"Από βαθύτατες ανησυχίες και μεγάλους φόβους" διακατέχεται σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, αναφορικά με τη χειροτέρευση της κοινωνικής και οικονομικής τους κατάστασης. Κι αυτό, λόγω των συνεχιζόμενων δραστικών κοινωνικών περικοπών και της αυξανόμενης ανεργίας, η οποία εδώ και πολύ καιρό έχει πάρει αληθινά μαζικές διαστάσεις σ' ολόκληρη την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Πολύ περισσότερο, όμως, στα πέντε νέα ομοσπονδιακά κρατίδια, τα οποία έχουν προέλθει από τη ΓΛΔ.

Στο βασικό αυτό συμπέρασμα κατέληξε και πάλι πρόσφατα το Κοινωνικοεπιστημονικό Κέντρο Βερολίνου - Βραδεμβούργου, το οποίο για έβδομη φορά πραγματοποίησε την ετήσια δημοσκόπησή του στην Ανατολική Γερμανία. Θέμα της δημοσκόπησης: Οι συνθήκες ζωής των κατοίκων και ειδικά οι συνέπειες που δημιουργούνται από το συνεχές ξήλωμα του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, που τόσο αναπολούν σήμερα οι κάτοικοι του πρώην σοσιαλιστικού γερμανικού κράτους.

Η ανασφάλεια, που επικρατεί γενικά, συνδεδεμένη με τις πραγματικές εξελίξεις που σημειώνονται στην αγορά εργασίας, καθώς και με την αισθητή πτώση των πραγματικών εισοδημάτων στα πέντε νέα ομοσπονδιακά κρατίδια, μεταξύ άλλων, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι συγκρίνουν τις τωρινές συνθήκες διαβίωσής τους στην ενωμένη καπιταλιστική Γερμανία με εκείνες της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Ετσι, λοιπόν, πάνω από το 75% των ερωτηθέντων δήλωνε ότι ήταν πιο ευχαριστημένο κατά την περίοδο πριν το 1989, όταν δηλαδή υπήρχε ακόμα η ΓΛΔ.Τότε, όπως και οι ίδιοι υπογραμμίζουν, είχαν την κοινωνική τους ασφάλεια, καθώς και τη σίγουρη και μόνιμη θέση εργασίας που τους παρείχε το σοσιαλιστικό κράτος. Ενδιαφέρουσα θεωρείται η διαπίστωση ότι, πριν απ' όλα, οι γυναίκες είναι εκείνες οι οποίες στη μεγάλη τους πλειοψηφία, το 83% δηλαδή,προβάλλουν όλο και περισσότερο αντίσταση κατά των συνεχιζόμενων κοινωνικών περικοπών και του οξυνόμενου προβλήματος της μαζικής ανεργίας.

Μια επικείμενη μείωση της μαζικής ανεργίας, σύμφωνα με τις απόψεις της πλειοψηφίας των ερωτηθέντων, κάθε άλλο παρά ρεαλιστική θεωρείται. Αντίθετα, πιστεύουν ότι αυτή θα προσλαμβάνει όλο και δραματικότερες διαστάσεις... Επίσης, μια γενική μείωση του χρόνου εργασίας, σε καμιά περίπτωση δε συνιστά αποτελεσματικό μέσο για μια αισθητή μείωση του αριθμού των ανέργων, οι οποίοι, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, σε παγγερμανική κλίμακα φτάνουν σήμερα στα 4 εκατομμύρια άτομα,ενώ τα συνδικάτα δηλώνουν ότι οι άνεργοι ξεπερνούν τα 7 εκατ.,αν λάβει υπόψη του κανείς τα σκοτεινά νούμερα, δηλαδή εκείνους τους ανέργους οι οποίοι δεν είναι δηλωμένοι στους επίσημους καταλόγους των Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας. Η αποφασιστική λύση του τεράστιου αυτού κοινωνικού προβλήματος βρίσκεται στην παράλληλη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Χαρακτηριστικό είναι ακόμα το γεγονός ότι όλο και περισσότερο στα πλαίσια της παραπάνω δημοσκόπησης εκφραζόταν η πεποίθηση πως το οξυνόμενο πρόβλημα της μαζικής ανεργίας συνδέεται άμεσα με την καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, η οποία είχε καταστροφικές συνέπειες στη σοσιαλιστική οικονομία της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Η συνεχιζόμενη χειροτέρευση της κοινωνικής και οικονομικής θέσης δεν είναι λοιπόν αποτέλεσμα του παρελθόντος του πρώην σοσιαλιστικού γερμανικού κράτους. Και θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι οι παραπάνω αντιλήψεις εκφράζονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και είδους απασχόλησης.

Ταυτόχρονα, διαπιστώνεται, όπως και σε προηγούμενες δημοσκοπήσεις, η υψηλή ετοιμότητα τόσο να δεχτεί κανείς, όσο και να διασφαλίσει μια θέση εργασίας. Κι αυτό, ασχέτως ηλικίας και φύλου. Η γενική, όμως, αρνητική κατάσταση που κυριαρχεί στην αγορά εργασίας έχει ως αποτέλεσμα να συμπίπτουν οι θέσεις και οι γνώμες αναφορικά με τα αίτια που προκαλούν τα πρωτοφανή στα μεταπολεμικά χρόνια ποσοστά ανεργίας.

Τα εισοδήματα που σημειώνονται σήμερα στα πέντε νέα ομοσπονδιακά κρατίδια, από την πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρούνται ότι υπόκεινται σε σοβαρές διακρίσεις. Κι αυτό είναι φυσικό, αφού αυτά είναι αισθητά χαμηλότερα απ' αυτά των Δυτικογερμανών πολιτών και κατά συνέπεια δεν είναι πρόθυμοι σε καμιά περίπτωση να τα αποδεχτούν.

Τέλος, οι Ανατολικογερμανοί πολίτες ομόφωνα εκφράζουν την άποψη ότι κάτω από τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν είναι αδύνατον να έχουν κάποια γνώμη για τα συμβαίνοντα στις επιχειρήσεις όπου εργάζονται, κάτι που συνέβαινε πριν στο σοσιαλιστικό γερμανικό κράτος. Πάντως, μεγάλη σημασία έχει το γεγονός ότι οι σημερινοί εργαζόμενοι της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας είναι πανέτοιμοι να συμμετάσχουν δραστήρια σε αγώνες ενάντια στο συνεχιζόμενο ξήλωμα του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, σε άλλες διαμαρτυρίες, καθώς και σε απεργιακές κινητοποιήσεις, προκειμένου ν' αμυνθούν στις αυθαιρεσίες των μεγαλοεπιχειρηματιών και να προστατέψουν τα εισοδήματά τους, τα οποία μειώνονται όλο και περισσότερο...

Ν. Η. - Η.