Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και τα προαναφερόμενα μέτρα για την εντατικοποίηση της ασφάλειας. Εχουν εξωστρεφή "χαρακτήρα" και δεν μπορούν ή δε θέλουν να ελέγξουν τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της χώρας. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η αύξηση του αριθμού των παραστρατιωτικών ομάδων και η ενίσχυση της δράσης τους. Απτή απόδειξη η ανακάλυψη και η εξάρθρωση μιας παραστρατιωτικής ομάδας στο Φοίνιξ των ΗΠΑ, που είχε στη διάθεσή της τέτοιες ποσότητες πυρομαχικών, που θα μπορούσαν να τινάξουν στον αέρα όλη τη χώρα, κάτι άλλωστε που σκόπευαν να κάνουν. Οι "Οχιές" συνελήφθησαν στις αρχές Ιουλίου μετά από στενή παρακολούθηση πολλών μηνών.

Ολα άρχισαν σχεδόν τυχαία, όταν τον περασμένο Νοέμβρη ένας κυνηγός κατήγγειλε στις αστυνομικές αρχές του Φοίνιξ ότι μια ομάδα οπλοφόρων, που άφησαν να εννοηθεί πως εργάζονται για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τον εμπόδισε να συνεχίσει τη βόλτα του στο δάσος της περιοχής. Λίγες μέρες μετά την καταγγελία αυτή, οι αρχές ανακάλυψαν στην ίδια δασική περιοχή ένα τεράστιο κρατήρα από χρήση ισχυρότατων εκρηκτικών. Η παρεισέφρηση ενός μυστικού πράκτορα στους κόλπους της παραστρατιωτικής οργάνωσης κατέληξε και στην τελική της εξάρθρωση.

Η αποκάλυψη πάγωσε την αμερικανική κοινή γνώμη και δημιούργησε πολλά ερωτηματικά και αμφιβολίες στις ομοσπονδιακές αρχές ασφαλείας. Οι 12 συλληφθέντες, γυναίκες και άνδρες μέχρι 35 χρόνων, είχαν στην κατοχή τους τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών, οπλοπολυβόλων, αλλά και εκρηκτικών υλών, παρόμοιων με αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στην ανατίναξη του κτιρίου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην Οκλαχόμα, τον περασμένο Απρίλη, όταν έχασαν τη ζωή τους περισσότερα από 180 άτομα. Στο κρησφύγετο της οργάνωσης βρέθηκε μάλιστα και βιντεοκασέτα, στην οποία παρέχονταν οδηγίες για τον τρόπο καταστροφής πολλών κτιρίων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, σταθμών των αστυνομικών αρχών, καθώς και κοινωφελών ιδρυμάτων. Επιπλέον, αποδείχτηκε ότι είχαν πρόσβαση στον έλεγχο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων των μελών τους και παράλληλα στα αρχεία της αστυνομίας και βέβαια στο Ιντερνέτ, μέσω του οποίου πιθανότατα είχαν επαφές με άλλες παραστρατιωτικές ομάδες.

Το πιο ενδιαφέρον, όμως, σημείο της αποκάλυψης είναι, αναμφίβολα, ο τρόπος λειτουργίας των "Οχιών". Κανένας από τους συμπολίτες τους και τους ανθρώπους που τους συναναστρέφονταν καθημερινά δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό. Η απόλυτη πίστη στον όρκο της σιωπής κάνει τους υπευθύνους του FBI να μιλούν για τυφλή προσήλωση στο στόχο της οργάνωσης, που δεν ήταν άλλος από την καταστροφή καίριων κυβερνητικών θέσεων και, κατά συνέπεια, η επίτευξη βαθύτατων πληγμάτων σε όλο το κρατικό και κοινωνικό πλέγμα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η εξάρθρωση των "Οχιών", που, τουλάχιστον, προς το παρόν δεν έχουν συνδεθεί με την περσινή βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα, έφερε και πάλι στο προσκήνιο ένα φλέγον πρόβλημα για τη σημερινή αμερικανική κοινωνία. Σε μια περίοδο, που τόσο η κεντρική εξουσία όσο και η κοινή γνώμη των ΗΠΑ έχει κυριαρχηθεί από μια "αντιτρομοκρατική υστερία", τους οποίους "βλέπει" παντού, οι επίδοξοι τρομοκράτες κυοφορούνται μέσα στα ίδια της τα σπλάχνα. Η πριν δύο χρόνια χαλάρωση της νομοθεσίας για την οπλοχρησία ενίσχυσε σημαντικά την τάση αυτή.

Το FBI παραδέχεται ότι ο αριθμός των ομάδων αυτού του είδους είναι, μάλλον, μεγάλος και ότι ο οπλισμός τους αδύνατο να καθοριστεί. Μυστήριο, επίσης, καλύπτει τη λειτουργία, καθώς και τις πιθανές επαφές και τη συνεργασία που οι παραστρατιωτικές οργανώσεις έχουν μεταξύ τους. Ανώτατοι αξιωματούχοι των αρχών ασφαλείας αναγκάστηκαν να παραδεχτούν, μετά τη σύλληψη των "Οχιών", ότι οι οργανώσεις του είδους, οι δυνατότητες και οι στόχοι τους είχαν υποτιμηθεί όλα αυτά τα χρόνια, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι σχεδόν ανεξέλεγκτες. Οι 12 "Οχιές" δεν άνοιξαν το στόμα τους ούτε μία στιγμή, όμως, οι κατηγορούμενοι για την επίθεση στην Οκλαχόμα είχαν τονίσει ότι αιτία των πράξεών τους ήταν "η διαρκώς αυξανόμενη διαφθορά και παρακμή της αμερικανικής κοινωνίας, με τους μετανάστες που παίρνουν τις δουλιές, με τους έγχρωμους που διαμαρτύρονται ακόμα για το ρατσισμό, με την απαγόρευση της αυτοδικίας ενάντια στο "κακό"".

Το αμερικανικό όνειρο φαίνεται, πλέον, ξεκάθαρα ότι έχει πάψει να εμψυχώνει ακόμα και τους πιο μεγάλους εμπνευστές του, όπως και τα δημιουργήματά τους. Η ώρα της νέμεσης, για ένα σύστημα και μια κοινωνία που βασίστηκαν στις επιταγές της ικανοποίησης των συμφερόντων των λίγων, που επέκτειναν τις βλέψεις τους στην πλάτη ολόκληρης της ανθρωπότητας, μοιάζει να έχει αρχίσει και εκτελείται από τα ίδια τα παιδιά του.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ