Η πρωθυπουργική φιέστα στις λαϊκές συνοικίες, την παραμονή της έναρξης της συζήτησης για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, κάθε άλλο παρά έπεισε. Αντίθετα, ήταν τόσο έντονο το στοιχείο της υποκρισίας, που αυτό που άφησε πίσω της είναι η οργή. Οργή και αγανάκτηση για την τακτική του ευτελούς εντυπωσιασμού που επιλέγει, ανάμεσα στα τόσα άλλα που έχει δοκιμάσει το τελευταίο διάστημα, η "εκσυγχρονιστική" εκδοχή του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ενστερνιστούν οι πολλοί και θιγόμενοι από την πολιτική της, πως τάχα η κυβέρνηση ενδιαφέρεται γι' αυτούς και το καλό της χώρας. Τέτοια τερτίπια όμως δεν περνάνε πια. Ο Κ. Σημίτης και οι συν αυτώ έχουν ήδη καταχτήσει την αρνητική πρωτιά τους. Σε συντομότερο χρονικό διάστημα από ποτέ, κατάφεραν να δείξουν σε όλη του την ελεεινότητα το αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής, που από την αρχή της δεκαετίας εμφανίζουν ως "οικονομική σύγκλιση". Μια πολιτική που προκαλεί το διογκούμενο κύμα αντίστασης πλατύτερων λαϊκών μαζών, μάρτυρες του οποίου γινόμαστε όλοι μας τις τελευταίες βδομάδες, με κορυφαίες τις κινητοποιήσεις της αγροτιάς και τα μπλόκα του αγώνα. Η πολιτική που οδηγεί και σήμερα εργάτες και υπαλλήλους, μαθητές και σπουδαστές, σωματεία και Ομοσπονδίες να "περικυκλώσουν" το Κοινοβούλιο. Το χώρο, όπου η κυβερνητική πλειοψηφία θα επιχειρήσει τη νέα πρόκληση σε βάρος του ελληνικού λαού.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κάνει τις επιλογές της και έχει διαλέξει τους συμμάχους της. Είναι μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες στο χώρο της βιομηχανίας ή του εμπορίου και οι ποικιλώνυμοι αεριτζήδες του σύγχρονου χρηματιστικού κεφαλαίου. Είναι αυτοί που βλέπουν χρόνο με το χρόνο να θεριεύουν τα υπερκέρδη τους σε βάρος όλων των υπολοίπων. Αυτοί που μανιασμένα προσπαθούν να σπάσουν τα μπλόκα των αγροτών και να δυσφημίσουν κάθε αγωνιζόμενο. Οι υπόλοιποι είναι εχθροί τους. Οι ξωμάχοι της υπαίθρου, οι εργάτες και οι υπάλληλοι, οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι μικροί έμποροι, οι νέοι, οι νέες, οι συνταξιούχοι, όλοι αυτοί είναι στο στόχαστρο. Είναι τα μόνιμα θύματα της εισοδηματικής πολιτικής. Τα υποζύγια του φορολογικού συστήματος. Οι καταφρονεμένοι, που δεν τους αναγνωρίζονται δικαιώματα στη δουλιά και τη ζωή. Οι σύμμαχοι, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, χέρι - χέρι με την πολιτική εξουσία εκπονούν και επιβάλλουν τα αντιλαϊκά σχέδια. Ο λαός, στην αντίπερα όχθη, ορθώνει το ανάστημά του και πορεύεται στις επάλξεις του αγώνα. Κλιμακώνει το κίνημα της αντίστασης δίνοντας και σήμερα το αγωνιστικό του "παρών" στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις.

Η κυβέρνηση και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, θα πουν το Σάββατο, τα μεσάνυχτα, το γνωστό "ναι σε όλα" και με ήσυχη τη συνείδηση θα φύγουν για τα σπίτια τους να περάσουν τις γιορτές των Χριστουγέννων, ανακουφισμένοι, ενδεχομένως, που ακόμα μια "εκσυγχρονιστική" αναμέτρηση είχε... αίσιο τέλος. Ας μην τρέφουν, όμως, αυταπάτες. Οσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική και όσο βαθαίνουν οι πληγές που προκαλεί, τόσο θα πληθαίνουν τα"μπλόκα" της οργής. Τόσο θα φουντώνει και θα γιγαντώνεται το κίνημα αντεπίθεσης της εργατικής τάξης, των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, των αγροτών, των μεσαίων στρωμάτων, των νέων και των γυναικών.