Υποδεχτήκαμε και γιορτάσαμε - καθένας με τον τρόπο του και τις δυνατότητές του - τον καινούριο χρόνο. Ελπιδοφόρο, για βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων και γενικότερα των ασθενέστερων κοινωνικών κλάδων, δεν τον περιμέναμε! Οι προαγγελίες των πηδαλιούχων της κρατικής μηχανής, στέγνωσαν, προκαταβολικά κάθε αισιοδοξία. Και δεν είναι μόνο οι ανακοινώσεις των "μηχανοδηγών" του συρμού της εξουσίας - που σφυρίζουν αδιάφορα, στα ουσιώδη αιτήματα των πενομένων - τα αποκαρδιωτικά του μέλλοντος. Εχουμε τις οδηγίες - προσταγές της "Λευκής Βίβλου" του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, που κανοναρχούν μέχρι και τις... ψαλμωδίες των εγχώριων παρακεντέδων τους. Είναι εκείνοι, που για να φανούν αρεστοί στους εμπνευστές της Συνθήκης Μάαστριχτ - και πιστοί στην υλοποίηση της δουλοφροσύνης, στους αυθέντες του Βορρά - δεν αρνούνται να χαρατσώσουν τον εργάτη και να εξουθενώσουν τον μισθωτό.

Πώς να στηρίξεις προσδοκίες στο νεογνό 1995, όταν, προ της έλευσής του οι"κυβερνητικοί κύκλοι" διοχετεύουν στα Μέσα Ενημέρωσης, πληροφορίες με τις οποίες λούζεται την απελπισία, ο φαμελίτης; Ας αφήσουμε τα εφήμερα της ανέχειας του πρωτοχρονιάτικου γεύματος. Παραμερίζουμε το λειψό τραπέζι των Χριστουγέννων. Αντιπαρερχόμαστε και τα νούμερα των διεθνών οργανισμών, που τοποθετούν, το μέγιστο ποσοστό των Ελλήνων εργαζομένων, στη βαθμίδα κάτω από την ίσαλο γραμμή της φτώχειας. Στεκόμαστε οι ανώνυμοι, της βιοπάλης στοχαστές, προ των νωπών ειδήσεων, που διαλαλούν, με τα ηλεκτρονικά τους μεγάφωνα, πως από την αρχή του Γενάρη η πελατεία των τηλεπικοινωνιών, δηλαδή το σύνολο περίπου των διαμενόντων στην ακραία χερσόνησο της Βαλκανικής, θα υποχρεωθεί σε επιβαρύνσεις δυσβάστακτες. Και ακριβώς αυτό το δυσανάλογο με την αντοχή μας φόρτωμα, εκμεταλλεύτηκε ο χαριτολόγος για να... θριαμβολογήσει! Εισηγήθηκε τη διακοπή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και την αντικατάσταση της επικοινωνίας με την αλληλογραφία! Μ' αυτόν τον τρόπο, πρόσθεσε, και το υπέρογκο έξοδο θ' αποφεύγουμε και τη... γραφικότητα του παρελθόντος θ' αναβιώσουμε! Δε διέφυγε της προσοχής του ευφυολόγου και το γεγονός της υποχρεωτικής ανταλλαγής σημειωμάτων μεταξύ των ερωτευμένων. "Ετσι, τόνισε μ' έμφαση ο συνήγορος των ειδυλλιακών στιγμών, θα παύσει και η χρησιμοποίηση του επικρατούντος σήμερα - χάρη στον εξευρωπαϊσμό μας - χυδαίου τρόπου επαφής του νεόκοσμου. Δε θ' ακούγονται τουλάχιστον, στις συνακροάσεις, εκείνες οι ωμότητες, που χωρίς έμπνευση μιλάνε τη γλώσσα τετραπόδων"!

Είπε και διάφορα παρεμφερή ο αστεϊζόμενος, που στα νιάτα του, όχι μόνο επιδιδόταν στη σύνταξη επιστολών του, αλλά εξυπηρετούσε και γνωρίμων του την πνευματική δυστοκία για αναλόγου περιεχομένου ραβασάκια. Ομως εκτός της ιλαρότητας, με της οποίας το πνεύμα αποπειράθηκε ψυχαγωγική διάνθιση της απρόσμενης αύξησης των εν γένει τελών του ΟΤΕ, ο συνομιλητής έχασε και τη φωνή του, όταν έμαθε ότι και τα ενοίκια των ακινήτων ακολουθούν, με κυβερνητική μεθόδευση, καλπάζοντα ρυθμό ανόδου! Ανήκει στους άμεσα ενδιαφερόμενους, γιατί και ο ίδιος στερείται ιδιόκτητης κατοικίας. Στο σημείο αυτό η χιουμοριστική του μούσα τον εγκατέλειψε και στη θέση της εγκαταστάθηκε, αμετατόπιστα, η στυγνή πραγματικότητα. Το σύνολο των αποδοχών του παροπλισμένου εργατικού, δεν έδινε άθροισμα ικανό να καλύψει βασικές ανάγκες. Με την προσθήκη των φρέσκων ανατιμήσεων στα αγαθά, ο προβληματισμός εξωθεί σε απόγνωση. Διερωτήθηκε, όπως και οι πλείστοι συνέλληνες, αν ο μονόδρομος που απομένει οδηγεί αποκλειστικά στο... ρετιρέ! Δε συνέλαβε τη φρούδα ιδέα της παραμονής του σ' αυτό. Σκέφτηκε πως από το ύψος της πολυτελούς διαμονής των ολίγων προνομιούχων, είναι ευκολότερος ο τερματισμός της μιζέριας!

Ως εδώ, φίλε, και μη παρέκει... Το σκοτεινό μονοπάτι, που ετοιμάζουν οι εξουσιαστές, συγκαταλέγεται στα "έργα" των. Δεν επιχειρείται, δι' αυτών, αποκλειστικά, η καταπόνησή του. Επιδιώκεται, ενσυνείδητα, η κατατρομοκράτησή σου. Και για την αντιμετώπισή της απαιτείται συσπείρωση. Η συλλογική αντιπαράθεση καταγάγει νικηφόρους αγώνες. Η λαϊκή άμυνα, στην καπιταλιστική επίθεση, που εκδηλώνεται με ποικίλα μέσα, είναι το ευθύβολο όπλο. Δεν αστοχεί! Και ανατρέπει τις εκπονήσεις των καταπιεστών. Να φθάσεις στον εξώστη και στο λιακωτό και να υψώσεις τη σημαία της βούλησης των αδικουμένων. Οχι υποκλίσεις και τεμενάδες ανοχής! "Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης" και γέννημα της οργής - σαλπίζει ο ποιητής μας, με τον "Οδηγητή" του, προς όλους τους καταφρονεμένους. Γενναίε, νεοέλληνα, αφουγκράσου τον...