Στις 29 - 30 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε το 33ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Αρμενίας (ΚΚΑ). Μιλήσαμε με τον Ελισσαίο Βαγενά, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ, που, εκπροσωπώντας το Κόμμα, συμμετείχε στο εν λόγω συνέδριο.

- Ποια η κατάσταση του κομμουνιστικού κινήματος στην Αρμενία;

- Κατ' αρχάς πρέπει να σημειώσουμε πως το 1991 έγινε μια προσπάθεια να αυτοδιαλυθεί το ΚΚ Αρμενίας. Προσπάθεια που προερχόταν από την ίδια την ηγεσία του κόμματος και που αν υλοποιούνταν θα ισχυροποιούσε ακόμη περισσότερο τον αντικομμουνισμό και το εθνικιστικό κλίμα που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή στην Αρμενία.

Τα σχέδια αυτά όμως δεν πέρασαν! Το ΚΚ Αρμενίας με την παρέμβαση των μελών και στελεχών του, που δε λιποτάκτησαν σε εκείνες τις δύσκολες συνθήκες, άντεξε την επίθεση και πέρασε σε μια πορεία ανασυγκρότησης των δυνάμεών του.

- Ποια τα αποτελέσματα αυτής της ανασυγκρότησης των δυνάμεων του ΚΚΑ; - Το ΚΚΑ έχει σήμερα πάνω από 50 χιλιάδες μέλη, εκδίδει την εφημερίδα "Αϊστάνι Κομμουνίστ" ("Κομμουνιστής της Αρμενίας") με 5 χιλιάδες αντίτυπα, στις προεδρικές εκλογές ο υποψήφιος του κόμματος πήρε 7%, ενώ στις βουλευτικές εκλογές το ΚΚΑ συγκέντρωσε το 12% των ψήφων και εξέλεξε 7 βουλευτές. Πρόσφατα μαζί με άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης δημιούργησε την Ενωση των λαϊκοπατριωτικών δυνάμεων της Αρμενίας.

- Ποια η επιρροή του ΚΚΑ στα συνδικάτα;

- Οταν μιλάμε για συνδικάτα στη σημερινή Αρμενία, πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής:

Το 1920, όταν εγκαθιδρύθηκε η σοβιετική εξουσία στην Αρμενία, οι Αρμένιοι ήταν λίγο περισσότεροι από 700 χιλιάδες. Κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής περιόδου, έως το 1990, είχαν φτάσει σχεδόν τα 4 εκατομμύρια. Σήμερα στη χώρα υπάρχουν όχι παραπάνω από 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι υπόλοιποι έχουν "σκορπίσει" σε ολόκληρο τον κόσμο σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Το Ερεβάν, πρωτεύουσα της Αρμενίας, είναι σήμερα, κατά ομολογία των ντόπιων, μια "μισοάδεια πόλη". Να γιατί από πολλούς συνέδρους του 33ου Συνεδρίου του ΚΚ Αρμενίας σημειώθηκε πως η σοβιετική περίοδος ήταν για την Αρμενία ένας "Χρυσός αιώνας".

Περνώντας τώρα στην ερώτησή σας, θα καταλάβατε πως η αποδιοργάνωση της οικονομίας, η εγκατάλειψη της βιομηχανίας, έχουν συρρικνώσει και την εργατική τάξη της χώρας. Συνδικάτα βέβαια υπάρχουν, όμως, όπως και σε άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ελέγχονται από μια ηγεσία, που μόνος σκοπός ύπαρξής της είναι η διαχείριση και εκμετάλλευση της περιουσίας, που είχαν τα συνδικάτα από την προηγούμενη σοσιαλιστική περίοδο. Η καταστροφή της βιομηχανικής βάσης και νέα προβλήματα, όπως η ανεργία και ο πρωτόγνωρος φόβος, για τους εργαζομένους στην πρώην ΕΣΣΔ, μη χάσουν τη δουλιά τους από τους νέους ιδιοκτήτες των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων, σε περίπτωση που αναπτύξουν συνδικαλιστική δράση,εμποδίζει οπωσδήποτε και την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, την ανάδειξη ταξικών ηγεσιών στα συνδικάτα.

Το ΚΚΑ προσπαθεί να δουλέψει στην κατεύθυνση ανάπτυξης του εργατικού κινήματος, όμως σ' αυτόν το δρόμο αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες.

- Πώς βλέπει το ΚΚΑ τη διέξοδο της χώρας από τη σημερινή κρίση;

- Το ΚΚΑ εκτιμά πως μόνο ο σοσιαλισμός, η σοβιετική εξουσία, μπορεί να είναι ο δρόμος της σωτηρίας και της αναγέννησης της Αρμενίας και προσπαθεί να αγωνιστεί σ' αυτήν την κατεύθυνση.

Ταυτόχρονα, πιστεύει πως η ένταξη της Αρμενίας στην Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, υπέρ της οποίας φέτος το ΚΚΑ συγκέντρωσε 900.000 υπογραφές,θα βοηθήσει στην αναζωογόνηση της οικονομίας και στη λύση ορισμένων άμεσων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός.

Γενικά το ΚΚΑ θεωρεί πως στόχος πρέπει να είναι μια ανανεωμένη Ενωση των Λαών της πρώην ΕΣΣΔ, στην οποία θα γίνει δυνατό, μεταξύ των άλλων, να λυθεί και το πρόβλημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ και τα άλλα διεθνικά προβλήματα που έχουν προκύψει στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ και που θα προσθέταμε πως όχι λίγες φορές έγιναν και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε βάρος των λαών.

Βέβαια, όπως και το ίδιο το ΚΚΑ εκτιμά, αυτά τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν χωρίς τις κοινές και συντονισμένες προσπάθειες των Σοβιετικών κομμουνιστών, των κομμουνιστών δηλαδή από όλες τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Αν δε συζητήσουν και δεν καταλήξουν οι κομμουνιστές της πρώην ΕΣΣΔ σ' αυτά τα ζητήματα, είναι δύσκολο έως αδύνατο να "σβήσουν" αυτές οι διεθνικές "πυρκαγιές".

Ετσι, η είσοδος του ΚΚΑ στην οργάνωση, στην οποία συμμετέχουν όλα τα ΚΚ από την πρώην ΕΣΣΔ, στην Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, που αποφασίστηκε στο 33ο Συνέδριο του κόμματος, μπορεί να βοηθήσει παραπέρα το ΚΚΑ τόσο στο συγκεκριμένο ζήτημα, όσο και στο συντονισμό της δράσης του με το υπόλοιπο κομμουνιστικό κίνημα της ΕΣΣΔ.

Κ. Χ.