τρόφιμα".