Η πραγματικότητα για τις καλλιέργειες ναρκωτικών

- Η Κολομβία είναι γνωστή για την παράνομη καλλιέργεια ναρκωτικών. Τι ακριβώς συμβαίνει;

- Η παράνομη καλλιέργεια ναρκωτικών εντοπίζεται στην περιοχή της Αμαζονίας, στη νοτιοανατολική Κολομβία. Στη δεκαετία του 1970, οι ξεριζωμένοι μεταφέρθηκαν σε αυτήν την περιοχή όπου υπήρχε λιγότερος πληθυσμός και άρχισαν να καλλιεργούν μαριχουάνα με την ανοχή της κυβέρνησης για να μπορέσουν να επιζήσουν. Στη δεκαετία του '80 σταματάει πια η καλλιέργεια μαριχουάνας και δίνει τη θέση της στην καλλιέργεια φύλλων κόκας, μιας και υπάρχει μια σίγουρη πώληση από την πλευρά των καλλιεργητών, καθώς και η μεταφορά της είναι πολύ εύκολη.

Ωστόσο, το Δεκέμβρη του '95, η κυβέρνηση του Σαμπέρ αποφασίζει να ψεκάσει αυτές τις φυτείες της κόκας προκειμένου να τις καταστρέψει, ύστερα από απαίτηση των ΗΠΑ, οι οποίες μέσα απ' αυτόν τον πόλεμο κατά της κοκαϊνης, όπως τον ονομάζουν, προσπαθούν να εισχωρήσουν από το Παναμά, στο Ουραμπά και να περάσουν σε όλη την Κολομβία. Αυτός είναι και ο στόχος τους και όχι φυσικά να χτυπήσουν τα ναρκωτικά. Η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να ψεκάσει με ένα χημικό που είναι απαγορευμένο από όλα τα κράτη του κόσμου διότι έχει φοβερές καταστροφές στην πανίδα και χλωρίδα και βεβαίως στους ανθρώπους.

- Τι ακριβώς ήταν οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των καλλιεργητών, τις οποίες προσπάθησε να καταστείλει ο στρατός;

- Ολο το καλοκαίρι υπήρξαν τεράστιες διαδηλώσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στο στρατό και τους καλλιεργητές κόκας, με αφορμή τα ψεκάσματα των φυτειών της κόκας για την καταστροφή τους.

Αυτή τη στιγμή έχουν ήδη ξεκινήσει οι ψεκασμοί και το Μάη άρχισαν οι μεγάλες κινητοποιήσεις στην περιοχή της καλλιέργειας, όπου πήραν μέρος πάνω από 140,000 άνθρωποι που εργάζονται στην καλλιέργεια. Παρουσία υπήρχε και των συνδικάτων, των πολιτικών κομμάτων, βουλευτών, οργανώσεων μη κυβερνητικών, προκειμένου να βγει μια λύση στο πρόβλημα. Πάντως ο στρατός έφθασε στο σημείο να καλύψει με ηλεκτροφόρα σύρματα μια γέφυρα για να μην μπορέσουν να περάσουν και να φτάσουν στην πρωτεύουσα οι διαδηλωτές και να απαιτήσουν τα δέκα αυτά σημεία τους. Και από την άλλη μεριά πετούσαν και δακρυγόνα μέσα από τα ασθενοφόρα του Ερυθρού Σταυρού.

Μπορεί να ακούγεται κάπως τρελό ότι σε μια περίπτωση όπου οι καλλιεργητές κόκας χτυπιούνται με το στρατό, ολόκληρο το προοδευτικό κίνημα βρίσκεται με το μέρος των καλλιεργητών. Αλλά καταλαβαίνουμε ότι είναι η μοναδική ελπίδα γι' αυτούς τους ανθρώπους να ταϊσουν τις οικογένειές τους. Το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό. Η κυβέρνηση Σαμπέρ δεν τους βοηθά, δε δίνει βοήθεια για καμιά είδους καλλιέργεια, και έτσι αναγκάζονται να καλλιεργούν κόκα για να μπορέσουν να ζήσουν. Δεν είναι επιλογή δική τους. Με την καλλιέργεια των γνωστών προϊόντων δεν μπορούν να ζήσουν και στράφηκαν προς την καλλιέργεια κόκας γιατί δεν έχουν άλλη δυνατότητα. Δεν πουλιούνται τα άλλα και οι τιμές είναι γελοίες.

Το προοδευτικό κίνημα της Κολομβίας έχει επεξεργαστεί κάποιες προτάσεις δέκα σημείων προκειμένου να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Συνδυάζει την αλλαγή της καλλιέργειας από κόκα σε καλλιέργειες νόμιμες (καλαμπόκι, ρύζι, μπανάνα κλπ.), ταυτόχρονα όμως και τη λύση του προβλήματος της ένοπλης σύρραξης γιατί όλα αυτά συνδέονται. Σε αυτές τις περιοχές είναι πολύ έντονο το αντάρτικο και αυτό δίνει και λαβή να το ονομάζει η αντίδραση ναρκο- αντάρτικο, με την έννοια ότι έχει συναλλαγές με τους εμπόρους ναρκωτικών, η γνωστή προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα όμως δρουν απλώς στην ίδια περιοχή και κατηγορήθηκαν μάλιστα ότι υποκίνησαν τις μεγάλες αιματηρές διαμαρτυρίες των καλλιεργητών.