ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Οι προοδευτικές δυνάμεις των ΗΠΑ υποδέχτηκαν με ικανοποίηση τη συμφωνία που υπογράφτηκε στις 22/2 στη Βαγδάτη από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, και την κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεϊν, για την απρόσκοπτη επανάληψη της επιθεώρησης των τόπων με τα υποτιθέμενα μικροβιολογικά και χημικά όπλα της χώρας αυτής από την Ειδική Επιτροπή του ΟΗΕ (UNSCOM). Ετσι, αποφεύχθηκε ο βάρβαρος βομβαρδισμός από τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, που είναι συγκεντρωμένες στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, και η εξόντωση χιλιάδων Ιρακινών πολιτών.

"Εχουμε αυτή τη συμφωνία. Εμείς νομίζουμε ότι είναι πολύ θετική", δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, Φρεντ Εκχαρντ.

Από την πλευρά του, ο Γκόρντον Κλαρκ, διευθυντής της αμερικάνικης οργάνωσης "Δράση για την Ειρήνη", υπογράμμισε ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί "μια νίκη για τα Ηνωμένα Εθνη και ασφαλώς μια νίκη για το προοδευτικό κίνημα", ενώ πολλοί άλλοι παράγοντες του ειρηνιστικού κινήματος βεβαίωναν ότι η κατακραυγή, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο "να μη βομβαρδιστεί το Ιράκ", εξανάγκασε την κυβέρνηση Κλίντον να μην προχωρήσει στα επιδρομικά της σχέδια.

Ταυτόχρονα, η εφημερίδα "Πιπλ'ς Γουίκλι Γουόρλντ" (PWW), όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, σε κύριο άρθρο της (28/2) με τον τίτλο "Για μια Δίκαιη Ειρήνη στη Μέση Ανατολή", εξηγούσε ότι "οι οργανώσεις ειρήνης χαιρέτισαν αυτή τη συμφωνία, αλλά και έκαναν σαφές ότι ο αγώνας για την επίτευξη μιας περιεκτικής ειρήνης μόλις τώρα αρχίζει".

Και συμπλήρωνε ότι οι οργανώσεις αυτές: "Τονίζουν πως το Ψήφισμα 687 του ΟΗΕ, το οποίο απαιτεί από το Ιράκ να διαλύσει τα όπλα μαζικής γενοκτονίας, επίσης ζητά να μετατραπεί η Μέση Ανατολή σε μια ζώνη απαλλαγμένη από τέτοια όπλα. Η "Δράση για την Ειρήνη" προτείνει μια διεθνή διάσκεψη αφοπλισμού γι' αυτό το σκοπό, περιλαμβανόμενης της διάλυσης του πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ".

"Εμείς θα προσθέταμε", συνέχιζε το άρθρο του "PWW", "πως αυτή η αντίληψη του αφοπλισμού θα πρέπει να εφαρμοστεί σε οικουμενική κλίμακα - για όλες τις χώρες του κόσμου. Αλλωστε, οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο στον κόσμο απόθεμα όπλων μαζικής καταστροφής".

Ανέφερε, κατόπιν, ότι "σ' αυτόν τον σε υπέρτατο βαθμό αλληλοεξαρτώμενο κόσμο, μια νίκη σε ένα μέτωπο μπορεί να ανοίξει το δρόμο για νίκες και σε άλλα μέτωπα. Υπάρχει, για παράδειγμα, η μακρόχρονη άρνηση του Ισραήλ να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, που ζητούν την αποχώρησή του από τα αραβικά εδάφη, τα οποία κατέλαβε το 1967. Η ειρηνευτική διαδικασία που υποσχόταν μια κίνηση προς τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους έχει καθηλωθεί και ματαιωθεί από τους κυνικούς ελιγμούς του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου".

"Το γεγονός", κατέληγε το άρθρο του "PPW", "ότι οι ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν και να ματαιώσουν το βομβαρδισμό, δείχνει πως, με αρκετή πίεση, ακόμα και η μόνη "υπερδύναμη" του κόσμου μπορεί να εξαναγκαστεί να κάνει πίσω. Αυτό είναι μια καλή είδηση για όσους παλεύουν για να αναζωογονηθεί η ισραηλινο-παλαιστινιακή ειρηνευτική διαδικασία. Δε θα πρέπει να γίνει καμιά ανάπαυλα στην πίεση. Ας παλέψουμε για μια ειρήνη στη Μέση Ανατολή, που θα φέρει πραγματική δικαιοσύνη σε όλους τους λαούς της περιοχής που υφίστανται μακρόχρονα δεινά".

Εδώ είναι απαραίτητο να πούμε πως ενώ τόσες ιερές κραυγές αναδύονται από τα έγκατα της Ουάσιγκτον για τα υποτιθέμενα βιολογικά και χημικά όπλα του Ιράκ, η ίδια κάθε άλλα παρά αθώα περιστέρα είναι σ' αυτόν τον τομέα. Τα έχει, μάλιστα, χρησιμοποιήσει. Γράφει, σχετικά, ο γνωστός δημοσιογράφος Αλεξάντερ Κόκμπερν στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Νιου Γιορκ Πρες" (24/2):

"Οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει χημικά ή βιολογικά όπλα σε χώρες, όπως το Πουέρτο Ρίκο, η Κορέα, το Βιετνάμ και η Κούβα (η κυβέρνηση της οποίας έχει υποβάλει καταγγελίες στο Διεθνές Δικαστήριο για πιθανή χρήση τους στα τελευταία δύο χρόνια). Υπήρχε, επίσης, υπόνοια ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν χημικές ουσίες για την καταστροφή των γεωργικών προϊόντων στην Ανατολική Ευρώπη στα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου".

Δεν περιορίστηκαν, όμως, μόνο σε ξένες χώρες. Κατά τον ίδιο δημοσιογράφο, οι ΗΠΑ, για να δικαιολογήσουν τις βομβαρδιστικές απειλές τους κατά του Ιράκ, φωνάζουν ότι ο Σαντάμ Χουσεϊν είναι ένα τέρας, γιατί έχει χρησιμοποιήσει χημικές και βιολογικές ουσίες όχι μόνο κατά του λαού του Ιράν, αλλά και "κατά του δικού του λαού".

Στο σημείο αυτό, ο Κόκμπερν παρεμβάλλει τα εξής στοιχεία: για πρώτη φορά έγινε μια τέτοια χρήση το 1919, όταν η αγγλική Βασιλική Αεροπορία (RAF) ζήτησε από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ την άδεια να χρησιμοποιηθούν χημικά όπλα εναντίον "απειθάρχητων Αράβων", σαν ένα πείραμα. Ο Τσόρτσιλ, που υπηρετούσε τότε στο υπουργείο Στρατιωτικών, απάντησε: "Δεν αντιλαμβάνομαι την υπερβολική λεπτότητα χρησιμοποίησης γκαζιού. Είμαι σφόδρα υπέρ της χρήσης δηλητηριώδους αερίου εναντίον απολίτιστων φυλών". Ωστόσο, παρά τις προτροπές του για τη χρησιμοποίηση από τη RAF υπερίτη, λόγω τεχνολογικών προβλημάτων δεν έγινε δυνατή η χρήση του, αλλά το 1920 ο βρετανικός στρατός χρησιμοποίησε οβίδες αερίου στο Ιράκ "με υπέροχο ηθικό αποτέλεσμα".

Επανερχόμενος στις ΗΠΑ, ο Κόκμπερν σημειώνει ότι η CIA έκανε έρευνα για τη δημιουργία όπλων στρεφόμενων κατά των Αφροαμερικανών. Ενα τέτοιο πείραμα, το 1955, προκάλεσε κάμποσους θανάτους, που προκλήθηκαν από τη διάδοση ενός ιού κοκίτη στην πόλη Παλμέτο της Φλόριδας. Εκατοντάδες παιδιά προσβλήθηκαν. Το 1960, ένα εργοστάσιο χημικών και βιολογικών όπλων στην πολιτεία της Μέριλαντ, που ανήκε στον αμερικανικό στρατό, μπορούσε να παράγει 130 εκατομμύρια κουνουπιών το μήνα. Ο στρατός εξαπόλυσε τέτοια κουνούπια στην πόλη Σαβάνα της πολιτείας Τζόρτζια και στο Αβον Παρκ της Φλόριδας για να εξακριβώσει αν αυτά τα κουνούπια μπορούσαν να διαδώσουν τον κίτρινο πυρετό. Το χωριό Κάρβερ, στο οποίο κατοικούσαν αποκλειστικά μαύροι, ήταν το μέρος όπου επικεντρώθηκαν αυτά τα πειράματα, τα οποία προκάλεσαν σωρεία ασθενειών, όπως βρογχίτιδα, τυφοειδή πυρετό, εγκεφαλίτιδα και θνησιγενή παιδιά.

Στις αρχές του 1951, έγινε μυστική μετάδοση βακτηρίων σε ένα σκάφος του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ στο Νόρφολκ της Βιρτζίνιας, για να προσβληθούν οι μαύροι του πληρώματος του, που ήταν πιο ευαίσθητοι σ' αυτά, από ό,τι οι λευκοί ναύτες. Και στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η μονάδα Ειδικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού έκανε ψεκασμό μικροβίων στο Εθνικό Αεροδρόμιο της Ουάσιγκτον και σε σταθμούς λεωφορείων.

Υπενθυμίζεται ότι, πριν από τη μετάβαση του Ανάν στη Βαγδάτη, ο Πρόεδρος Κλίντον συναντήθηκε με τους συμβούλους του επί της εθνικής ασφαλείας και, έπειτα από εντατική συζήτηση, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η έλλειψη διεθνούς και εσωτερικής υποστήριξης της πολεμικής τακτικής, επιβάλλει μια νέα "διπλωματική προσπάθεια".

Τον ίδιο καιρό και καθώς η κρίση κορυφωνόταν, ο αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Μπιλ Ρίτσαρντσον, είχε αναφανδόν ταχθεί κατά της αποστολής του Ανάν.

Στο Πεντάγωνο, ο υπουργός Αμυνας, Ουίλιαμ Κόεν, ήταν το ίδιο "σκεπτικός". Επί μήνες μίλαγε με πάθος για τον "κίνδυνο από τα χημικά και βιολογικά όπλα του Ιράκ" και όταν ο Χουσεϊν δεν επέτρεψε την πρόσβαση των επιθεωρητών στα προεδρικά κτίρια το Δεκέμβρη, ζήτησε ανοιχτά να γίνει ένα άμεσο στρατιωτικό πλήγμα.

Επίσης, στη διάρκεια αυτών των διεργασιών, ο αντιπρόεδρος Αλ Γκορ υπέδειχνε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να χαρακτηρίσει τον Χουσεϊν "εγκληματία πολέμου".

Τελικά, μετά την υπογραφή της συμφωνίας, όπως έγραψε (23/2) η "Νιου Γιορκ Ποστ": "Αμερικάνοι αξιωματούχοι αντέδρασαν με επιφυλακτικότητα - προειδοποιώντας ότι οι ΗΠΑ προτίθενται να προχωρήσουν σε αεροπορικά πλήγματα, αν η συμφωνία δεν ικανοποιήσει τα αμερικανικά αιτήματα".

"Σκεπτικισμό" έναντι της ίδια συμφωνίας επέδειξαν και διάφορα Ρεπουμπλικανικά και Δημοκρατικά μέλη του Κογκρέσου, ζητώντας και αυτά "άμεση απόδειξη" της "ειλικρίνειας του Σαντάμ". Τόσο αυτοί, όσο και άλλοι αντιδρώντες, επέκριναν δριμύτατα τον Ανάν, κατηγορώντας τον ότι τήρησε "κατευναστική" στάση έναντι του Χουσεϊν και ότι ξεπούλησε τα συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία των ΗΠΑ. Μιλώντας στις 26/2 στη Γερουσία, ο αρχηγός της Ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας, Τρεντ Λοτ, ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία ισοδυναμεί με το ρητό "Ειρήνη με κάθε Τίμημα", που "δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στην απειλή που προβάλλει ο Σαντάμ Χουσεϊν".

Ειδικότερα, ορισμένοι γερουσιαστές ανενδοίαστα ζήτησαν την "απαλλαγή από τον Σαντάμ", δηλαδή την εξόντωσή του, εν μέσω πληροφοριών ότι υπάρχει ένα τέτοιο μυστικό σχέδιο της CIA. Το σχέδιο αυτά, που αποκαλύφθηκε από τους "Νιου Γιορκ Τάιμς", περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη στρατολόγηση αντι-Σαντάμ Κούρδων και σιιτών, για να καταστρέψουν εργοστάσια κοινής ωφέλειας και ραδιοσταθμούς και να κατακλύσουν τον αέρα με προπαγανδιστικές εκπομπές "του ραδιοσταθμού ελεύθερου Ιράκ".

Εύγλωττη ένδειξη για την όλη αυτή αμφίρροπη στάση της Ουάσιγκτον είναι ότι οι επιθεωρήσεις στο Ιράκ θα διεξάγονται υπό τη βαριά σκιά των αμείωτων στρατιωτικών δυνάμεων στον Περσικό Κόλπο, που αποτελούνται - σύμφωνα με επίσημα στοιχεία - από: 30.000 άνδρες. Δύο αεροπλανοφόρα ("Τζορτζ Ουάσιγκτον" και "Ιντιπέντενς"), που φέρουν 100 επιθετικά και 55 άλλα αεροσκάφη. Εκτός από τα αεροπλανοφόρα, 29 άλλα πολεμικά σκάφη - περιλαμβανομένων 2 υποβρυχίων - είναι εφοδιασμένα με επιθετικούς πυραύλους Τόμαχοκ. Παράλληλα, εκατοντάδες πολεμικά αεροσκάφη σταθμεύουν σε χερσαίες βάσεις στον Περσικό Κόλπο και γύρω από αυτόν. Επίσης, περίπου 55 αμερικανικά, γαλλικά και βρετανικά αεριωθούμενα πραγματοποιούν πτήσεις περιπολίας πάνω από τη βόρεια περιοχή του Ιράκ, εξορμώντας από την αμερικανική αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας - αν και, προστίθεται, η Αγκυρα δεν έχει δώσει άδεια να χρησιμοποιηθεί αυτή η βάση και για βομβαρδιστικές επιδρομές κατά του Ιράκ κλπ.

Ηδη, όμως, έχει γίνει καθαρότατο ότι ο αμερικανικός λαός - όπως και η παγκόσμια κοινή γνώμη - είναι αμετακίνητα αντίθετος στην επιδρομική αυτή τακτική και έχει καταγγείλει επανειλημμένα το ρόλο του διεθνούς σερίφη, που έχει αναθέσει στον εαυτό της η επίσημη Ουάσιγκτον.

Αυτό το αίσθημα εκφράστηκε με τον πιο απλό, αλλά σαφέστατο τρόπο από ένα φοιτητή ομιλητή, σε μια πρόσφατη διαδήλωση διαμαρτυρίας στο κέντρο της Νέας Υόρκης, που είπε:

"Αν θέλουμε ο λαός του Ιράκ να έχει μια επιλογή τι κυβέρνηση θα έχει, είναι ανάγκη να βεβαιωθούμε πως η χώρα μας δε δρα σαν ο αμερικανικός διάβολος, όπως την έχει χαρακτηρίσει ο Σαντάμ. Αν σταματήσουμε να οδηγούμε στην πείνα λαούς και να τους στερούμε ιατρικά εφόδια, τότε οι λαοί μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να εκλέξουν τη δική τους κυβέρνηση και να έχουν μια πιο ειρηνική ζωή.

Η προσπάθεια επιβολής της ειρήνης, με το βομβαρδισμό ανθρώπων, δεν είναι ο σωστός τρόπος. Ναι, και οι ΗΠΑ έχουν μια τέτοια υποκριτική πολιτική σχετικά με την κυριαρχία τους πάνω στις κυβερνήσεις άλλων λαών".