Τη μείωση των τιμών των τεύτλων και της παραγόμενης ζάχαρης, ετοιμάζεται να επιβάλει στο αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τη διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) και τις ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ. Την ίδια στιγμή, η παραγόμενη ζάχαρη στην Ελλάδα δεν επαρκεί για τις ανάγκες της, ενώ τα τελευταία χρόνια εισάγονται χιλιάδες τόνοι για να καλυφθούν οι ελλείψεις της εσωτερικής αγοράς.

Προχτές, στο υπουργείο Γεωργίας έγινε άλλη μια σύσκεψη με τη συμμετοχή της διοίκησης της ΕΒΖ και των διοικήσεων των ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ, προκειμένου να καθοριστούν οι τελευταίες λεπτομέρειες, πριν ανακοινωθούν οι τελικές αποφάσεις, που θα έχουν αρνητικές συνέπειες σε βάρος των τευτλοπαραγωγών και των εργαζομένων στην ΕΒΖ. Αφού συζήτησαν τα σχετικά, συμφώνησαν χτες, να ξανασυσκεφτούν σε 15 μέρες, ώστε να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις και οι ξεπουλημένες διοικήσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ ανέλαβαν στο διάστημα αυτό, να καταπραϋνουν τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των τευτλοπαραγωγών.

Οι δυσμενείς αποφάσεις, που ετοιμάζεται να πάρει το υπουργείο Γεωργίας, σε βάρος των τευτλοπαραγωγών, αφορούν:

• Την αλλαγή στην κατανομή ποσόστωσης. Το συμβόλαιο δε θα αναφέρει πια στρέμματα, αλλά τόνους ακατέργαστης ζάχαρης. Δηλαδή οι ποσοστώσεις θα δίνονται με βάση την ποιότητα σε ακατέργαστη ζάχαρο, που θα βάζει η ΕΒΖ στις παρτίδες που παραδίδονται από τους τευτλοκαλλιεργητές. Η αλλαγή αυτή προωθείται με την αιτιολογία ότι ενώ η ποσόστωση που επιβάλλει στη χώρα μας η ΕΕ αναφέρεται σε ποσότητα ζάχαρης (290.000 τόνοι Α και 29.000 τόνοι Β), μέχρι τώρα η κατανομή στους παραγωγούς γινόταν σε καλλιεργούμενη έκταση.
• Καθιερώνονται τρεις τιμές στα τεύτλα, με βάση την περιεκτικότητα στη ζάχαρη. Η βασική Α, η Β (65% της Α) ανάλογα με τις ποσοστώσεις Α και Β της ΕΕ στην παραγωγή και η Γ (50% της Α) για τεύτλα εκτός ποσοστώσεων, από τα οποία παράγεται ζάχαρη που πρέπει να διατεθεί σε χώρες εκτός ΕΕ. Μέχρι σήμερα, η ΕΒΖ πληρώνει ενιαία τιμή για όλη την παραγωγή. Με τον τρόπο αυτό, μεταφέρονται στους παραγωγούς το βάρος των εισφορών στην ΕΕ και οι διαφορές στις τιμές πώλησης.
• Με την καθιέρωση των τριών τιμών, λέει η ΕΒΖ, είναι αδύνατηη εξόφληση των παραγωγών πριν την ολοκλήρωση της κατεργασίας όλων των ελληνικών τεύτλων και τον επιμερισμό ποσοστώσεων και τιμών. Ετσι, οι τευτλοπαραγωγοί θα εισπράττουν το 90% της τιμής ένα μήνα μετά την παράδοση και η εξόφληση θα γίνεται "μετά την οριστικοποίηση της παραγωγής έτους".
• Μειώνεται η συμμετοχή της ΕΒΖ στα έξοδα μεταφοράς των τεύτλων στα εργοστάσια, για να μην ενθαρρύνουν τους αγρότες να καλλιεργούν σε απομακρυσμένες περιοχές. Ετσι, θα συνεχίσει να συμμετέχει στις δαπάνες μεταφοράς για αποστάσεις μέχρι 80 χιλιόμετρα από τα εργοστάσια, ενώ τη δαπάνη της επιπλέον απόστασης θα την επιβαρύνεται ο καλλιεργητής.

Στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής, μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων στα πέντε εργοστάσια της ΕΒΖ και προωθούνται 300 απολύσεις με τη μορφή της εθελουσίας εξόδου με κίνητρα που υπολογίζουν ότι θα μειώσουν το κόστος κατά 2,5%, φορτώνοντας αντίστοιχα τα ταμεία το κόστος. Ολα αυτά στο όνομα της αύξησης των κερδών της ΕΒΖ. Με όλα αυτά αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση, μέσω της μετοχοποιημένης και μερικώς ιδιωτικοποιημένης ΕΒΖ, όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για αύξηση της παραγωγής και κάλυψη των αναγκών της χώρας, αλλά, αντίθετα, το μόνο που την απασχολεί είναι η αύξηση των κερδών σε βάρος της τευτλοκαλλιέργειας (μιας από τις δυναμικότερες στη χώρα), των τευτλοκαλλιεργητών, των εργαζομένων, αλλά και της εθνικής οικονομίας.