- Γιατί καλείτε τους Αθηναίους, τους κατοίκους της πόλης, να υπερψηφίσουν τη "Συμπαράταξη για την Αθήνα" στις δημοτικές εκλογές;

- Δεν τους ζητάμε απλώς και μόνο να ψηφίσουν τη "Συμπαράταξη για την Αθήνα", που δεσμεύεται, όπως έχουμε περιγράψει, να διεκδικήσει μια πόλη για τους κατοίκους της, αυτούς στους οποίους ανήκει. Τους ζητάμε, κυρίως και προπάντων, να γίνουν συμμετοχικοί, να μπουν μέσα στον κοινωνική διαδικασία και να διεκδικήσουν,να αγωνιστούν δίπλα στη Συμπαράταξη για την πόλη που θέλουμε. Να αποφύγουν τις παγιδεύσεις της κυρίαρχης λογικής. Να αποφύγουν την παγίδευσή τους από τους κατασκευαστές εικόνων, που προϋποθέτουν, αλλά και ενισχύουν την κοινωνική χαύνωση για να περάσουν τα μηνύματά τους. Να αντισταθούν στην πολιτική γκλαμουριά.Και να αναπτύξουν ουσιαστικό προβληματισμό για τα δημοτικά πράγματα...

- Αυτός ο προβληματισμός οδήγησε και στη συγκρότηση της "Συμπαράταξης για την Αθήνα", με υποψήφιο δήμαρχο τον Λεων. Αυδή;

- Ο δημοτικός αγώνας έχει και για την "Αθήνα - Πράσινη Πόλη",τη Δημοτική μας Κίνηση, βαθύτατα πολιτικό χαρακτήρα. Και η επιλογή, τελικά, αφορά ουσιαστικά ανάμεσα στη μικροδιαχείριση διαφόρων επουσιωδών στοιχείων και στα μεγάλα ζητήματα της ποιότητας ζωής!

Αυτοί που παραμένουν στο επίπεδο της μικροδιαχείρισης μπορούν ανέξοδα και χωρίς δυνατότητα δημοσίου ελέγχου να επιδίδονται σε δημαγωγία. Οταν όμως φωτίζονται και αναδεικνύονται τα μεγάλα προβλήματα της ποιότητας ζωής, τότε προκύπτουν ουσιαστικές ρήξεις με το κυρίαρχο σύστημα και η μικροδιαχείριση δεν είναι επαρκής. Χρειάζεται παρέμβαση για την αλλαγή του πολιτικού περιβάλλοντος και τέτοιου είδους παρέμβαση δεν αποτελούν οι δημόσιες σχέσεις και οι κοσμικές εκδηλώσεις.

Η Αθήνα σήμερα έχει ανάγκη από μια νέα διαχείριση του περιαστικού περιβάλλοντος, αλλά και του ίδιου του αστικού χώρου. Χρειάζεται μεγαλύτερη παρουσία της φύσης στην περίμετρο και μέσα στην πόλη.

Τα πολεοδομικά κύτταρα, όπως είναι οι συνοικίες και οι γειτονιές, πρέπει να έχουν κατά το δυνατό πλουραλιστικό χαρακτήρα και να μην εκτίθενται στον κίνδυνο "ταξικών εκκαθαρίσεων", με ποικίλες στοχεύσεις, όπως την εγκατάσταση νυχτερινών κέντρων και άλλων υπηρεσιών. Η Αθήνα δεν μπορεί να γίνει νέα Βηρυττός.Πρέπει να αναπτύξει τις παραγωγικές δραστηριότητές της,να προωθήσει τις ήπιες μορφές κυκλοφορίας, να δώσει προτεραιότητα στον πεζό. Να πάψει να είναι μια γκρίζα πόλη. Να ξαναγίνει εστία χαράς για τους κατοίκους.

- Ευκταίο, αλλά πόσο εύκολο είναι να γίνει;

- Η φυσιογνωμία της Αθήνας προσδιορίζεται από την κυρίαρχη πολιτική. Είναι φανερό ότι μέσα σ' ένα γενικότερο πολιτικό κλίμα, όπου βασιλεύουν η ανεργία, το εργασιακό άγχος, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος,δεν είναι δυνατό να έχουμε απότομες ανατροπές που θα εγκαθιδρύσουν έναν "επίγειο δημοτικό παράδεισο". Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο αγώνας περιττεύει.Απεναντίας, πρέπει να ενταθεί, ώστε σε δημοτικό επίπεδο να μπορεί να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή και, παράλληλα, να αναπτυχθούν ελπιδοφόρα κινήματα για το μέλλον.Είναι φανερό ότι οι δημοτικές παρατάξεις που υπόσχονται μια νησίδα ευτυχίας μέσα στο πέλαγος του νεοφιλελευθερισμού απλώς δημαγωγούν.

- Η "Συμπαράταξη για την Αθήνα" δεσμεύεται προγραμματικά για παρεμβάσεις, που ως δημοτική αρχή έχει την πολιτική βούληση να προωθήσει. Σκιαγραφείτε κάποιες προτάσεις της;

- Ο πολιτισμός, για παράδειγμα. Μια ριζοσπαστική δημοτική παρέμβαση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός συμμετοχικού πολιτισμού σε τοπική κλίμακα. Αντί για τα "μεγάλα" γεγονότα, μέσω της παρουσίας διασημοτήτων και τις συνδεόμενες με αυτά κοσμικότητες, ο πολιτισμός πρέπει να έρθει στο επίπεδο της συνοικίας και της γειτονιάς, με το βιβλίο, τη ζωγραφική, την ποίηση, τις κινηματογραφικές λέσχες.

Στην παιδεία, ο δήμος οπωσδήποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δράση μιας συνολικής εκπαιδευτικής πολιτικής, όμως μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της εξωσχολικής παιδείας, προκαλώντας και ενισχύοντας τις διάφορες μορφωτικές εκδηλώσεις,ασχολούμενος με τον πολίτη από τις χαμηλότερες ως τις ανώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Σε μια τέτοια δραστηριότητα, σημαντική θέση κατέχει η φροντίδα για το σχολικό περιβάλλον, το οποίο μέχρι τώρα ανέμελα διαχειρίζεται η δημοτική εξουσία. Ιδιαίτερα οι αυλές των σχολείων μπορεί να αναπτύξουν την αισθητική και τη φυσικότητά τους, προτιμώντας στην ανάγκη ακόμη και το γυμνό χώμα, σε σχέση με τα τσιμεντένια δάπεδα. Είναι κι αυτό μια μορφή σύνδεσης της παιδείας με τη φύση!

- Περιγράφετε μια πόλη που θέλουμε. Μια Συμπαράταξη με δράση ικανή να φέρει αποτελέσματα...

- Η Συμπαράταξη δεν επιδίδεται σε στείρα αντιπολίτευση. Μέσα από το πρόγραμμά της, προκύπτουν αβίαστα εναλλακτικές λύσεις.Εναλλακτικές λύσεις στη διαχείριση του χώρου, στη λειτουργικότητα των κυττάρων της πόλης, στις μορφές κυκλοφορίας, στην κοινωνική αλληλεγγύη και στην ανάπτυξη κοινοτικού πνεύματος μέσα στην πόλη. Η Αθήνα είναι μια πόλη που τρέπει τους ανθρώπους της σε φυγή. Η μάχη για το ξεπέρασμα αυτής της κατάστασης, για την ενίσχυση της ποικιλότητας, της ελκυστικότητας, του καλλιτεχνικού και αισθητικού χαρακτήρα της πόλης, μπορεί να δοθεί και να κερδηθεί.

Αντίθετα, η πρόταση της άλλης πλευράς, ανεξάρτητα από τους "εξωραϊσμούς" και τη συσκευασία με την οποία προσφέρεται, είναι μια πρόταση που βασίζεται στο μοντέλο του μοναχικού καταναλωτή. Του αλλοτριωμένου ανθρώπου. Και του ιδιώτη, ο οποίος είτε εκμεταλλεύεται τους άλλους, είτε αυτός ο ίδιος υφίσταται παθητικά την αλλοτρίωση.