Κατέδειξε με τον εναργέστερο τρόπο τον πολιτισμικό ιμπεριαλισμό, την ακάθεκτη εισβολή του οποίου αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, - με βασικό και κυρίαρχο εγχώριο έρεισμά του τον - και "μουσικόφιλο" - κ. Χρ. Λαμπράκη.

Το πλαίσιο της συζήτησης το προδιέγραψε από την αρχή η ΓΓ του ΚΚΕ κ. Παπαρήγα απευθυνόμενη προς τον υπουργό Πολιτισμού: "Την πολιτισμική πολιτική δε χαράζετε εσείς, αλλά τα μεγάλα συμφέροντα και οι πολυεθνικές... ", - υπογραμμίζοντας ταυτοχρόνως ότι "ο πολιτισμικός ιμπεριαλισμός που ζούμε δεν είναι ανίκητος. Θα ηττηθεί από το Λαό...".

1. Το υπουργείο Πολιτισμού καταφρονεί βάναυσα τον μέγιστο επιζώντα θεατράνθρωπο της χώρας μας - τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Οχι μόνο αρνείται να συμβάλει κατά 25% στην κοινοτική επιχορήγηση του θεατρικού εργαστηρίου του, αλλά και αποφεύγει - ο ίδιος ο υπουργός Πολιτισμού - να τον δεχτεί και να τον ακούσει, - εγκαινιάζοντας έτσι, κατά τις εντολές του προϊσταμένου του μεγαλοεκδότη, ένα νέο πολιτισμικό και πνευματικό απαρτχάιντ.

2. Ο εκλεκτός του υπουργείου Πολιτισμού - και ουσιαστικός υπερυπουργός - καταστρέφει το Πάρκο της Ελευθερίας, παρά την αντίθετη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και παρά τις αντιδράσεις των οικολογικών οργανώσεων. Και το καταστρέφει - προκλητικότατα - εν ονόματι του πολιτισμού, φυσικά!

3. Μπλοκάρεται στο Εθνικό Τυπογραφείο απόφαση χαρακτηρισμού οικοπέδου ως Αρχαιολογικού χώρου (λείψανα ναού της Αρτέμιδας) και αναπέμπεται η απόφαση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, - προκειμένου, προφανώς, να κρίνει ότι όταν το οικόπεδο ανήκει σε υπουργό ή σε συγγενικό του πρόσωπο, ο αποχαρακτηρισμός επέρχεται... αυτοδικαίως!

4. Προπαγανδίζεται με το χυδαιότερο δυνατό τρόπο η ευτέλεια του έρωτα και της ζωής από δεκάδες ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, με τα λεγόμενα "ροζ τηλέφωνα" και με ταινίες υποκουλτούρας, - χωρίς κανείς να νοιάζεται για την ποιότητα της ψυχαγωγικής και πνευματικής τροφής που δίνεται στα παιδιά αυτής της ταλαίπωρης κοινωνίας.

5. Λογοκρίνονται, όμως, κατάφωρα, τα ίδια τηλεοπτικά κανάλια, επειδή τόλμησαν να ασχοληθούν με τις οικονομικές δοσοληψίες και δραστηριότητες του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, - όπως λογοκρίνονται και όλα τα ΜΜΕ, προκειμένου να μην περάσει τίποτε ενοχλητικό για τον αρχινονό του πολιτισμού και προκειμένου, μέσα σε συνωμοσία σιωπής, να ολοκληρωθεί η άλωση των πάντων.

"Οταν εμφανίζονται ως πολιτιστικά ισοδύναμα το Μέγαρο Μουσικής και η Ακρόπολη, όταν δηλαδή, η συγκυριακή σκοπιμότητα, η παρακμή και η τέχνη για λίγους (μακριά από το Λαό) συγκρίνονται και εξομοιώνονται με μια ολόκληρη ιστορική, πολιτισμική και φιλοσοφική περίοδο, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της αυθαιρεσίας, αλλά και την προσπάθεια ευτελισμού, γελοιοποίησης και μηδενισμού...

"Η διάβρωση συνειδήσεων, το κοίμισμα των ανησυχιών, το κόψιμο ριζών, η κοινωνική μαλάκυνση, αποτελούν πανίσχυρα όπλα και με ψυχρό υπολογισμό τα χρησιμοποιούν αδίστακτοι μοντέρνοι μαυραγορίτες, κοινοί παλιάνθρωποι με μεγάλα ονόματα, αδίστακτα άτομα που δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, - μορφωτικά, καλλιτεχνικά και μουσικά λούμπεν - που εμφανίζονται, τάχα, ως σπουδαίοι...".

Τι να προσθέσουμε; Ζήτω η συναινετική βαρβαρότητα!