Υπό τη χαρακτηριστική διαπίστωση - ανεξάρτητα πώς ακριβώς την εννοεί και τη διατυπώνει - "η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και η πτώση του κομμουνισμού, με όσα συνεπάγονται, οδήγησαν σε δραματική συρρίκνωση του συνδικαλισμού την τελευταία δεκαετία", το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ΔΓΕ) δίνει τα παρακάτω στοιχεία σε έκθεσή του, με τίτλο "Η εργασία στον κόσμο 1997 - '98": Στις περισσότερες χώρες που εξετάστηκαν, μόνο το 20% των εργαζομένων εκπροσωπείται στα συνδικάτα. Η πιο θεαματική μείωση, 36% κατά μέσον όρο, συντελέστηκε στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Συρρίκνωση σημειώθηκε και στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες με πιο εντυπωσιακό ρεκόρ στη Γαλλία, όπου το συνδικαλιστικό κίνημα έχασε το 31,2% του δυναμικού του, για να πέσει στα πιο χαμηλά επίπεδα των δυτικών χωρών, στο 9,1%. Μείωση παρατηρήθηκε, επίσης, στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, αλλά και στη Γερμανία, όπου μετά την ενοποίηση ακολούθησε μείωση της τάξης του 20%.

Είναι αλήθεια ότι τα καταθλιπτικά αυτά στοιχεία προσφέρονται για πολλή συζήτηση και ακόμα πιο πολλά συμπεράσματα, αλλά αξία έχει να σημειωθεί και η επισήμανση του ΔΓΕ, ιδιαίτερα για τη Γαλλία, όπου, παρότι οι συνδικαλισμένοι εργάτες μειώθηκαν, αυξήθηκαν οι απεργιακοί αγώνες. Υπάρχει - αναφέρεται - ένας τύπος μαχητικού συνδικαλισμού, που μπορεί να κινητοποιεί πολύ μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων από τους συνδικαλισμένους.