***

Ολα τα παραπάνω αποτελούν μια πρώτη γεύση από το νομοσχέδιο για τις φοροαπαλλαγές που πρόκειται να καταθέσει μέσα στη βδομάδα η κυβέρνηση στη Βουλή. Η κυβέρνηση, με ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ολοκλήρωσε χτες τον κύκλο των ανακοινώσεων για την οικονομική πολιτική της επόμενης - και όχι μόνο - χρονιάς. Μετά από το νομοσχέδιο για τις περικοπές των δαπανών του δημοσίου, την εισοδηματική πολιτική και τα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού, ανακοίνωσε και τα μέτρα που προτίθεται να πάρει για το πολυσυζητημένο θέμα των φοροαπαλλαγών.

Οι ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν χτες σε συνδυασμό με τα μέτρα που ήδη έχουν ανακοινωθεί και στο φόντο της άρνησης της κυβέρνησης να τιμαριθμοποιήσει τη φορολογική κλίμακα με βάση την οποία υπολογίζεται ο φόρος εισοδήματος, οδηγούν σε νέα κλιμάκωση της επιδρομής σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων. Σύμφωνα με ορισμένες πρώτες εκτιμήσεις, από τα μέτρα θίγεται σχεδόν το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων, χιλιάδες από τους οποίους είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι την 1 Γενάρη του 1997 θα έχουν ακόμα και ονομαστικές μειώσεις στις αποδοχές τους. Την ίδια στιγμή είναι ήδη γνωστό πως η συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών, των βιοτεχνών, των επαγγελματιών, των αγροτών θα πληρώσει πολύ μεγαλύτερους φόρους την επόμενη χρονιά.

Ο Γ. Παπαντωνίου έδωσε χτες στη δημοσιότητα τις φορολογικές ρυθμίσεις που προτίθεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση και περίληψη του νομοσχεδίου για την "κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών". Πρόκειται για παράλληλες παρεμβάσεις που υπολογίζεται πως θα αποφέρουν 150 και 130 δισεκατομμύρια δραχμές αντίστοιχα. Οι λεγόμενες φορολογικές ρυθμίσεις υποτίθεται πως καθιερώνουν 7 φόρους, με τους οποίους δήθεν φορολογούνται κάποια μεγάλα εισοδήματα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τη νομιμοποίηση της φορολογικής ασυδοσίας μέσω της... φορολόγησης. Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η επιδίωξη να εξασφαλιστούν 150 δισ. από ένα χώρο όπου ο τζίρος που πραγματοποιείται είναι της τάξης των δεκάδων και εκατοντάδων τρισεκατομμυρίων δραχμών! Σε ό,τι αφορά τις περιβόητες φοροαπαλλαγές, η κυβέρνηση αποδεικνύεται συνεπής στην τακτική διασφάλισης των όποιων προνομίων έχει το μεγάλο κεφάλαιο και στη διαιώνισή τους.