Ο έκτος μακροβιότερος Ιάπωνας πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας θα αφήσει από δω και πέρα την ιστορία να τον κρίνει. Στο φως της λαϊκής ετυμηγορίας, που απέρριψε την κυβερνητική πολιτική, ήταν απολύτως φυσικό ο πρωθυπουργός να ανακοινώσει την παραίτησή του. Γιατί όμως αυτή η παραίτηση έχει προκαλέσει δονήσεις μεγατόνων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στους "άμεσα ενδιαφερόμενους";

Το γεγονός της απόρριψης της ακολουθούμενης πολιτικής, με την αύξηση της έμμεσης φορολογίας και των αθρόων περικοπών στους τομείς της κοινωνικής ασφάλισης, που έχουν φέρει σε δεινή θέση μεγάλα τμήματα του ιαπωνικού λαού, συνοδεύτηκε με την ταυτόχρονη θεαματική άνοδο του Ιαπωνικού Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο είναι και το μοναδικό που έχει παρουσιάσει μία εναλλακτική πρόταση - που όμως δε συμφέρει τους γνωστούς χρηματοοικονομικούς κύκλους - για τη διέξοδο από τη χειρότερη κρίση που διανύει η χώρα από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πάλαι πότε "οικονομική αυτοκρατορία" περνά δύσκολες μέρες και δε διαφαίνονται ελπίδες να βγει από το αδιέξοδο χωρίς μεγάλο κόστος.

Από τη μια βρίσκονται οι πιέσεις από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και τις "συνοδευτικές δυνάμεις", η Ιαπωνία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να λάβει γενναία μέτρα που θα ανορθώσουν την οικονομία και"εκτινάξουν στα ύψη" το γιεν, ώστε να μπορέσει να γίνει ο "κινητήριος μοχλός" της ανάκαμψης όλων των οικονομιών της Νοτιοανατολικής Ασίας, που κλυδωνίζονται επικίνδυνα. Από την άλλη εδράζεται η πεποίθηση ότι τα "γενναία μέτρα" θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας με απρόοπτες και εκρηκτικές, πιθανά, εξελίξεις. Εξελίξεις, που δε θα βοηθήσουν καθόλου τα μεγαλόπνοα σχέδια των χρηματιστηριακών κύκλων...

Χρ. Μ.