Μέσα στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση της ΚΝΕ για τα 24χρονα της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Απόδειξη ότι το σύνθημα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία" παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε και εμπνέει τους νέους για να δώσουν τις δικές τους μάχες στις επάλξεις του αγώνα, ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας παιδείας, στην κατάργηση των κατακτήσεων των εργαζομένων, για την απελευθέρωση των λαών από τους διάφορους "προστάτες". Ο Νίκος Χριστάνης,μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφερόμενος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην εκδήλωση στα μηνύματα του Πολυτεχνείου, τόνισε μεταξύ άλλων: "Οι ανησυχίες, οι αγώνες του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα. 24 χρόνια μετά δεχόμαστε μια ανελέητη επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Πατώντας στην υποβάθμιση που έχουν καταδικάσει ΑΕΙ και ΤΕΙ με την πολιτική τους, με το νέο νόμο του Αρσένη, που το βάφτισαν "μεταρρύθμιση", προχωρούν σε νέα συμβατικά προγράμματα σπουδών στα προγράμματα σπουδών επιλογής, για να ξεμπερδέψουν και με αυτό το μορφωτικό υπόβαθρο που έχει σήμερα το πανεπιστήμιο, να γίνει η περιβόητη προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς. Εγιναν πιο θερμοί οι δεσμοί της εξάρτησης με τις ΗΠΑ, τότε ήταν το "στρατηγέ μου" ο στρατός σας, τώρα είναι "Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ" του κ. Σημίτη. Αυτοί που ώθησαν στην επιβολή του Αττίλα σήμερα ολοκληρώνουν το έργο με τη διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου".

"Καλείται λοιπόν η δική μας γενιά να δώσει τη δική της απάντηση. Θα αποδεχτούμε το μοντέλο του απασχολήσιμου, που γυρνάει από ίδρυμα σε ίδρυμα για μια ψευτοκατάρτιση; Θα δεχτούμε να γίνουμε το φτηνό επιστημονικό δυναμικό που θα συμβάλει στην πιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου από τις τσέπες των εργαζομένων δηλαδή των γονιών μας;".

Καταλήγοντας ο Ν. Χριστάνης τόνισε πως "το Πολυτεχνείο επιβεβαίωσε την ακλόνητη πίστη των κομμουνιστών ότι τη χούντα θα την ανατρέψει ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, έτσι λοιπόν τους νόμους θα τους ανατρέψει η συμμαχία των φοιτητών, των μαθητών, των εργατών, των αγροτών, που θα σφυρηλατήσουν το δικό τους μέτωπο".

Το πανεπιστήμιο "σείστηκε" όταν οι νέοι κομμουνιστές ένωσαν τις φωνές τους τραγουδώντας το "Ακορντεόν", "Πότε θα κάνει ξαστεριά", την "Παράγκα", "Το εμβατήριο", όταν σήκωσαν και ανέμισαν ψηλά το τιμημένο κόκκινο λάβαρο, ζωντανεύοντας τις αναμνήσεις της νύχτας που πνίγηκε στο αίμα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου. Των νέων που δε δίστασαν να προτάξουν τα στήθια τους για να απαλλαγεί η χώρα από την τυραννία της χούντας των πραξικοπηματιών και των ΗΠΑ.