Δύο καίρια ερωτήματα, που αφορούν την ηθική και υλική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, απευθύνουν προς την κυβέρνηση - με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή - οι βουλευτές του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, Μπ. Αγγουράκης, Ν. Γκατζής, Αχ. Κανταρτζής, Δ. Κωστόπουλος, Μ. Μπόσκου, Β. Μπούτας, Στ. Παναγιώτου και Απ. Τασούλας.

Απευθυνόμενοι προς τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπαντωνίου, οι κομμουνιστές βουλευτές ρωτούν τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αντιστασιακών οργανώσεων, αλλά και να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες και δεσμεύσεις για πλήρη ηθική και υλική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου. Επίσης, ζητούν να μάθουν αν η κυβέρνηση προτίθεται να πάρει μέτρα προκειμένου - τουλάχιστον - να αποκαταστήσει πλήρως τις αδικίες που προκάλεσε η ψήφιση των άρθρων 6 και 7 του ν.1976/91 από τη ΝΔ, αποκαθιστώντας τα πράγματα στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την ψήφιση των παραπάνω διατάξεων. Ολόκληρη η Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ γι' αυτό το θέμα έχει ως εξής:

"Υστερα από πολύχρονους αγώνες των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού, των τραυματιών, αναπήρων και θυμάτων του Εμφυλίου Πολέμου, αλλά και την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας, με το ν.1285/1982 αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση, ενώ με τους ν. 1543/1985 και 1813/1988 επιδιώχτηκε η μερική αποκατάσταση των αγωνιστών της, σαν μια μικρή συμβολή της πολιτείας στους πολίτες της.

Στη συνέχεια με τον ν.1863/1989 αναγνωρίστηκε ο Εμφύλιος Πόλεμος 1944 - 1949, αρθήκανε οι συνέπειές του και προβλέφτηκε η αποκατάσταση των θυμάτων του. Ομως, η πλήρης ηθική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου δεν έγινε ακόμα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις τόσο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όσο και της κυβέρνησης της ΝΔ. Αντίθετα, η τελευταία, με το ν.1976/1991, έκοψε τις συντάξεις δεκάδων χιλιάδων αγροτών αντιστασιακών και έβαλε, ταυτόχρονα, σε αμφισβήτηση και τις συντάξεις χιλιάδων ανάπηρων αντιστασιακών και αναπήρων του Εμφυλίου Πολέμου, επιβάλλοντας την επανεξέταση των δικαιωθέντων.

Μόλις με το ν.2084/1992 κάτω από την παρέμβαση των αντιστασιακών οργανώσεων και του ΚΚΕ μπήκε περιορισμός ως προς τον αριθμό των αγωνιστών, που καλούνταν να επανεξεταστούν. Ομως, το πρόβλημα δεν έχει βρει οριστική λύση. Ορισμένοι αγωνιστές έχουν χάσει τις συντάξεις τους, άλλων μειώθηκε η σύνταξη έπειτα από τις επανεξετάσεις, που έγιναν με πολιτικά κριτήρια, η πλειοψηφία των αιτήσεων των τραυματιών, αναπήρων και θυμάτων του Εμφυλίου απορρίφθηκε.

Το ΚΚΕ αντιτάχθηκε στις διατάξεις των άρθρων 6 και 7 του ν.1976/1991, που ψήφισε η ΝΔ και ζήτησε την κατάργησή τους. Το ίδιο έπραξε και το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση, δηλώνοντας ότι όταν γίνει κυβέρνηση θα τις ανατρέψει.

Τον Νοέμβρη του 1993 το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου, με την οποία επιδιώχτηκε η πλήρωση των κενών και η άρση των αδικιών που διαπιστώθηκαν από την εφαρμογή των νόμων που αναφέρθηκαν στην αρχή, δηλαδή των ν.1285/1982, ν.1543/1989, ν.1813/1988 και ν.1863/1989. Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για διατάξεις που και το ΠΑΣΟΚ είχε συμπεριλάβει σε πρόταση νόμου που είχαν καταθέσει βουλευτές του το Μάη του 1990. (Είχε προηγηθεί, το 1990 επί Οικουμενικής Κυβέρνησης, πρόταση νόμου του ενιαίου ΣΥΝ, στον οποίο τότε συμμετείχε το ΚΚΕ, που έλυνε από όλες τις πλευρές το ζήτημα της πλήρους ηθικής και υλικής αποκατάστασης των αγωνιστών, πρόταση που όμως δεν προωθήθηκε για συζήτηση από τη ΝΔ που στο μεταξύ ήρθε στην κυβέρνηση).

Επίσης με την ίδια πρόταση νόμου το ΚΚΕ, τον Νοέμβρη του 1990 επιδιώχτηκε η κατάργηση, από τότε που ίσχυσαν, των διατάξεων των άρθρων 6 και 7 του ν.1976/1991 και η επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την ψήφισή τους.

Στην πρόταση του ΚΚΕ προβλεπόταν, δηλαδή, η επαναχορήγηση και μάλιστα αναδρομικά, των συντάξεων σε όλους τους αγωνιστές από τους οποίους είχαν κοπεί με βάση το άρθρο 7 του ν.1976/91, αλλά και η χορήγηση της σύνταξης σε όσους δικαιούχους δεν είχαν προλάβει να ασκήσουν το δικαίωμά τους μέχρι την ισχύ του ν.1976/91 που κατάργησε αυτές τις συντάξεις και η αναπροσαρμογή του ποσού της σύνταξης. Στην ίδια πρόταση προβλεπόταν η κατάργηση των παραγράφων 1 έως 7 του άρθρου 6 του ν.1976/91 και η επανάκτηση της σύνταξης από τους αγωνιστές που, με βάση τις επανεξετάσεις που επέβαλαν οι παραπάνω ρυθμίσεις του ν.1976/91, είχαν χάσει τη σύνταξή τους ή αυτή είχε μειωθεί.

Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ απορρίφθηκε κατά τη συζήτησή της από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία χρησιμοποίησε τυπικά κωλύματα, προκειμένου να αποφύγει τη συζήτηση επί της ουσίας της πρότασης του ΚΚΕ.

Ταυτόχρονα, όμως, το ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκε ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά από ολοκληρωμένες επεξεργασίες, θα έφερνε προς ψήφιση νόμο που θα έλυνε συνολικά το ζήτημα.

Αντ' αυτού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερε προς ψήφιση τον ν.2320/95, που μόνο εν μέρει και σε περιορισμένη έκταση αποκατέστησε ορισμένες από τις αδικίες που προκάλεσε σε βάρος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου η ψήφιση των άρθρων 6 και 7 του ν.1976/91 από τη ΝΔ. Με το ν.2320/95 το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην επαναχορήγηση των συντάξεων που είχαν κοπεί από το ν.1976/91 σε ορισμένους μόνο αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης - συνταξιούχους του ΟΓΑ και τις οικογένειές τους, αφού προβλεπόταν ότι η επαναχορήγηση της σύνταξης θα γινόταν μόνο σ' αυτούς που έπαιρναν τη μικροσύνταξη αυτή μέχρι την 1.9.1991 ή που υπήρχε κατά το χρόνο αυτό υπογεγραμμένη και αριθμημένη απόφαση συνταξιοδότησης, η οποία δεν είχε εκτελεστεί.

Αποκλείστηκαν έτσι κατά ανήθικο και αντισυνταγματικό τρόπο οι αγωνιστές, οι οποίοι συμπλήρωσαν τις προς συνταξιοδότηση προϋποθέσεις μετά την 1.9.1991 ή καθυστέρησαν για λίγο να υποβάλουν τα δικαιολογητικά τους ή έμπλεξαν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας και δεν είχε εκδοθεί μέχρι τότε απόφαση συνταξιοδότησής τους.

Επιπλέον με τον ίδιο νόμο καθηλώθηκαν οι επαναχορηγούμενες μικροσυντάξεις των αγροτών αγωνιστών στα επίπεδα της 31.12.1994 και απαγορεύτηκε οποιαδήποτε αναπροσαρμογή.

Ακόμα στον ίδιο νόμο, προβλέφτηκε η επανάκριση και η εκ νέου ταλαιπωρία μιας κατηγορίας αγωνιστών που είχαν δικαιωθεί σύνταξης αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, παρά τις περί του αντιθέτου συγκεκριμένες προτάσεις των οργανώσεων των αγωνιστών. Ενώ το μεγάλο θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης, δηλαδή η πλήρης ηθική και υλική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου παραπέμφθηκε από το ΠΑΣΟΚ, παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες του, στις ελληνικές καλένδες.

Το όποιο οικονομικό κόστος επικαλείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για την υλοποίηση του στόχου της πλήρης ηθικής και υλικής αποκατάστασης των αγωνιστών, το οποίο άλλωστε συνεχώς μικραίνει, αφού μέρα με τη μέρα λιγοστεύουν οι αγωνιστές που είναι ακόμα εν ζωή, δε δικαιολογεί σε καμιά περίπτωση τον συνεχιζόμενο εμπαιγμό και τη διατήρηση σε ομηρία για προεκλογική εκμετάλλευση, των χιλιάδων αγωνιστών που πρόσφεραν τη ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα στην υπηρεσία της πατρίδας, αλλά και των οικογενειών τους.

Υστερα από τα παραπάνω, ερωτάται ο κ. υπουργός Οικονομικών:

1. Τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αντιστασιακών οργανώσεων, αλλά και να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες και δεσμεύσεις για πλήρη ηθική και υλική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου.

2. Τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου τουλάχιστον να αποκαταστήσει πλήρως τις αδικίες, που προκάλεσε η ψήφιση των άρθρων 6 και 7 του ν.1976/91 από τη ΝΔ, αποκαθιστώντας τα πράγματα στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την ψήφιση των παραπάνω διατάξεων".