Οι ειδήσεις γύρω από τις πολεμικές εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο δικαιολογημένα ανησυχούν και κινητοποιούν τις δυνάμεις της ειρήνης της περιοχής και της Ευρώπης, που αγωνίζονται να σταματήσει η αιματοχυσία και να μην επεκταθεί η φωτιά του πολέμου και σε άλλες, γειτονικές περιοχές των Βαλκανίων. Η καθημερινή ειδησεογραφία, όμως, δε συμβάλλει στον εφησυχασμό, αλλά αντίθετα στην αύξηση της ανησυχίας για πολλούς λόγους. Ενας απ' αυτούς είναι ότι οι συγκρούσεις ανάμεσα στα στρατιωτικά και αστυνομικά όργανα του σερβικού κράτους και τους ενόπλους του παράνομου "Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου" εντείνονται και επεκτείνονται συνεχώς, με κίνδυνο, κάποια όχι και τόσο μακρινή ώρα, μια σπίθα να τινάξει στον αέρα όλη την μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων.

Στο μεταξύ, η στάση των ηγετικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν είναι τόσο αμφοτερίζουσα όσο μπορεί να φαίνεται από πρώτη όψη. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι χώρες της ΕΕ θεωρούν υπεύθυνο της αιματοχυσίας τη Σερβία και την κυβέρνησή της και τα βομβαρδιστικά τους από καιρό θα είχαν αδειάσει το φορτίο τους επάνω στους γιουγκοσλαβικούς στόχους, αν δε θεωρούσαν ωςβέβαιο ή ενδεχόμενο ότι οι κατά μέτωπο συγκρούσεις με τη Γιουγκοσλαβία (και τη Σερβία) θα άπλωναν τη φωτιά του πολέμου σε όλα τα Βαλκάνια και πέρα απ' αυτά. Υπολογίζουν επίσης ότι η Γιουγκοσλαβία δεν είναι τόσο μαλακό καρύδι και επιπλέον θέλανε να φορέσουν το μανδύα της διεθνούς νομιμότητας, να εξασφαλίσουν δηλαδή την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σ' αυτό τους δυσκολεύει ακόμα η στάση της Μόσχας και της Κίνας και γι' αυτό το λόγο στις διάφορες κυβερνήσεις, όπως, π.χ., στην καγκελαρία της Βόννης, φαίνεται να υπάρχουν δυο γραμμές τακτικής. Εκείνης των "γερακιών", που υποστηρίζει ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και χωρίς την "ευλογία" του Συμβουλίου Ασφαλείας (υπουργός Αμυνας Φόλκερ Ρίε) και της άλλης, της φερόμενης ως διαλλακτικότερης (ΥΠΕΞ Κλάους Κίνκελ), που ζητάει πρώτα το πράσινο φως του ΟΗΕ.

Φαίνεται, επίσης, οι ηγετικοί αυτοί κύκλοι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να τάσσονται - προσωρινά - υπέρ της αυτονομίας και όχι της εθνικής ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, αλλά αυτό σε πρώτη φάση. Σε μια δεύτερη φάση, αργότερα, θα προχωρήσουν και στην υποστήριξη της πλήρους ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.

Για το τι γίνεται στα "μετόπισθεν" και τα παρασκήνια έρχονται στο φως σποραδικές, αλλά αρκετά διαφωτιστικές πληροφορίες, που κατατοπίζουν με αρκετή βεβαιότητα για το πού και ως πού τραβάει η υπόθεση. Στους "Τάιμς της Νέας Υόρκης" έγραφε πρόσφατα ο συνεργάτης τους David Birder (αναδημοσίευση στη "Neues Deutschland", 13/14 Ιούνη), ότι στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ ετοιμάζεται το σκηνικό μιας στρατιωτικής επέμβασης με στόχο να τερματιστούν ο σκοτωμός και ο ξεσπιτωμός. Ομως, ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι στο τέλος δε θα προκύψει μια νέα ύπαρξη στα Βαλκάνια - ας την ονομάσουμε "Μεγάλη Αλβανία"... Ενδεχόμενο λιθάρι της οικοδομής για τη "Μεγάλη Αλβανία" θα μπορούσε να είναι και η Δυτική Μακεδονία, όπου ζουν οι περισσότεροι από τους περίπου 420.000 Αλβανούς το έθνος. Δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθούν και οι 70.000, το λιγότερο, Αλβανοί το έθνος, που κατοικούν στο συνορεύον Μαυροβούνιο καθώς και οι 50.000 στη Νότια Σερβία. Επιπλέον, υπάρχουν περί τους 900.000 μετανάστες Αλβανοί, που υποστηρίζουν τους αγωνιζόμενους συμπατριώτες τους με δωρεές δολαρίων ύψους εκατομμυρίων. Σε ό,τι αφορά τους μακροπρόθεσμους στόχους των Αλβανών του Κόσσοβου, γι' αυτό φρόντισε να υπάρξει σαφήνεια η απεσταλμένη του Ρουγκόβα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Εντίτα Ταχίρα.Τον Απρίλη δήλωσε ότι μετά τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κόσσοβου οι εκεί Αλβανοί θα μπορούσαν να έχουν στο στόχαστρο μια ένωση με την Αλβανία. Η κ. Ταχίρα ήγειρε εδαφικές αξιώσεις απέναντι και σε ένα τμήμα της Μακεδονίας.

Το ενδιαφέρον αυτό άρθρο καταλήγει στην εξής σκέψη, ότι προς το παρόν οι δυτικές δυνάμεις, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, τάσσονται υπέρ μιας διευρυμένης αυτονομίας, για τους Αλβανούς του Κόσσοβου, αλλά δεν προχωρούν τόσο ώστε να υποστηρίξουν μια ανεξάρτητη "Δημοκρατία του Κόσσοβου". Αλλά ό,τι κι αν κάνουν οι ΗΠΑ σ' αυτό το αδιέξοδο, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών επιθέσεων εναντίον των Σέρβων ή μιας αναγκαστικής διάθεσης μιας διευρυμένης αυτονομίας για το Κόσσοβο, αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη με την άποψη αν η απόφαση (αυτή των ΗΠΑ) ενισχύει μια "Μεγάλη Αλβανία" και ποιες νέες συγκρούσεις θα μπορούσε να εξαπλώσει αυτό.

Ας παρακολουθήσουμε όμως και μερικές άλλες πληροφορίες. Ενδιαφέρον έχει, π.χ., η δήλωση του πρωθυπουργού της Αλβανίας, Φάτος Νάνο,ότι τάσσεται υπέρ του βομβαρδισμού των Σέρβων. Τη δήλωση αυτή την έκανε για πρώτη φορά στο Σάλτσμπουργκ και την επανέλαβε δυο μέρες αργότερα. Ο Αλβανός πρωθυπουργός εκφράστηκε μονοσήμαντα υπέρ αμέσων αεροπορικών επιθέσεων του ΝΑΤΟ. ("Ζιντ Ντόιτσε Τσάιτουνγκ" 27/28 Ιούνη, ανταπόκριση από τη Βιέννη).

Και πώς έχουν τα ήσυχα νερά στη Γερμανία; Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το τι γίνεται εδώ, πίσω από τη βιτρίνα των επισήμων δηλώσεων, μας δίνει η "Ντι Τσάιτ", εβδομαδιαία εφημερίδα του Αμβούργου στις 25 Ιούνη.

Το δημοσιογραφικό αυτό όργανο, με συνεκδότη του τον πρώην σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Χ. Σμιτ, γράφει: "Ο αδελφός του πρωθυπουργού Ρουγκόβα, ο Μπουγιάρ Μπουκόσι,που κατοικεί ως εξόριστος στη Γερμανία... εξήγγειλε τώρα ότι η εξόριστη κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να υποστηρίξει την αντίσταση του πληθυσμού. Στην ερώτηση αν σ' αυτά συμπεριλαμβάνονται και στρατιωτικά μέσα, ο Μπουκόσι, που μερικοί τον θεωρούν ως τη μυστική κεφαλή του UCK (σ.σ. "Απελευθερωτικού Στρατού του Κόσσοβου) απάντησε: "Ολα τα μέσα". Τι μέσα είναι αυτά; Από πού προέρχονται; Τα σερβικά κυβερνητικά ΜΜΕ το γνωρίζουν αυτό ακριβώς: Χρήματα και όπλα της μαφίας, από ναρκωτικά και μπράβους, τα οποία μοιράζονται στα Τίρανα σε Μουτσαχεντίν, σε βετεράνους Αφγανούς, σε Νοτιοαφρικανούς μισθοφόρους και σε Γερμανούς νεοναζί. Ηδη τον Οκτώβρη 1996 ο κύριος τίτλος της εφημερίδας του Βελιγραδίου "Dnevni Telegraf" ανήγγειλε: "130.000 τρομοκράτες και λιποτάκτες εκπαιδεύτηκαν στη Γερμανία και τώρα επιστρέφουν".

Οσο παράξενη κι αν είναι η σερβική πολεμική προπαγάνδα, συνεχίζει η "Ντι Τσάιτ", υπάρχουν ενδείξεις ότι το UCK κατευθύνεται από το γερμανογλωσσικό χώρο. Χωρίς καμιά αμφιβολία είναι γεγονός ότι σ' αυτόν (σ.σ. το στρατό) ρέει διαρκώς ένας ποταμός χρημάτων από το μισό εκατομμύριο Αλβανών στη Γερμανία, π.χ., συγκεντρώνει, ανοιχτά, γερμανικά μάρκα για το ταμείο. Η πατρίδα καλεί. Η εφημερίδα "Φωνή του Κόσσοβου", που εκδίδονταν πριν στο Μπόχουμ και τώρα στην Ελβετία, καλεί όχι μόνο σε πολιτική, αλλά και σε χρηματική υποστήριξη του UCK. Ομάδες αυτού του στρατού βασάνισαν, εκτέλεσαν και πέταξαν τη νύχτα σε δρόμους χωριών Αλβανούς που εργάζονταν για τις σερβικές αρχές. Μισθοφόροι γίνονται δεκτοί με ευχαρίστηση. Ισλαμιστές από το Ιράν και την Τσετσενία... είναι στο πλευρό των ανταρτών... Από την Αγγλία έφτασαν τις προηγούμενες βδομάδες περί τους σαράντα στρατιώτες που μπήκαν στην υπηρεσία για χίλια δολάρια το μήνα. Επίσης και πολεμιστές από την Καθολική Κροατία δε λείπουν. Ο πιο υψηλόβαθμος ανάμεσά τους είναι ο παρασημοφορημένος από τον Πρόεδρο Τούτζμαν στρατηγός του κροατικού στρατού Ραχίμ Αντεμί.Ο πολεμικός ήρωας, αλβανικής καταγωγής, διεξήγαγε αιματηρές επιχειρήσεις κατά των Σέρβων αυτονομιστών στην Κροατία και τώρα φέρεται ότι είναι ένας από τους διοικητές του UCK.

Θανάσης ΒΟΡΕΙΟΣ

σποτ

Μισθοφόροι γίνονται δεκτοί με ευχαρίστηση. Ισλαμιστές από το Ιράν και την Τσετσενία... είναι στο πλευρό των ανταρτών... Από την Αγγλία έφτασαν τις προηγούμενες βδομάδες περί τους σαράντα στρατιώτες, που μπήκαν στην υπηρεσία για χίλια δολάρια το μήνα. Επίσης και πολεμιστές από την Καθολική Κροατία δε λείπουν. Ο πιο υψηλόβαθμος ανάμεσά τους είναι ο παρασημοφορημένος από τον Πρόεδρο Τούτζμαν στρατηγός του κροατικού στρατού Ραχίμ Αντεμί. Ο πολεμικός ήρωας, αλβανικής καταγωγής, διεξήγαγε αιματηρές επιχειρήσεις κατά των Σέρβων αυτονομιστών στην Κροατία και τώρα φέρεται ότι είναι ένας από τους διοικητές του UCK