Φαίνεται πως εκτός από το "δαίμονα του τυπογραφείου" υπάρχουν "δαίμονες" και στον τομέα διακίνησης και διανομής του Τύπου. Και λέμε "δαίμονες", ίσως συνειδητοί, γιατί αυτή η επίπονη για τους εργαζόμενους σ' αυτόν τον τομέα δουλιά έχει διάφορα στάδια και ορισμένους κρίκους από τη λειτουργία των οποίων εξαρτάται αν στερηθούν ή όχι το δικαίωμα οι αναγνώστες να ενημερώνονται τακτικά και έγκαιρα από τις εφημερίδες. Η "Ολυμπιακή Αεροπορία", π.χ., είναι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες σ' αυτόν τον τομέα, αλλά φαίνεται ότι λειτουργεί με δικά της κριτήρια, ή καλύτερα με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά το γεγονός ότι ο "Ριζοσπάστης" έφτασε χθες στα Χανιά με την επόμενη πτήση και με κίνδυνο να μην φτάσει καθόλου στα σημεία πώλησης όλου του νομού, όπως επίσης δεν μπορεί σε μόνιμη σχεδόν βάση το τελευταίο χρονικό διάστημα να φτάνει στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα (ουσιαστικά είναι σαν να μην έφτασε), το ίδιο γίνεται και στη Ρόδο, ή αντί για τη Μυτιλήνη να βρίσκεται στην Καβάλα, κ.ο.κ. Είναι τυχαίο ότι με τη δικαιολογία του υπέρβαρου φορτίου ο "Ριζοσπάστης" είναι σχεδόν πάντα το θύμα της υπόθεσης, με τις ανάλογες συνέπειες για την κυκλοφορία της εφημερίδας; Και από πού αντλεί το δικαίωμα ο εθνικός αερομεταφορέας να αντιμετωπίζει ανισότιμα τις εφημερίδες;