Την "τοπική χωροφυλακή" των Βαλκανίων, που θα αποτελείταιαπό ιθαγενείς, συγκροτούν οι Αμερικανοί. Η "νέα τάξη" χρειάζεται και τους ροπαλοφόρους της για να επιβληθεί, αλλά και να εδραιωθεί. Οπως είναι γνωστό από την ιστορία οι κατά καιρούς κατακτητές συγκροτούσαν από ντόπιους μισθοφόρους, που τους στρατολογούσαν για ένα κομμάτι ψωμί, τις τοπικές φρουρές τους, οι οποίες αναλάμβαναν την τήρηση της τάξης. Αυτό ακριβώς επιδιώκουν και σήμερα οι Αμερικανοί με τη συγκρότηση της βαλκανικής πολυεθνικής ταξιαρχίας ταχείας επέμβασης. Οι διαδικασίες επιταχύνονται, ενόψει αύξησης της έντασης στο Κοσσυφοπέδιο.

Οι εγκέφαλοι της "νέας τάξης" εξασφαλίζουν με "ένα σμπάρο δυο τρυγόνια". Από τη μια αυτή καθαυτή τη δύναμη που θα είναι ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα, για να επέμβει, και από την άλλη βάζουν τις βαλκανικές χώρες και τις υποταγμένες σε αυτούς εξουσίες τους σε ένα παιχνίδι για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας. Οι κατά τόπους τοποτηρητές των Αμερικανών διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τα πρωτεία. Πρωτοστατούν η Ελλάδα και η Τουρκία, χώρες με... προνομιακές σχέσεις με τον επικυρίαρχο, καθώς είναι μέλη του ΝΑΤΟ και έπονται η Βουλγαρία, η Ρουμανία και από κοντά η Αλβανία και η ΠΓΔΜ.

Η ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας, μάταια απ' ό,τι φαίνεται, την ανάθεση ρόλου από τους Αμερικανούς, εδώ και κάποιους μήνες, έχει ξεκινήσει εκστρατεία προώθησης των αμερικανικών σχεδίων για συγκρότηση της πολυεθνικής ταξιαρχίας των Βαλκανίων. Περιοδεύει τις βαλκανικές χώρες για να εξασφαλίσει τη συγκατάθεσή τους σχετικά με τη συγκρότηση της ταξιαρχίας και αν είναι δυνατόν την εγκατάστασή της στην Ελλάδα. Από την άλλη υπάρχει και η Τουρκία που διεκδικεί και αυτή την έδρα της ταξιαρχίας, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια άνευ προηγουμένου "ευγενής άμιλλα" μεταξύ των δύο "συμμάχων" χωρών. Η καθεμιά διεκδικεί για τον εαυτό της την πατρότητα της ιδέας. Οι επικυρίαρχοι, όμως, έχουν δείξει τις προτιμήσεις τους υπέρ της Τουρκίας, με αποτέλεσμα η ελληνική κυβέρνηση να εκτίθεται ακόμα περισσότερο και να εκθέτει, βέβαια, τη χώρα στους κινδύνους, που συνεπάγονται αυτοί οι τυχοδιωκτισμοί, προκειμένου να διασφαλίσει έστω κάποια ψίχουλα...

Η κυβέρνηση εγκλωβίζει τη χώρα στο φαύλο κύκλο των τυχοδιωκτικών παιχνιδιών της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης. Στην προσπάθειά της να διεκδικήσει την ανάθεση εκ μέρους των Αμερικανών ρόλου τοποτηρητή στην περιοχή των Βαλκανίων και κατ' επέκταση οικονομικού ρόλου για την άρχουσα τάξη της χώρας στη λεηλασία των χωρών της περιοχής, δε διστάζει για τίποτα. Προσφέρει "γην και ύδωρ" στους ιμπεριαλιστές, για να ετοιμάσουν τις δυνάμεις που θα επεμβαίνουν στα Βαλκάνια. Υπουργοί της περιοδεύουν σαν να πρόκειται για υπαλλήλους του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών. Η υποτέλεια έχει αναχθεί σε νέα "μεγάλη ιδέα" της άρχουσας τάξης. Σε τελική ανάλυση, η κυβέρνηση "επενδύει" στην πολιτική των ιμπεριαλιστών του "διαίρει και βασίλευε", υπονομεύοντας με τον τρόπο αυτό την ειρήνη και υποθηκεύοντας το μέλλον του ελληνικού λαού.