Οταν, λοιπόν, δεν μπορείς να πάρεις απ' τους μεγάλους που χρωστάνε, αφήνεις την πλειοψηφία των συνταξιούχων του ΙΚΑ να ζει με συντάξεις πείνας και κάτω απ' το όριο φτώχειας.

Στις 12.3.1996 ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης υποσχέθηκε ότι στο άμεσο μέλλον θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των λεγόμενων χαμηλοσυνταξιούχων. Ηδη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας λειτουργεί Διυπουργική Επιτροπή, η οποία έχει εγγράψει στο θεματολόγιό της και το θέμα της επανασύνδεσης των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ).

Εκείνο που φαίνεται να προσδοκά η κυβέρνηση είναι να ευοδωθεί μια πρόταση του ΙΚΑ, για να δοθεί ένα ΗΑΕ τον Ιούλιο στις κατώτατα όρια των συντάξεων, όπως θα έχουν διαμορφωθεί και να τάξουν τα άλλα δυο ΗΑΕ για το 1997, καθώς μπαίνουμε και σε προεκλογική περίοδο.

Την 1.7.1996 οι κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ θα διαμορφωθούν σε 97.950 οι γήρατος - αναπηρίας και σε 88.070 λόγω θανάτου. Σε αυτά τα κατώτατα όρια θα προστεθούν ακόμα περίπου 5.750, όπως θα διαμορφωθεί το ΗΑΕ, αν υπογραφεί η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Και, βέβαια, δεν πρόκειται η κυβέρνηση να βγάλει χρήματα απ' τον κρατικό κορβανά, λόγω "πίεσης του προγράμματος σύγκλισης". Το κόστος θα το επωμιστεί το ίδιο το ΙΚΑ με αναδιανομή παροχών. Δηλαδή, ό,τι πάρουν οι συνταξιούχοι σε αυξήσεις θα κοπούν από άλλες παροχές.

Η 65χρονη Χρυσάνθη Σκριμηζέα παίρνει απ' το ΙΚΑ την κατώτερη σύνταξη λόγω θανάτου (80.590) και το καθαρό ποσό είναι 77.336. σύνταξη. "Με αυτά τα χρήματα, είπε στο "Ρ", πρέπει να καλύψω τα τρέχοντα έξοδα του μήνα και παράλληλα να μου περισσέψουν χρήματα για φαγητό και έκτακτα έξοδα. Εξάλλου, μέχρι πρόσφατα, συνεχίζει, έπρεπε να συντηρώ και το γιο μου, που λόγω προβλήματος υγείας δεν είχε δουλιά". Για τους πάγιους λογαριασμούς (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κοινόχρηστα και φάρμακα) της "φεύγουν" μηνιαίως, 34.500 δραχμές."Για να καλύψω, λέει, όλες τις υπόλοιπες ανάγκες μου, μου μένουν 1.427 δραχμές τη μέρα. Μπορεί κανείς να επιβιώσει με αυτά τα χρήματα! Δεν είναι λίγες οι φορές, συνεχίζει, που αναγκάζομαι να ζητάω χρήματα από τα παιδιά μου, δεν είναι λίγες οι φορές που αναγκάζομαι να πάω σε σπίτια φίλων και γνωστών για ένα πιάτο φαϊ".

Ευτυχώς, βέβαια, που έχει δικό της σπίτι, έστω κι αν πληρώνει ακόμα κάποια μικρή δόση.

Η Χ. Σκριμηζέα, δεν το βάζει κάτω και δηλώνει: "Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για τα δίκαια αιτήματα των συνταξιούχων". Οι αγώνες άλλωστε αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Κακουχίες και ξύλο στα χρόνια της χούντας, αλλά και έντονη φιλειρηνική δράση στα χρόνια της μεταπολίτευσης. "Εμαθα να αγωνίζομαι για να κατακτώ τα δικαιώματά μου. Δεν πίστευα όμως ότι ακόμα και σ' αυτή την ηλικία, μετά από τόσα χρόνια δουλιάς, μετά από τόσες πολλές εισφορές στο ασφαλιστικό μου ταμείο, θα παλεύω για να αποκτήσω μια ανθρώπινη σύνταξη".