Εκείνο όμως που θα κάνει ιδιαίτερα "τσουχτερό" τον προϋπολογισμό του 1997, για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, είναι η "δρομολόγησή" του σε μια νέα μεγαλύτερη ληστεία σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, μέσω της εισοδηματικής πολιτικής (βλέπε "Μητσοτάκεια" αριθμητική: 0%+0%=14%!) και επίσης μέσω της θεσμοθέτησης νέας ληστείας στους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων φορέων κοινωνικού χαρακτήρα. Αν σε αυτή τη ληστεία, που βάζει ξεδιάντροπα χέρι στα λεφτά των ασφαλισμένων, προσθέσουμε και το πάγωμα των επιχορηγήσεων (υγεία - παιδεία - κοινωνική ασφάλιση), που θα είναι στα επίπεδα του 1996 - που και αυτά είναι καθηλωμένα στα επίπεδα του 1993 - είναι ολοφάνερη πλέον η επίθεση που συντελείται σε βάρος του λαού σε ό,τι κοινωνικό στοιχείο απέμεινε στην κρατική πολιτική των τελευταίων ετών.

***

Είναι το στίγμα της πολιτικής τους, γι' αυτό έχουν καταλήξει ήδη και στον προϋπολογισμό του 1997 ότι η αύξηση των εσόδων (δηλαδή οι φόροι από την περικοπή των κοινωνικών δαπανών σε βάρος του λαού) θα είναι στο 13,5%, ενώ η αύξηση των δαπανών δε θα ξεπερνάει το 7,5%, που σημαίνει στην πράξη οι αυξήσεις κρατικών δαπανών (παιδεία, υγεία, πρόνοια, κοινωνική ασφάλιση κλπ.) θα είναι πολύ κάτω από τον πληθωρισμό. Η ψαλίδα αυτή μεταξύ εσόδων και δαπανών χαρακτηρίζει και την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται και θα εφαρμοστεί, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη συντονισμένων αγώνων από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Είναι η σφραγίδα της λιτότητας και της αντιλαϊκής πολιτικής όλα αυτά τα χρόνια των "πράσινων" και "μπλε" διαχειριστών των καπιταλιστικών συμφερόντων, που - όπως δείχνουν δημοσιευμένα στοιχεία των προϋπολογισμών από το 1990 μέχρι φέτος - το γενικό σύνολο των εσόδων αυξήθηκε σχεδόν 168% (όταν ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά 149,5%).

***

Είναι καιρός τώρα, ενόψει του προϋπολογισμού, να σταλεί και το "μήνυμα" των εργαζομένων πρώτα και κύρια, και βέβαια μαζί με το μήνυμα των μικρομεσαίων, των αγροτών, της νεολαίας. Το μήνυμα που πρέπει να δώσουν όλοι οι εργαζόμενοι, οργανώνοντας την αντίστασή τους για τη μάχη των συλλογικών συμβάσεων και απαιτώντας νέα διαπραγμάτευση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, που βέβαια δε θα έχει σχέση με την απαράδεκτη διετή "εταιρική" συμφωνία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, αλλά βασικό μεροκάματο 7.000 και κατώτερο μισθό 175.000 δραχμές. Να απαιτήσουν νομοθετική κατοχύρωση της ΑΤΑ, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15%, για την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την κοινωνική πρόνοια, ελάφρυνση των φορολογικών βαρών των εργαζομένων, κατάργηση των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου, μείωση των ωρών εργασίας στις 35, 5ήμερο - 7ωρο χωρίς μείωση αποδοχών. Επίδομα ανεργίας για όλο το διάστημα της ανεργίας και στο ύψος του 80% του βασικού μεροκάματου, επανασύνδεση της κατώτερης σύνταξης στα 20 μεροκάματα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και στο 80% των εν ενεργεία αποδοχών για τους συνταξιούχους του δημοσίου. Ιδιαίτερα αιτήματα κατά κλάδο και τόπο, όπως για τη Θεσσαλονίκη η επαναλειτουργία της GOOD YEAR, να μην ιδιωτικοποιηθούν η ΜΕΛ και η ΗΛΙΟΦΙΝ, χάραξη κλαδικών βιομηχανικών πολιτικών στο χάλυβα, στον ιματισμό, στο δέρμα κλπ., να γίνουν υπόθεση όλων και περισσότερων εργατών, να γίνουν υπόθεση του αγώνα τους. Οπως και των σπουδαστών και φοιτητών, που θα υπερασπιστούν τη δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία. Οπως των βιοτεχνών και εμπόρων, που θα παλέψουν για την επιβίωσή τους. Των αγροτών, όλων αυτών που λέμε λαϊκές δυνάμεις και που οι αγώνες τους θα ανταμώνονται σε ένα ενιαίο μέτωπο αγώνα αντίστασης, αλλά και προοπτικής. Σε αυτό το μέτωπο της αντίστασης και της διεκδίκησης, που προϋποθέτει τη δραστική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στο μαζικό κίνημα και στην πολιτική ζωή προς όφελος του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων, θα πρέπει να επικεντρώσουμε όλα μας τα πυρά.

Θόδωρας ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Ο ΣΕΒ πρόβαλε τις αξιώσεις του και η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμά του. Καιρός τώρα να στείλουν το δικό τους μήνυμα οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, οργανώνοντας την αντίστασή τους και ανταμώνοντας σ' ένα ενιαίο μέτωπο πάλης