Παρόλο που ως καλλιτέχνης θεωρείται από αρκετούς μεγάλος, ως υπουργός Πολιτισμού αποδείχτηκε αρκετά μικρός, στην κυριολεξία "μικρούτσικος", για να συζητήσει και να τοποθετηθεί επί της ουσίας σ' ένα τόσο σπουδαίο θέμα όπως είναι ο πολιτισμός στη χώρα μας, η προστασία του και η ανάπτυξή του. Ο λόγος για τον Θ. Μικρούτσικο, που αν μη τι άλλο στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή της επερώτησης του ΚΚΕ για τον πολιτισμό παρουσιάστηκε τουλάχιστον ξένος ως προς το χώρο από τον οποίο έγινε γνωστός. Το χώρο της τέχνης και της δημιουργίας που γίνεται κτήμα του λαού, διδάσκει και διδάσκεται απ' αυτόν, διαπλάθει συνειδήσεις και διαπλάθεται απ' αυτές, διαπαιδαγωγεί και διαπαιδαγωγείται.

Είναι δύσκολο να αποδώσουμε ολόκληρη την εικόνα που παρουσίασε η κυβέρνηση στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή. Κι ακόμη πιο δύσκολο είναι να αποδώσουμε ορισμένες σκηνές "απείρου κάλους" των κυβερνητικών παραγόντων, που αν μη τι άλλο αποτελούν εξευτελισμό κάθε έννοιας σοβαρού διαλόγου, υποτίμηση της νοημοσύνης του ανθρώπου απ' όποια πλευρά κι αν εξεταστεί το ζήτημα. Οι βουλευτές του ΚΚΕ άσκησαν εντονότατη κριτική για το ξεπούλημα του πολιτισμού στο ιδιωτικό κεφάλαιο, για την παράδοση της πολιτιστικής δημιουργίας στα χέρια των επονομαζόμενων χορηγών, για τη μετατροπή της σε εμπόρευμα. Και τι απάντησε σ' αυτό η κυβέρνηση; Ο υφυπουργός Πολιτισμού Ν. Σηφουνάκης που ανέλαβε εργολαβικά να απαντήσει κατέφυγε στην ετοιμολογία της λέξεως "χορηγός", και αφού απέδειξε ορθώς ότι πρόκειται για αρχαιοελληνική λέξη και αρχαιοελληνικό θεσμό, ανακάλυψε το... ακαταμάχητο επιχείρημα: Δεν μπορούμε, λέει, να καταργήσουμε τους χορηγούς. Είναι αρχαιοελληνική εφεύρεση και κληρονομιά. Δόξα τω θεώ! Μάθαμε επιτέλους γιατί η κυβέρνηση παρέδωσε στους ιδιώτες τα κρατικά θέατρα, τις κρατικές ορχήστρες, τη Λυρική Σκηνή με το τελευταίο νομοσχέδιό της. Σου λέει το επιτάσσει το αρχαιοελληνικό πνεύμα (Εδώ γελάνε ή κλαίνε;). Ευτυχώς που οι κυβερνητικές εμπνεύσεις δε φτάσανε ακόμα στην αρχαία Σπάρτη γιατί αν φτάσουν προβλέπεται να μας πετάξουν όλους στον Καιάδα - αν και το έχουν κάνει ήδη κρίνοντας τα πράγματα από πολιτιστική άποψη. Οπωσδήποτε τέτοια αξιολύπητη παρουσία ανθρώπων σαν την προχτεσινή των υπουργού και υφυπουργού Πολιτισμού δεν πρέπει να την εύχεται κανείς ούτε για τον χειρότερο εχθρό του.

Με τη συζήτηση της επερώτησης του ΚΚΕ δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστωθεί με τον πιο επίσημο τρόπο ότι ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός που μας κατακλύζει, η υποκουλτούρα που καθημερινά μας σιδερώνει τα μυαλά, τα πλαστικά σόου με τις... γλάστρες, ο εξευτελισμός κάθε τι όμορφου, όπως ο έρωτας και οι ανθρώπινες σχέσεις, η βαρβαρότητα ως στοιχείο κοινωνικής συμπεριφοράς, ο εξευτελισμός της γυναίκας και ο υποβιβασμός της σε ιλουστρασιόν φαντασίωση δεν είναι κάποια πρόσκαιρα φαινόμενα. Είναι συγκεκριμένη ταξική πολιτική επιλογή της κυρίαρχης τάξης για την αλλοτρίωση και τον έλεγχο του λαού. Δεν είναι προδικασμένο όμως ότι κάτι τέτοιο θα περάσει. Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορεί να πάρει την υπόθεση του πολιτισμού στα χέρια του. Μπορεί να το πράξει και τώρα, αρκεί, όπως τόνισε και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, να γίνει ο ίδιος χορηγός.