"Ευελιξία"! Αυτός είναι ο νέος, παραπλανητικός όρος που λανσάρεται από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη σύνοδο κορυφής της Φλωρεντίας, προκειμένου να μη χρησιμοποιούν άλλους "κακόηχους" όρους, όπως "Ευρωπαϊκή Ενωση δύο ταχυτήτων", "Ευρώπη του γαλλογερμανικού άξονα" και άλλες παρόμοιες.

Ο νεόκοπος όρος "ευελιξία" στην πραγματικότητα σημαίνει ότι στη νέα συνθήκη - η οποία θα αντικαταστήσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - μια ομάδα κρατών - μελών θα μπορεί να εφαρμόσει μια συγκεκριμένη πολιτική, η οποία δε θα είναι υποχρεωτική για όλα τα υπόλοιπα κράτη - μέλη, π.χ. στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, άμυνας κλπ.

Αν και δεν έχει οριστεί ακόμη ποιος θα είναι ο αριθμός των χωρών, που θα μπορούν να προχωρήσουν από μόνες τους στην υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών και αν χρειάζεται να παίρνουν προηγουμένως το "πράσινο φως" του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι φανερό ότι η αρχή της ευελιξίας αποτελεί τον... εύσχημο τρόπο των ισχυρών "εταίρων", προκειμένου να παρακάμπτουν τις όποιες αντιδράσεις και την ψήφο των "μικρών" χωρών.

Η ελληνική κυβέρνηση, αν και αντιλαμβάνεται ότι η υιοθέτηση αυτής της αρχής "δυναμιτίζει τη συνοχή της Κοινότητας", ωστόσο δε φαίνεται να αντιδρά και μάλλον αποδέχεται μοιρολατρικά αυτή την ιδιαίτερα αρνητική προοπτική. Εξάλλου, εξακολουθεί να επιμένει στην υποτελή στάση και της ανάθεσης των πάντων στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, με την αυταπάτη ότι θα εξασφαλίσει κάποια δήλωση για τη διασφάλιση των συνόρων.