Νέο κύκλο καταστρατήγησης κεκτημένων δικαιωμάτων ξεκινά η διοίκηση της ΕΘΕΛ (πρώην ΕΑΣ), με στόχο της την ελαστικοποίηση του ωραρίου των εργαζομένων. Στόχο, που επιχείρησε να κάνει πράξη η ΝΔ και μάλιστα τον έθετε ως έναν από τους όρους που έπρεπε να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι για να μη δουν το δρόμο της απόλυσης. Σήμερα η διοίκηση της ΕΘΕΛ ισχυρίζεται ότι έχει δικαίωμα - παρά τα αντιθέτως οριζόμενα στις συλλογικές συμβάσεις - να επιβάλλει ωράριο στον κάθε οδηγό πέραν των 7.45 ωρών ημερησίως, αρκεί να μην "περνά" το συνολικό ωράριο την κάθε περίοδο εργασίας! Αυτό, δηλαδή, που στη γλώσσα της "Λευκής Βίβλου" ονομάζεται "συνολική διευθέτηση του χρόνου εργασίας". Με λίγα λόγια, ωράριο - λάστιχο! Ηδη, η ΕΘΕΛ, προφασιζόμενη την έλλειψη οδηγών, εκβιάζοντάς τους και επισείοντας την απειλή της εκ νέου ιδιωτικοποίησης, τους υποχρεώνει εδώ και δυο χρόνια να δουλεύουν πέραν του ημερήσιου ωραρίου και να εργάζονται τις ημέρες των ρεπό! Μάλιστα διαλαλεί ότι μας κάνει και "χάρη", γιατί την ημέρα της ανάπαυσης, όταν την εργάζεσαι, σου προγραμματίζει 5ωρη βάρδια...

Τη Δευτέρα, 1η Απρίλη, το υπουργείο Εργασίας καλεί τριμερή συνάντηση, για να "διευθετήσει" το θέμα. Αν κρίνουμε από την ημέρα που επιλέχθηκε, τότε ίσως ανάλογη θα είναι και η κατάληξη της συνάντησης... Βέβαια, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι οι κατακτήσεις των εργαζομένων της ΕΘΕΛ έχουν και την έμμεση υπογραφή του σημερινού υφυπουργού Λ. Κανελλόπουλου, ως προέδρου τότε της ΓΣΕΕ. Ολα αυτά η ΕΘΕΛ και η διοίκησή της τα κάνει με τις πλάτες των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ, που δυο ολάκερα χρόνια βάζουν πλάτη σε όλα τα αντεργατικά μέτρα της επιχείρησης, ενώ ανέχονται όλες οι ευθύνες της ΕΘΕΛ και της κυβέρνησης για τις λειψές συγκοινωνιακές υπηρεσίες, να τις χρεώνεται ο οδηγός. Ενας οδηγός, που τον κλητεύουν συνέχεια, τον τιμωρούν, τον τρομοκρατούν με κάθε τρόπο, τον απογοητεύουν, τον απομακρύνουν από το συνδικάτο του. Οι ίδιοι αρνούνται ακόμα και την παρουσία των συνδικαλιστών της ΔΑΣ σε όλες τις συναντήσεις με τους αρμόδιους υπουργούς και τη διοίκηση της ΕΘΕΛ, για να μην έρθουν στο φως τα σκοτεινά σχέδιά τους, η υποταγή και ο συμβιβασμός τους! Από την άλλη, αντιγράφοντας τις μεθόδους της "Αυριανής", βάζουν σε κίνηση τους μηχανισμούς τους (που παίρνουν το μεροκάματο χωρίς παρουσία στους χώρους δουλιάς και στο τιμόνι πάνω), να διαδίδουν ότι δήθεν συμφωνούν και οι κομμουνιστές με τις επιλογές του! Αυτό δεν τους εμποδίζει σε κάθε περίπτωση να κατηγορούν τους κομμουνιστές ότι είναι αρνητικοί σε όλα. Οχι, οι κομμουνιστές δεν είναι αρνητικοί σε όλα. Είναι αρνητικοί σε κάθε τι που αλυσοδένει τον εργαζόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στέλεχος συνδικαλιστικό της ΠΑΣΚΕ, μέλος της διοίκησης του ΕΚΑ, σε συνάντηση των σωματείων οδηγών - τεχνικών για τη συλλογική σύμβαση 1996, νουθέτησε τους υπόλοιπους ομοϊδεάτες του να μη διεκδικήσουν αυξήσεις, γιατί υπάρχουν ελλείμματα! Αρχισαν πάλι το παλιό τροπάρι της ΝΔ, είτε του ΠΑΣΟΚ: "Μη ζητάτε τίποτα εργάτες, βάλτε πλάτη και πληρώστε τα ελλείμματα που δημιουργεί η πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων".

Η εταιρία, κατ' εντολή της κυβέρνησης, προχωρά συντεταγμένα στους στόχους της που είναι η διάλυση των συγκοινωνιών και η έμμεση ή άμεση ιδιωτικοποίηση, καθώς και το χτύπημα της ενότητας των εργαζομένων, απογυμνώνοντάς τους από κάθε κατάκτηση, με τις πλάτες των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ. Οι κομμουνιστές παλεύουν και δε θα υποταχθούν σε τέτοιες επιλογές. Οσες φορές και αν επιχειρήσουν να τους κλείσουν το δρόμο οι "συνδικαλιστές" της ΠΑΣΚΕ, που θυμούνται την αγωνιστικότητα μόνο όταν δεν είναι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση, δε θα το καταφέρουν. Οι κομμουνιστές παλεύουν, για να ανατραπούν τα υπόγεια σχέδια ιδιωτικοποίησης, έμμεσα ή άμεσα, της ΕΘΕΛ. Παλεύουν τώρα να γίνει ανανέωση του στόλου με διαφανείς διαδικασίες και αξιοκρατικές προσλήψεις. Για υπογραφή συλλογικής σύμβασης που να διασφαλίζει τους εργαζόμενους. Οσο για την κυβέρνηση, να πάρει τις ευθύνες της για τα 550 δισ. παλαιό χρέος της ΕΘΕΛ και των 80 και πλέον δισ. σημερινό, που διαμορφώνουν στην ουσία 450 δραχμές εισιτήριο για κάθε επιβάτη. Κοινωνική πολιτική και ελλείμματα δε συμβαδίζουν. Ούτε μπορεί να συνεχιστεί ο εμπαιγμός να παρουσιάζεται εισιτήριο 75 δραχμές και στην πράξη, μέσα από τους δρόμους της φορολόγησης, να πληρώνει ο κάθε επιβάτης 450 δραχμές, αλλά και ούτε να τα έχουν τα ελλείμματα για "μπαμπούλα", προκειμένου να μη διεκδικήσουν αυξήσεις οι εργαζόμενοι ή να τους παρουσιάζουν σαν αποδιοπομπαίους τράγους για κάθε τι στραβό στα μάτια του επιβάτη.