Μια έκπληξη, που ανέβασε κατακόρυφα την ήδη ευρισκόμενη σε υψηλά επίπεδα συγκίνηση, επιφύλαξαν στον επίτιμο Πρόεδρο του ΚΚΕ οι κομμουνιστές της Καβάλας. Τυπικά, η πρόσκληση ήταν για να παραβρεθεί σε μία προγραμματισμένη εκδήλωση - συνεστίαση για τα 80χρονα του Κόμματος. Με την είσοδο ακόμα στο χώρο της εκδήλωσης, άρχισε να γίνεται καθαρό πως δε θα ήταν μόνο μια πολιτική συγκέντρωση. Δεκάδες κομμουνιστές και αγωνιστές απ' όλο το νομό βρίσκονταν ήδη στην αίθουσα. Το ζεστό χειροκρότημα, οι δεκάδες επισκέψεις στο τραπέζι όπου καθόταν ο σύντροφος και η αντιπροσωπεία της Οργάνωσης Περιοχής κι από κοντά το "συνωμοτικό" ύφος του γραμματέα της Οργάνωσης Καβάλας Τάσου Ζουρνατζίδη μαρτυρούσαν ότι κάτι άλλο είχαν σκαρώσει. Το μάθαμε όλοι, όταν ο γραμματέας της Οργάνωσης, αφού τέλειωσε την ομιλία του, ζήτησε από τον Χαρίλαο Φλωράκη να ανέβει στο βήμα. Στα χέρια του πρόβαλε μια βελούδινη - στο βαθύ κόκκινο - θήκη και μέσα απ' αυτήν μια πλακέτα. Πάνω της, σε μια εξαιρετική χαλκογραφία, το σήμα κατατεθέν του εργατικού κινήματος της πόλης:Ο καπνεργάτης, την ώρα που κουβαλά στις πλάτες του ένα από κείνα τα τεράστια δέματα καπνού.Δίπλα, η αφιέρωση της Οργάνωσης στο Χαρίλαο Φλωράκη.

"Βαρύ είναι", είπε ο Χ. Φλωράκης, όταν πλέον πήρε το μετάλλιο στα χέρια του. Λίγο πριν, βέβαια, είχε φροντίσει να εξηγήσει σε τι είδους βάρος αναφέρεται:

"Θέλω, είπε, να σας διαβεβαιώσω ότι την απονομή αυτής της πλακέτας τη θεωρώ περισσότερο τιμή προς το Κόμμα.Για μένα, θεωρώ ότι με φορτώνει με καινούριες ευθύνες, για να τιμήσω αυτήν την πλακέτα, που είναι από την ΚΟ της πόλης με ιστορικές παραδόσεις, την ηρωική Καβάλα.

Βλέπω εδώ και νέους, που ίσως να μην ξέρουν, οι παλιοί νοσταλγούν την ιστορία της πόλης τούτης. Ακούσαμε τον σύντροφο τον Τάσο να μιλά για τα πάθια του Κόμματος, την αυτοθυσία και τους ηρωισμούς. Ολα πραγματικά και συγκεκριμένα. Από πού αντλούσε, όμως, αυτή τη δύναμη το Κόμμα; Πώς άντεξε σ' αυτές τις δοκιμασίες;

Αντεξε, γιατί εκφράζει τα οράματα και τους πόθους της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων. Αυτά εκφράζονται. Και στο Πρόγραμμά του και στην πολιτική του.

Και για να μην αντέξει το Κόμμα, δύο πράγματα πρέπει να συμβούν. Η το Κομμουνιστικό Κόμμα θα απαρνηθεί την εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων, οπότε θα πάει "κατά διαόλου", ή θα εξαφανιστεί η εργατική τάξη. Και τα δυο δεν μπορούν να συμβούν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα θα συνεχίσει με ψηλά τα λάβαρα να αγωνίζεται για την πραγμάτωση των οραμάτων και των πόθων των εργαζομένων.

Θέλω να πιστεύω ότι η σύναξή μας αυτή είναι μία απόφαση όλων να συνεχίζουμε τον αγώνα".

Λίγο πριν, ο Τάσος Ζουρνατζίδης μέσα από την ομιλία του είχε διαβεβαιώσει: "Το ΚΚΕ δεσμεύεται μπροστά στην εργατική τάξη και το λαό ότι θα συνεχίσει τον ανυποχώρητο αγώνα του. Η κοινωνία της εκμετάλλευσης και του κέρδους δεν έχει προοπτική. Το Κόμμα μας θα είναι παρόν στην πρώτη γραμμή όλων των αγώνων και δραστηριοτήτων που φέρνουν τη σφραγίδα των εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανασύνταξης και ενδυνάμωσης του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος".