Ο κτηνοτροφικός κλάδος πλήττεται συνολικά, βεβαίως, αλλά πιο βαριές είναι οι συνέπειες στον κλάδο της βοοτροφίας (βόειο κρέας και αγελαδινό γάλα) και στον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας, όπως επιβεβαιώνουν και οι μαζικές κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων όλης της χώρας.

Συγκεκριμένα στον τομέα της βοοτροφίας, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως, ενώ στα 1981 με την ντόπια παραγωγή καλύπταμε το 47% των αναγκών της χώρας σε μοσχαρίσιο κρέας, το ποσοστό κάλυψης έπεσε στο 30% σήμερα και στη δεκαετία 1981 - 91 οι εισαγωγές σε μοσχαρίσιο κρέας αυξήθηκαν πλέον του 186%. Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 (που υπέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ), επιβλήθηκε μείωση της τιμής παρέμβασης στο βόειο κρέας (μείον 15%) και στο γάλα (μείον 10%) και σταδιακά μειώνεται η κοινοτική παρέμβαση που το 1997 θα περιοριστεί σε 350.000 τόνους, από 753.000 τόνους που ίσχυε ως το 1993. Επίσης, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ και στα πλαίσια των νέων κοινοτικών κανονισμών μπήκαν ποσοστώσεις παραγωγής στο αγελαδινό γάλα ατομικά στους παραγωγούς και όρια στην πριμοδότηση των (θηλαζουσών) αγελάδων και (αρσενικών) μοσχαριών κλπ. Ετσι, μόνον μέσα στην τριετία 1992 - '94 είχαμε μείωση 6,6% στην παραγωγή μοσχαρίσιου κρέατος, ενώ, σ' ολόκληρη τη δεκαετία του '80 έχουμε συνεχή μείωση του αριθμού τόσο των ζώων όσο και των βοοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Οσον αφορά τις ποσοστώσεις στο αγελαδινό γάλα, επιβλήθηκε ποσόστωση 625.000 τόνων συνολικά, ενώ οι ανάγκες της εσωτερικής αγοράς φθάνουν τη διπλάσια ποσότητα... Τέλος, με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ μειώνονται 36% οι εξαγωγικές επιδοτήσεις στα κτηνοτροφικά προϊόντα που εξάγονται σε τρίτες χώρες. Κατά 21% μειώνεται ο όγκος των εξαγόμενων από την Κοινότητα κτηνοτροφικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι εισαγωγές (και λόγω μείωσης δασμών κλπ.), πράγμα που θα πιέσει ακόμα περισσότερο την ντόπια ελλειμματική αγορά της χώρας μας σε βάρος της ντόπιας παραγωγής...

Στον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας που παίζει ένα ιδιαίτερο ρόλο συμβάλλοντας σημαντικά στη συγκράτηση αγροτικού πληθυσμού σε άγονες και ορεινές περιοχές, υπήρξε μια σταθερότητα τόσο στην παραγωγή κρέατος όσο και στην παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος. Ομως, με τη νέα ΚΑΠ, το 1992, επιβλήθηκε όριο στον αριθμό των επιδοτούμενων (επιλέξιμων) ζώων στα επίπεδα του 1991 - κι αυτό παρόλο που η Κοινότητα είναι ελλειμματική κατά 17% στον τομέα. Ετσι, άμεσα, στο διάστημα 1992 - '93 μειώθηκε η παραγωγή κρέατος ενώ εμποδίζονται άλλοι κτηνοτρόφοι να μπουν στον κλάδο. Αρνητικές επιπτώσεις αναμένεται να υπάρξουν επίσης, με την κατάργηση κάθε δυνατότητας για τη λήψη, έστω, επιμέρους μέτρων κατά των αθρόων εισαγωγών σε ορισμένες ευαίσθητες περιόδους (Χριστούγεννα και Πάσχα), ώστε να διευκολύνεται η διάθεση της ντόπιας παραγωγής αρνιών και κατσικιών.

Τέλος, όσον αφορά την παραγωγή γάλακτος, ήδη γίνονται φανερές στη χώρα μας οι δυσμενείς επιπτώσεις των μέχρι τώρα ρυθμίσεων στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ και της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ. Ενώ οι ανάγκες της χώρας αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς, η ντόπια παραγωγή γάλακτος αυξάνεται ελάχιστα. Στο διάστημα 1981 - '93, η παραγωγή γάλακτος, συνολικά (αγελαδινό και αιγοπρόβειο), αυξήθηκε μόλις 6,2% και για την κάλυψη των γρηγορότερα αυξανόμενων αναγκών μας, στο ίδιο διάστημα, αυξήθηκαν οι εισαγωγές κατά 40%.. Ταυτόχρονα, με τις κρατικές και κοινοτικές ενισχύσεις που εξασφάλισε το ιδιωτικό κεφάλαιο - ενώ ταυτόχρονα, προωθείται η καταστροφή και αποδυνάμωση των συνεταιρισμών - καταλήξαμε στον έλεγχο, ουσιαστικά, του τομέα γάλακτος, από τρεις μεγάλες ιδιωτικές γαλακτοβιομηχανίες (ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ και ΜΕΒΓΑΛ) που εμπορεύονται το 72,2% του παστεριωμένου γάλακτος. Αλλα 14% της αγοράς καλύπτει η συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία ΑΓΝΟ, ενώ στο γιαούρτι κυριαρχεί η ΦΑΓΕ με ποσοστό 50% και ακολουθούν ΜΕΒΓΑΛ και ΔΕΛΤΑ.

Οι εταιρίες αυτές μέσα από τις συμβολαιακές - ανισότιμες συμφωνίες που υπαγορεύουν στους παραγωγούς, εκμεταλλεύονται τους κτηνοτρόφους και ουσιαστικά προωθούν την παραγωγή φασόν... από τους κτηνοτρόφους. Επιβάλλουν χαμηλές τιμές στο γάλα ενώ πουλάνε ανεξέλεγκτες, σε τιμές δυο και τρεις φορές, μεγαλύτερες απ' ό,τι αγοράζουν το γάλα. Μάλιστα, σε συνεννόηση μεταξύ τους προφανώς, έχουν χωρίσει τις παραγωγικές περιοχές σε "ζώνες επιρροής" όπου η κάθε μια εταιρία ελέγχει απολύτως σχεδόν την παραγωγή γάλακτος. Ειδικά φέτος επέβαλαν μείωση τιμών παραγωγού 35 - 40% από πέρσι και αποφάσισαν να καθυστερούν την πληρωμή των παραγωγών. Επίσης, προειδοποιούν τους παραγωγούς πως δε θα αγοράζουν γάλα από όσους έχουν μικρότερη των 10 τόνων παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, το χρόνο. Πάνε δηλαδή να εξαφανίσουν τους μικρούς παραγωγούς για να μειώσουν το κόστος των βιομηχανιών...

Στη χειροτέρευση της κατάστασης του κλάδου και των γαλακτοπαραγωγών συμβάλλουν, ουσιαστικά, και οι αποφάσεις, στα πλαίσια της ΓΚΑΤΤ, για μείωση - πέραν των εξαγωγικών επιδοτήσεων 36% και του όγκου εξαγωγών 21% - και της εισφοράς στα εισαγόμενα τυριά στο 1/3, απ' ό,τι πριν. Ετσι σήμερα, λόγω της μείωσης της εισφοράς, εισάγονται στη χώρα μας τυριά με 1.000 δραχμές το κιλό, τη στιγμή που το κόστος παραγωγής της φέτας ξεπερνά τις 1.300 δραχμές το κιλό. Αυτή η εξέλιξη είναι από τις βασικότερες αιτίες, που φθάσαμε στην κρίση των τεράστιων, για τη χώρα μας, αποθεμάτων σε τυρί που δεν μπορεί να διατεθεί και πιέζει την αγορά γάλακτος. Κάτι που αξιοποιούν και οι τυρέμποροι και οι γαλακτοβιομήχανοι για να αγοράζουν το γάλα με μειωμένες τιμές και τα τυριά, επίσης, με "σκοτωμένες" τιμές.