ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). -

Η Κομισιόν αναμένεται να υιοθετήσει την ερχόμενη Τετάρτη την πρόταση "μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία", αγνοώντας προκλητικά τις "δεσμεύσεις" του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Λουξεμβούργου και απαιτώντας "επειγόντως" την άρση των ελληνικών επιφυλάξεων στην κοινοτική χρηματοδότηση της Τελωνειακής Ενωσης. Η εισήγηση του αρμοδίου επιτρόπου, Χανς βαν ντε Μπρουκ, αποτελεί μια κατάφωρη παραβίαση των ομόφωνων αποφάσεων του Λουξεμβούργου, αφού από τη μια ενισχύονται όλες οι προσφορές προς την Αγκυρα και, από την άλλη,παρακάμπτεται προκλητικά όλο το πλέγμα προϋποθέσεων που έθεσαν οι αποφάσεις του Λουξεμβούργου για την "αναβάθμιση" των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την πρόταση της Κομισιόνλείπει εντελώς ολόκληρη η παράγραφος 36 των αποφάσεων του Λουξεμβούργου ή, έστω, ακόμη και μια οποιαδήποτε αναφορά ή νύξη σ' αυτήν. Η παράγραφος 36 αποτελεί μια από τις έξι παραγράφους των αποφάσεων του Λουξεμβούργου που αναφέρονται ειδικά στην "ευρωπαϊκή στρατηγική για την Τουρκία" και στην οποία "υπενθυμίζεται" ότι η "ενίσχυση των δεσμών" εξαρτάται, εκτός των άλλων, "από την καθιέρωση ικανοποιητικών και σταθερών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, από τη διευθέτηση των διαφορών ιδίως διά της δικαστικής οδού, ειδικότερα δε από το Διεθνές Δικαστήριο, καθώς και από την υποστήριξη των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για τον πολιτικό διακανονισμό του Κυπριακού". Σαν να μην έφτανε αυτό, η Κομισιόν, επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο, δεν αρκείται στην"επιλεξιμότητα" της Τουρκίας για προσχώρηση στην Κοινότητα - που επιβεβαιώθηκε ομόφωνα στο Λουξεμβούργο - αλλά αφού κάνει λόγο για"στρατηγική ένταξης", αναφέρει κατά λέξη ότι "εφ' εξής, η Τουρκία έχει μια θέση στη διαδικασία διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης". Και αυτό λέγεται, όταν, προς το παρόν,η ίδια η Αγκυρα αρνείται να συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή Διάσκεψη της διεύρυνσης και απαιτεί (... ) τα πάντα. Μ' άλλα λόγια, η Κομισιόν καταπατά ομόφωνες αποφάσεις των κυβερνήσεων των κρατών - μελών, μόνο και μόνο για να ενισχύσει συγκυριακά την εξωτερική πολιτική της Αγκυρας, ώστε μέχρι την επόμενη Ευρωπαϊκή Διάσκεψη να έχει επιτύχει τα προσδοκώμενα οφέλη. Αλλά η Κομισιόν δεν αρκείται μόνο στην ανοιχτή υποστήριξη της Αγκυρας. Ταυτόχρονα, η εισήγηση του επιτρόπου θίγει ανοιχτά ένα βασικό στοιχείο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, που είναι η με"νύχια και με δόντια" διατήρηση των επιφυλάξεων στην κοινοτική χρηματοδότηση της Αγκυρας μετά τα Ιμια. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η "υλοποίηση" των προτάσεων "θα εξαρτηθεί" από τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά μέσα και"ιδιαίτερα" από την "εφαρμογή της χρηματοδοτικής συνεργασίας" που προβλέπεται από την Τελωνειακή Ενωση. Κατά συνέπεια, "η Κομισιόν εφιστά την προσοχή στην επείγουσα ανάγκη να υιοθετηθεί από το Συμβούλιο Υπουργών ο χρηματοδοτικός κανονισμός της ειδικής δράσης για την Τουρκία, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή μιας συνολικής και συνεπούς στρατηγικής υπέρ της Τουρκίας". Για να μη θεωρηθεί "ιδιαίτερη πρωτοβουλία", ο επίτροπος Χανς βαν ντε Μπρουκ "υπενθυμίζει"

αφ' ενός μεν ότι η "στρατηγική εμβάθυνσης" των σχέσεων με την Αγκυρα έχει ενεργοποιηθεί ήδη από τον Ιούλη 1997, αφ' ετέρου ότι "η εφαρμογή της χρηματοδοτικής συνεργασίας είναι ένα στοιχείο της στρατηγικής που υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Λουξεμβούργου". Η Κομισιόν δεν πιέζει απλά και μόνο για άρση των ελληνικών επιφυλάξεων χωρίς κανένα αντάλλαγμα,αλλά, ουσιαστικά, ορίζει και χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης της εντολής, αφού "μια πρώτη σύνοδος για τον οικονομικό διάλογο μπορεί να λάβει χώρα πριν το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 1998". Για τις Βρυξέλλες "έχει ιδιαίτερη σημασία η εκκίνηση εντός του πρώτου εξαμήνου του 1998" μιας σειράς πρωτοβουλιών που αφορούν όχι μόνο στην "περαιτέρω εμβάθυνση" των οικονομικών δοσοληψιών, αλλά και στην "προσέγγιση των νομοθεσιών", στη "συμμετοχή σε προγράμματα και οργανισμούς" και την "ενίσχυση" των πολιτικών δεσμών "στα πλαίσια των αποφάσεων του Οκτώβρη 1995", δηλαδή πριν την κρίση των Ιμίων.