Το χρέος του ελληνικού δημοσίου αποτελεί το μεγάλο και μόνιμο "βραχνά" για τη χώρα μας. Και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν αυτό το μεγάλο πρόβλημα όλες οι κυβερνήσεις - στο διάστημα από την απελευθέρωση της Ελλάδας μέχρι σήμερα - ήταν τέτοιος, που όξυνε τα χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και μεγάλωνε την οικονομικοπολιτική εξάρτηση της χώρας. Το αυξανόμενο δημόσιο χρέος της χώρας και το κόστος εξυπηρέτησής του αξιοποιήθηκαν από το ντόπιο και ξένο χρηματιστικό κεφάλαιο - που πρόσφεραν δάνεια με το αζημίωτο - για να μπορούν να θέτουν όλο και πιο προκλητικούς πολιτικοοικονομικούς όρους, στις κυβερνήσεις της χώρας, το κόστος των οποίων - όπως διδάσκει η ιστορία και η εμπειρία - καλούνταν να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Η θηλιά του δημόσιου χρέους για την Ελλάδα άρχισε να κλείνει ασφυκτικά γύρω από το λαιμό της ελληνικής οικονομίας, στη δεκαετία του 1880. Δηλαδή, περίπου πριν από 110 χρόνια και περίπου 60 περίπου χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους. Η θηλιά του δημόσιου χρέους για την Ελλάδα έσφιξε τόσο πολύ τον περασμένο αιώνα, ώστε ο τότε πρωθυπουργός Χαρ. Τρικούπης - που χτες έκλεισαν 100 χρόνια από τότε που πέθανε - αναγκάστηκε να πει στη Βουλή των Ελλήνων τη γνωστή ρήση "κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν".Ακολούθησε στη συνέχεια η επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ) στην Ελλάδα από τους "ομολογιούχους". Δηλαδή, τους δανειστές της χώρας, που κρατούσαν τα ομόλογα που είχε εκδώσει και πουλήσει το ελληνικό δημόσιο για να καλύψει τις ανάγκες του.

Δυστυχώς, παρά τα 110 χρόνια που πέρασαν μετά το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαρ. Τρικούπη - που έχει μείνει στην ιστορία του ελληνικού έθνους για να διδάσκει, όπως θα έπρεπε να διδάσκουν και οι συνέπειες που είχε για τη χώρα η επιβολή του ΔΟΕ - το πρόβλημα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, παραμένει εκρηκτικό. Και θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι πολλά στοιχεία, από τη σημερινή κατάσταση - τόσο σε σχέση με τις εκρηκτικές διαστάσεις του δημόσιου χρέους, όσο και με άλλα οικονομικά, πολιτικά και άλλα προβλήματα της χώρας - θυμίζουν τα τέλη του περασμένου αιώνα.

Δύο μόνο στοιχεία είναι ενδεικτικά, για να δείξουν τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει πάρει το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα.

Πρώτον, με βάση τα επίσημα στοιχεία, το συνολικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας, το συνολικό χρέος του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είχε ξεπεράσει το 1995 τα32 τρισεκατομμύρια δραχμές, από 18,5 τρισ. δραχμές που ήταν το 1993. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ένας από τα 10 εκατ. των Ελλήνων (ηλικίας από 0 μέχρι 99 ετών) χρωστά πάνω από 3,1 εκατ. δραχμές, ενώ το χρέος για κάθε 4μελή οικογένεια φτάνει τα 12,5 εκατ. δραχμές.

Δεύτερον, για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους (τόκοι και χρεολύσια), πληρώνουμε κάθε χρόνο όλο και περισσότερα. Το ποσό που πληρώσαμε για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης (δηλαδή σε τόκους και χρεολύσια για την αποπληρωμή παλιών δανείων του δημόσιου τομέα με τη στενή έννοια), αυξήθηκε από 3,6 τρισεκατομμύρια το 1992, στα 5,9 τρισ. το 1995 και φέτος θα αγγίξει ή και θα ξεπεράσει τα 6,5 τρισ. δραχμές. Το ποσό που θα πληρωθεί φέτος για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης αντιστοιχεί στο 90% ΟΛΩΝ των κρατικών εσόδων, έναντι περίπου 50% πριν 5 χρόνια!

Ομως, όπως φαίνεται, στο διάστημα των τελευταίων 110 χρόνων από το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαρ. Τρικούπη και 175 ετών από την Επανάσταση του 1821, κανένα από τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία δε διδάχτηκε από την ιστορία. Κανένα από τα μεγάλα κόμματα, που κυβέρνησαν την Ελλάδα και σήμερα βρίσκονται με το μανδύα του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, δε θέλησε να διδαχτεί από τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και η εύκολη λύση της κάλυψης των κρατικών ελλειμμάτων με νέα δάνεια από το εξωτερικό και το εσωτερικό, με όρους που υποθηκεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας.

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, περίπου 110 χρόνια μετά το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαρ. Τρικούπη, έχουμε φτάσει στο σημείο, να τίθεται το - όχι και τόσο - ρητορικό ερώτημα: Το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του τότε πρωθυπουργού Χαρ. Τρικούπη θα επαναληφθεί από τη ...Χαριλάου Τρικούπη (όπου είναι η έδρα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ) ή από τη Ρηγίλλης (όπου είναι τα κεντρικά γραφεία της ΝΔ);

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ