Η μικρή Ελλάδα επιδοτεί, έμμεσα, με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές την κτηνοτροφία των πλούσιων εταίρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τις τεράστιες εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων, που μονόπλευρα εισάγει από την Κοινότητα, ενώ η ντόπια κτηνοτροφία καταστρέφεται! Οσο για τα "ψίχουλα" που εισπράττουν οι κτηνοτρόφοι της χώρας σαν "κεφαλικές" επιδοτήσεις για τα ζώα τους, στην πραγματικότητα δεν αποτελούν παρά το "χρυσωμένο χάπι" για το πέρασμα της καταστροφικής αντεθνικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία 15 χρόνια της ένταξης.

Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ", με βάση τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, μόνο στα 4 τελευταία χρόνια (το 1994 είναι η τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν επίσημα στοιχεία), η χώρα μας έχει πληρώσει στους εταίρους της ΕΕ για την εισαγωγή κρεάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων, περίπου ένα τρισεκατομμύριο και εκατό δισεκατομμύρια δραχμές (1.100 δισεκατομμύρια δραχμές...). Συνολικά για εισαγωγές ζωοκομικών προϊόντων από όλες τις χώρες του κόσμου ξοδέψαμε, ως χώρα, περίπου τα 1.200 δισεκατομμύρια δραχμές στην τετραετία 1991 - 94. Στο ίδιο διάστημα οι κτηνοτρόφοι της χώρας μας εισέπραξαν μέσω του Ταμείου ΦΕΟΓΚΑ - Εγγυήσεις εισοδηματικές ενισχύσεις (αιγοπρόβατα και παχυνόμενα μοσχάρια), για μερική αντιστάθμιση της απώλειας και στήριξη του εισοδήματός τους το ποσό των 243 δισεκατομμυρίων, όταν η χώρα πλήρωσε στο αντίστοιχο διάστημα στην ΕΕ το τεράστιο ποσό των 1.100 δισ. δραχμών για εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων, που θα μπορούσαμε να παράγουμε σε μεγάλο βαθμό. Ομως η Ελλάδα, εξαιτίας της κοινοτικής πολιτικής και της υποτελούς στάσης των κυβερνήσεων, έχει μετατραπεί σε μεγάλη αγορά για να πουλάνε τα προϊόντα τους οι εταίροι της ΕΕ, ενώ καταστρέφεται η ντόπια κτηνοτροφία.

Αυτή η οδυνηρή πραγματικότητα που αποτυπώνεται στα στοιχεία που παρουσιάζονται για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (η κατάσταση φαίνεται πως έχει χειροτερέψει τον περυσινό χρόνο, καθώς οι εισαγωγές κτηνοτροφικών υπολογίζονται σε αξία πλέον των 350 δισ. δραχμών...), αποκαλύπτει όχι μόνο το βαθμό εξάρτησης της χώρας στα στρατηγικής σημασίας αυτά προϊόντα. Αλλά φέρνει στο προσκήνιο και την επιχείρηση εξαπάτησης των θιασωτών της ένταξης και όσων υποστηρίζουν, πως, τάχα, η χώρα μας η ένταξη στηρίζει την κτηνοτροφία, ενώ, στην πραγματικότητα, την έχει καταδικάσει στο μαρασμό... Γιατί στην πράξη φαίνεται πως οι κοινοτικές ενισχύσεις που δίνονται στον τομέα της κτηνοτροφίας είναι ελάχιστες για να στηρίξουν το εισόδημα των κτηνοτρόφων και την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Οι ενισχύσεις αυτές αποτελούν απλώς το "χρυσωμένο χάπι" για τη σχετική συρρίκνωση της ντόπιας κτηνοτροφίας και, σε κάθε περίπτωση, είναι ελάχιστα μπροστά στα τεράστια ποσά που πληρώνει η χώρα μας στους εταίρους για τις εισαγωγές των ακριβότερων κοινοτικών κτηνοτροφικών προϊόντων. Εισαγωγές που εμποδίζουν οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική στην ντόπια κτηνοτροφία.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό από την άποψη της Κοινοτικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τις υποτακτικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ότι στο όνομα της στήριξης του εισοδήματος των κτηνοτρόφων (δηλαδή της στήριξης... ικανοποιητικών τιμών), το Διευθυντήριο της ΕΕ εξαναγκάζει τη χώρα μας να αγοράζει τα κτηνοτροφικά προϊόντα των βόρειων πλούσιων χωρών της Ενωσης σε τιμές ακριβότερες κατά δύο και τρεις φορές απ' ό,τι μπορούμε να αγοράζουμε τα ίδια προϊόντα, από τρίτες χώρες. Αυτό το "πετυχαίνουν" με την επιβολή υψηλών αντισταθμιστικών εισφορών και δασμών στα εισαγόμενα από τρίτες χώρες, αφού γίνεται ασύμφορη η αγορά των προϊόντων τους. Δηλαδή δε φτάνει που μας επιβάλλεται να εισάγουμε μονόπλευρα από τις χώρες της ΕΕ, αλλά πληρώνουμε και... "αέρα", δηλαδή διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές απ' αυτές των τρίτων χωρών. Είναι φανερό λοιπόν πως, αν αγοράζαμε από τις τρίτες χώρες με αμοιβαία συμφέρουσες συμφωνίες τα κτηνοτροφικά προϊόντα, αντί να επιδοτούμε έμμεσα και να στηρίζουμε την κτηνοτροφία των βόρειων κοινοτικών χωρών σε βάρος της ντόπιας παραγωγής και του εισοδήματος των Ελλήνων κτηνοτρόφων, η χώρα θα εξασφάλιζε τεράστια ποσά σε συνάλλαγμα. Πρόκειται για εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές, πολύ περισσότερα από τα ποσά που δίνονται σαν επιδοτήσεις στους κτηνοτρόφους, που και μικρό μόνον μέρος τους αν δινότανε στον αγροτικό τομέα θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε τον κλάδο σημαντικά. Ακόμα και η εκτροπή του Αχελώου και άλλα αρδευτικά έργα προτεραιότητας θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με ίδιους πόρους (αντί να ζητιανεύουμε από το Διευθυντήριο της ΕΕ) και με τις φθηνές ζωοτροφές που θα μπορούσαμε να παράγουμε, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Ετσι, ο κλάδος της κτηνοτροφίας, στρατηγικής σημασίας κλάδος από άποψη διατροφική για τη χώρα, αλλά και από καθαρά οικονομική, λόγω του τεράστιου ελλείμματος θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί, εφ' όσον οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δε λειτουργούσαν ως γνήσιοι υποτελείς του Διευθυντηρίου της Κοινότητας. Και, αντί της μίζερης σημερινής κατάστασης, θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί δυναμικά ο κλάδος έτσι που να εξασφαλίζεται ικανοποιητικό εισόδημα σε πολύ περισσότερους αγροκτηνοτρόφους και η χώρα να εξοικονομεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές απ' αυτά που πληρώνουμε "χαράτσι" στους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με αυτά τα δεδομένα γίνεται φανερό πως η χώρα μας, σε κάθε περίπτωση έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει την παραγωγή ανταγωνιστικών κτηνοτροφικών προϊόντων που χρειάζεται, ώστε και το εισόδημα των κτηνοτρόφων να στηριχτεί και να σταματήσει η συναλλαγματική "αιμορραγία" της χώρας. Είναι τραγικό, ωστόσο, ότι τα κόμματα και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και τα στηρίγματά τους δεν έχουν ούτε τη θέληση ούτε μπορούν να εφαρμόσουν, μια αναπτυξιακή πολιτική, κόντρα στην καταστροφική πολιτική της ΕΕ (Νέα ΚΑΠ, ΓΚΑΤΤ και Μάαστριχτ). Ετσι, ο μοναδικός τρόπος να ανατραπεί η σημερινή πολιτική συρρίκνωσης και αποδιάρθρωσης της αγροτικής οικονομίας και της κτηνοτροφίας και να εφαρμοστεί μια πολιτική στήριξης των εισοδημάτων των αγροκτηνοτρόφων και ανάπτυξης της αγροτικής - κτηνοτροφικής παραγωγής, είναι η ένταση των ενωτικών μαχητικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων των αγροτών...