Πρωτοβουλία που απευθύνεται σε όλους τους καθηγητές, τους γονείς, τους μαθητές και τους εργαζόμενους αναλαμβάνει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών προκειμένου με τον συντονισμό όλων να διεκδικηθεί το αίτημα της αναβάθμισης της παιδείας και της υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της.

Με βάση την πρωτοβουλία αυτή η ΔΕΕ εκτιμάει ότι πριν το Πάσχα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί σε κάθε ΕΛΜΕ συγκέντρωση, συζήτηση και απόφαση για αγώνα όλων των παραπάνω φορέων καθώς επίσης και συλλαλητήρια διαμαρτυρίας από τους παραπάνω φορείς στις μεγάλες πόλεις.

Σε σχετική προκήρυξή της η ΔΕΕ υπογραμμίζει ότι το πρόβλημα της παιδείας θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνο με την ανάπτυξη ενός ευρύτατου κοινωνικού μετώπου διεκδίκησης στο οποίο οι εκπαιδευτικοί έχουν τον πρώτο λόγο. Υπογραμμίζει δε ότι η κρίση που μαστίζει την παιδεία, στοιχείο μίας γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής, επιτείνεται από την αδράνεια, τον αποπροσανατολισμό και την απαισιοδοξία που διοχετεύονται επιδέξια, μεθοδικά και συστηματικά από πολλές μεριές και με πολλούς τρόπους. Και συνεχίζει:

"Για τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, "ΣΥΝ", που συνθέτουν τη διοίκηση της ΟΛΜΕ και πολλών ΕΛΜΕ, η συναίνεση και η πρόσδεσή τους με τις επιλογές των πολιτικών τους χώρων, την πολιτική της σύγκλισης, της λιτότητας, του Μάαστριχτ και της αφαίρεσης δικαιωμάτων είναι προφανής. Συνεργάζονται μεταξύ τους μοιράζοντας τους ρόλους: Η ηγεσία της ΠΑΣΚ ανταλλάσσει τακτική με την ηγεσία της ΔΑΚΕ, ενώ ο "ΣΥΝ" παίζει το ρόλο του μεσάζοντα και του άλλοθι. Αλλοτε, εισηγούνται ομόφωνα την αδράνεια και άλλοτε "διαφωνούν" για να αδρανήσουν. Η συμπεριφορά τους επί τέσσερα χρόνια είναι η πιο ασφαλής μαρτυρία, το ίδιο και όσα έγιναν την τελευταία περίοδο. Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να στηρίξουν αγώνες. Ο κλάδος πρέπει να λύσει το πρόβλημα της ηγεσίας που είναι κρίσιμο".

Η ΔΕΕ καταγγέλλει ότι σχέδια και αρνητικές κινήσεις προετοιμάζονται στην εκπαίδευση και τα σχετικά δείγματα πληθαίνουν: Οι δαπάνες που μειώνονται, η υποδομή, το περιεχόμενο, οι συνθήκες λειτουργίας, τα δικαιώματα, το εισόδημα, η σύνταξη, η περίθαλψη, το ωράριο, οι διορισμοί και η μονιμότητα. "Είναι φανερό, τονίζει η ΔΕΕ, ότι σημαδεύουν στο ψαχνό. Με τη χειραγώγηση, τον εκβιασμό και την υποβάθμιση στοχεύουν στην ίδια την υπόσταση του εκπαιδευτικού. Αδημονούν να ξεριζώσουν το παράδειγμα του εκπαιδευτικού, που αγωνίζεται και διεκδικεί, από τη συνείδηση της νεολαίας. Θέλουν να κατασκευάσουν το δικό τους πρότυπο - υπηρέτη, τον υποβαθμισμένο υπάλληλο με το σκυμμένο κεφάλι, έτοιμο να εκτελεί όποια εντολή όσο αντιδραστική και αν είναι".

Με βάση όλα τα παραπάνω η ΔΕΕ υπογραμμίζει ότι η ανάγκη για αντίσταση και διεκδίκηση είναι επιτακτική γιατί οι συνέπειες από την κατάρρευση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης θα είναι τραγικές όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για τους εκπαιδευτικούς και για τους γονείς. Γι' αυτό, καταλήγει, μέτρο της αντιμετώπισης οποιασδήποτε πολιτικής δύναμης πρέπει να αποτελεί η στάση που κρατά στην πράξη για την υπεράσπιση της παιδείας σαν δημόσιο αγαθό, που δεν είναι εμπορεύσιμο είδος.