Τα κυβερνητικά σχέδια για το ξεπούλημα των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας και το ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων αποκαλύπτει η "Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία" (ΔΑΣ - υποστηρίζεται από την ΕΣΑΚ), επισημαίνοντας ότι είναι στο "χέρι" των εργαζομένων να τα ανατρέψουν και να επιβάλουν μια άλλη συγκοινωνιακή πολιτική, προς όφελος του επιβατικού κοινού και των εργαζομένων.

Μοναδική προϋπόθεση: Ο συντονισμός της δράσης και ο κοινός αγώνας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ, αλλά και το επιβατικό κοινό, που πλήττονται το ίδιο από την κυβερνητική πολιτική.

Οπως επισημαίνει η ΔΑΣ, στην "Πράσινη Βίβλο" και στον προϋπολογισμό του ΟΑΣΑ για το 1998, προσδιορίζεται με σαφήνεια ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει:

1. Την ίδρυση συγκοινωνιακού φορέα, με ρόλο επιτελικό, σχεδιαστικό και εποπτικό για όλα τα συγκοινωνιακά μέσα (λεωφορεία, τρόλεϊ, μετρό, τραμ) και την εκχώρηση του συγκοινωνιακού έργου σε διάφορες εταιρίες (ιδιωτικές, δημοτικές, μεικτές κλπ.)

2. Τη σταδιακή συρρίκνωση της ΕΘΕΛ στις γραμμές κορμού, την ενσωμάτωση του ΗΛΠΑΠ στο σχεδιαζόμενο τραμ και την απορρόφηση των ΗΣΑΠ στην "Αττικό Μετρό", με ό,τι οργανωτικό σχήμα και εργασιακό καθεστώς, επιβάλλουν οι Γαλλο - Αμερικάνοι της "Μπέχτελ".

3. Την εκχώρηση μέρους του συγκοινωνιακού έργου στους Δήμους (τοπικά δίκτυα) με τη μορφή δημοτικών (ιδιωτικών) εταιριών, που ήδη αναπτύσσονται, καθώς και την εκχώρηση σε ιδιωτικές εταιρίες της τεχνικής υποδομής, των εισιτηρίων κλπ.

4. Την κατάργηση του 8ωρου και του 5θήμερου, την καθιέρωση ελαστικού ωραρίου και εποχικού προσωπικού κλπ.

Η ΔΑΣ καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν σ' αυτές τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και μαζί με τους κομμουνιστές να δώσουν τη μάχη για καλύτερες δημόσιες συγκοινωνίες στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και για καλύτερες συνθήκες δουλιάς, στη βάση των εξής προτάσεων:

• Δημόσιο Ενιαίο Συγκοινωνιακό Φορέα με επιτελικό και εκτελεστικό ρόλο, σύμφωνα με την πρόταση του 1992, την οποία είχε αποδεχτεί το ΠΑΣΟΚ, καταθέτοντας μάλιστα σχέδια νόμου στη Βουλή.
• Υπογραφή ΣΣΕ '98, με ουσιαστικές αυξήσεις. Θέσπιση 35ωρου - 7ωρου - 5θήμερου, χωρίς μείωση αποδοχών ή περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Συνταξιοδότηση στα 58 και με 10.500 ένσημα ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας.
• Επιδότηση των αστικών συγκοινωνιών από τον κρατικό προϋπολογισμό, στο σύνολο των πραγματικών τους αναγκών, ώστε να σταματήσει η αδιέξοδη πολιτική του ξέφρενου δανεισμού, που έχει βουλιάξει στα ελλείμματα τους συγκοινωνιακούς φορείς.
• Να γίνουν πράξη οι "προγραμματικές συμφωνίες" για την ανανέωση του στόλου.
Να μπει φραγμός στα κυβερνητικά σχέδια για εντατικοποίηση της δουλιάς, για την καθιέρωση πριμ παραγωγικότητας και για τη συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της ΕΘΕΛ σε βάρος των εργαζομένων και του επιβατικού κοινού.Συντονισμός δράσης

Η ΔΑΣ θεωρεί αναγκαία την άμεση σύγκληση γενικής συνέλευσης του κλάδου, με σκοπό να παρθούν αποφάσεις συντονισμού της δράσης των εργαζομένων, με συγκεκριμένο αγωνιστικό πρόγραμμα (πορείες, συγκεντρώσεις, ενημέρωση του επιβατικού κοινού κλπ.) και στόχο την ανατροπή των κυβερνητικών σχεδίων. Ο συντονισμός της δράσης και ο αγώνας, επισημαίνει η ΔΑΣ, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων και να μην αφεθεί στις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "ΣΥΝ", που χρόνια τώρα επί της ουσίας στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές, ζητώντας μάλιστα από τους εργαζόμενους να "βάλουν πλάτη", γιατί δήθεν οφείλουν τη δουλιά τους στο καλό ΠΑΣΟΚ, που επανέφερε τις αστικές συγκοινωνίες στο δημόσιο". Κι όλα αυτά, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι τη διάλυση των ιδιωτικών ΣΕΠ της ΝΔ, την επέβαλαν οι εργαζόμενοι με τον 18μηνο ανυποχώρητο αγώνα τους και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί "δώρο" του ΠΑΣΟΚ.

Η ΔΑΣ τονίζει ότι όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων είναι αποτέλεσμα σκληρών και αιματηρών αγώνων, αλλά και αμέτρητων διώξεων, απολύσεων συνδικαλιστών κλπ. Υπενθυμίζει τους αγώνες της περιόδου 1975 - 1981 για να εφαρμοστούν η 8ωρη, 5θήμερη, 40ωρη απασχόληση και τους υπόλοιπους για τις τακτικές αναπαύσεις, το διάλειμμα, την αύξηση της ετήσιας άδειας από 12 μέρες σε ένα μήνα, υπογραμμίζοντας ότι όλα αυτά δε χαρίστηκαν, αλλά αντίθετα κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες.

Καταλήγοντας η ΔΑΣ, τονίζει ότι για την ανατροπή των κυβερνητικών σχεδίων για το ξεπούλημα των αστικών συγκοινωνιών και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, επιβάλλεται να περάσει ο συντονισμός της δράσης και του αγώνα στους ίδιους τους εργαζόμενους. Στο πλαίσιο αυτό τους καλεί να πρωτοστατήσουν στη συγκρότηση ενιαίου και ισχυρού μετώπου, το οποίο θα αξιώσει δυναμικά και στο τέλος θα επιβάλει, μια άλλη πολιτική, για σύγχρονες και δημόσιες αστικές συγκοινωνίες στην υπηρεσία του επιβατικού κοινού και γενικά του κοινωνικού συνόλου.